Onbekend

Maart 2010 ben ik mijn zielsliefde tegenkomen. Het was een ontmoeting die mij volledig heeft overdonderd. Ik ontmoette mijn zielsliefde in de slechtste fase mijn leven. Een huweli jk wat de laatste 5 jaar Al niet meer werkte. Voor de kinderen bleef ik in dit huwelijk steken. Op een avond al zittend op de bank voor de zoveelste keer geprobeerd bij partner mijn frustraties van ons huwelijk op tafel neer te leggen. Weer het antwoord daar heb ik geen zin in om te praten waarop voor mij de maat vol was en al boos wegstormend Riep : ‘ en nu ben ik het zat, ik ga nu uit en op zoek naar een andere man eentje die wel lief en begripvol is en die wel er voor me is als partner…’ ! Zo gezegd zo gedaan. In mijn eentje Opgetut en naar de stad toegereden en in een enorm lange rij gestaan (2,5 uur in de vrieskou) van de club waar ik vroeger altijd uitging en waar ik mijn man ook had ontmoet.. Afijn eenmaal binnen stond mijn hoofd op donderwolken en was ik helemaal niet bezig met kijken naar andere mannen…. Boos en in gedachten verzonken liep ik vanuit het toilet terug naar de basement/danszaal toen hij me ineens in de hal aanpak en met me meeliep naar de zaal. hij! zei: ‘ Hey je kijkt zo streng, je lijkt wel een schooljuffrouw’! Het ijs was direct gebroken en hij vertelde hoe hij heette, hoe oud hij was en wat hij deed. Ik kreeg meteen een gevoel van thuiskomen… Hij vertelde dat hij leraar was op een basisschool en ikzelf kom uit een lerarengezin. Ik voelde direct een enorme klik op alle vakken. De Chemie trouwens ook. Al snel konden we niet van elkaar afblijven en hebben we de hele nacht hartstochtelijk Staan zoenen met elkaar…aan ‘t handje nam hij me ook mee naar een rustig plekje waar we al zittend beetje schaapachtig verliefd hebben zitten praten en wat ik normaal nooit doe: ik aaide spontaan over zijn neus en gezicht terwijl hij aan het vertellen was. De eerste zes maanden hebben we om de paar dagen contact gezocht telefonisch, via sms en via msn en de mail. Hoteldebotel verliefd. Thuis ging de relatie die al in het koelkaststadium verkeerde verder bergafwaarts. Ondertussen werd ons verlangen om elkaar weer te zien steeds g! roter. Hij gaf ook steeds aan dat ik zo tegen zijn principes was omdat ik getrouwd was en dat hij het niet kon uitstaan… Wilde mij het liefste uit zijn hoofd krijgen maar kon me maar niet vergeten. Ik ben 36 en hij is 25 ter illustratie… Na veel aantrekken en afstoten (ondertussen was ik met kids uit ouderlijke woning getrokken en had ik me tijdelijk in een zomerhuisje gesetteld) zagen we elkaar voor een tweede keer tijdens herhaling van het feest van maart 2010 opnieuw in okober van 2010. Hij vroeg of ik meeging waarop ik antwoordde nou we zien het wel omdat hij in de maanden ervoor al eerdere malen afspraakjes had afgezegd op het laatste moment (uit onzekerheid gaf hij steeds aan). Ik was er met een vriendin en had mijn mobiel thuisgelaten. ik wilde niet naar hem op zoek omdat ik vin at hij maar naar mij op zoek moest….en heb heerlijk de hele avond staan dansen.. Ik zag hem ineens staan op de dansvloer om 04:00 uur met zijn rug naar me toe en ik aaide over zijn rug…hij draaide zich om en zij direct waarom reageer je niet …. heb! je sms-jes gestuurd en je gebeld (WEL 7 keer die avond bleek toen ik later thuis mijn telefoon checkte). Ik stelde mijn vriendinnetje aan hem voor en we draaiden naar elkaar toe, we keken elkaar diep in elkaar ogen en..hij draait zich abrupt om en liep van me weg om na 15 meter zich te bedenken en weer terug te lopen naar me en we zijn gaan zitten op de loungebankjes om weer als toen heerlijk met elk te zoenen. Vriendin stelde kort daarna voor om naar huis te gaan omdat het al laat was en vroeg of hij meeging. Weer twijfel bij hem waarop ik antwoordde: twijfelen mag maar aarzelen niet’ waarop hij meeging…bij mij thuis gaf hij aan dat hij ermee zat dat hij het niet zag zitten om mij aan zijn ouders/vrienden voor te stellen…we zijn het bed ingedoken en hebben heerlijke sex gehad.. volgende ochtend omhelste hij mij stevig in bed en zei alleen: ‘ je had beloofd me terug thuis af te zetten.. Ik verborg mijn teleurstelling dat hij niet eens wilde ontbijten…en bijna zwijg! end reed ik hem naar huis zijn hand continu op mijn schoot. Hij zei w at ben je stil waarop ik alleen maar glimlachtte.ik heb hem nl. Vanaf dag 1 wijsgemaakt dat ik niets van hem verwacht, geen relatie wil omdat ik in scheiding lig maar iedere cel in mijn lichaam zegt iets anders nl. Dat ik met hem wil samensmelten.. Afin de maanden erna weer allebei veel aantrekken en afstoten…als ik hem voor de zoveelste keer aangaf dat ik het contact wilde verbreken kwam hij enkele weken weer met sms-je dat hij me niet kan vergeten..nu weer 2 weken alle contact verbroken omdat hij zaken uitsluit… Hij heeft toegegeven dat hij last heeft van bindingsanst. Hij vind me leuk en grappig en bijzonder, hij voelt aantrekkingskracht en vind dat we een enorme klik hebben en voelt vriendschap en ik beteken heel veel voor hem maar niet voor een relatie zegt hij dan in diezelfde zin… Ik ben erachter waarom niet. Dit heeft met omgevingsfactoren te maken zegt hij dan…leeftijdsverschil is het niet volgens hem. Hij woon nog thuis…zijn ouders zouden onze Relatie ni! et accepteren. Zijn broers zijn het huis al uit..hij geeft ook aan niet zomaar een nacht weg te kunnen blijven hij heeft zich te houden aan de normen en waarden thuis. Aan de andere kant blijft hij zeggen dat hij mij wil en wil zien. Hij heeft ook voorgesteld om Los/vast te gaan daten waar ik uiteindelijk op heb geantwoord dat ik dat niet kan omdat hij onder mijn huid zit en ik het waard ben. Uiteindelijk heb ik hem een sms-je gestuurd waarin ik aangaf dat ik dit niet meer kan, beetje sms-en/msm-en en praten via de Cam omdat hij dingen uitsluit door te zeggen wel sex i. c.m. Leuke dingen doen aandacht geven aan elkaar maar GEEN relatie) omdat meer niet kan… Mijn vraag is we kunnen niet met maar ook niet zonder elkaar en we voelen elkaar en zitten in elkaar hoofd en komen niet los van elkaar. Ik weet dat hij weer zal reageren…ik heb afgesloten met je mag me bellen als je verder met mij wil onderzoeken wat het is wat we delen qua gevoel en als je ervoor wilt gaan.. Zo n! iet laat dan maar dan wil ik echt geen contact meer. Zo heb ik al eerd er het contact verbroken en koht hij binnen drie weken met een vraag via een sms-je of ik hem kan vertellen waarom hij mij niet kan vergeten…zo gaat het iedere keer.. We vragen elkaar ook zo vaak via msn wat we eigenlijk willen van die ander en ik durf daar geen antwoord op te geven, hij wel maar wel met die uitsluiting van een relatie. Mediums hebben bevestigd dat het hier gaat om een zielsverwant/tweeliziel. Het is echt een alpha mannetje (tis een voeballer… ) en niet spiritueel aangelegd…wel sociaal en meevoelend hij is o.a. Gehandicaptenverzorger geweest) maar ben bang om zielsverwant/TZ theorie aan hem voor te leggen uit angst voor zijn reactie dat hij dit bijvoorbeeld keihard lachend afwijst… Iemand een reactie op mijn verhaal?

Antwoord 1
Mijn ervaring is: doorgaan met je eigen leven als alleenstaande moeder en geen contact zoeken.Zeggen dat hij altijd contact met jou kan opnemen,dat de deur altijd voor hem open staat.Iemand ,ook een zielsverwant (wat ik in deze ook vermoed dat hij dat is), met bindingsangst, die moet je zijn gang laten gaan.Ze blijven langskomen,maar je moet ze niet forceren want dan krijgen ze het spaans benauwd.Geduldgeduldgeduld…(Onbekend)

Antwoord 2
Vraagsteller… De ultieme waarheid kan alleen worden bevat in stilte ,niet in eindige woorden. Luister met je hart!! Het lijkt alsof je ergens bang voor bent,klopt dat?(Onbekend)
Reactie Hier de vraagsteller in antwoord op antwoord 2… Waar ik bang voor ben? Dat hij geen contact meer opneemt…(Onbekend)

Antwoord 3
Alleen door het aan te gaan kom je hier achter.(Onbekend)

Antwoord 4
Wat bedoel je precies met “door het aan te gaan”?(Onbekend)

Antwoord 5
Wat ik bedoel ,is het aangaan van waar je bang voor bent. Onderzoek je angsten. Je durft hem niet de waarheid te vertellen over jou gevoel voor hem. Ook ben je bang voor afwijzing als je over TZ begint en zielsliefde. Door dit uit de weg te gaan blijft er afstand en onzekerheid en kan er geen echtheid ontstaan. Beleef en ga het maar aan,pas dan kom je werkelijk achter je vraag.(Onbekend)