Onbekend
Ondanks de pijn om (het gemis van) de tweelingziel, willen velen niet meer ruilen met iemand zonder tweelingziel.Pijn en geluk liggen,wanneer het om tweelingzielen of zielsliefde gaat,waarschijnlijk zeer dicht bij elkaar.Verschilt deze pijn,zielepijn,van ander liefdesverdriet/liefdespijn?Gaat ze dieper of is ze scherper,of valt het wel mee omdat het allemaal in een van tevoren afgesproken traject past?
Antwoord 1
Ik heb in mijn leven heel veel soorten pijn meegemaakt maar zo scherp en zo diep als twin mij kan raken elke keer weer, dat overtreft alles.(Onbekend)
Antwoord 2
grappig…. (nou ja) deze week voelde ik opnieuw de scheidingspijn die ik enkele jaren gel. voelde toen we contact verbroken. het was alsof ik er nog ns doorheen moest, of was t zijn pijn? of beide? het was meer dan dat die pijn; het was al t verlies wat ik had op dat moment bij elkaar, ik kon toen nix meer, ging fysiek op slot, letterlijk. nu weer maar niet meer zo intens op slot omdat ik t herkende; alsof ik me even moest herinneren … ik ben er nog niet helemaal mee klaar maar t stoort mijn dag. leven niet meer zo, t zet meer aan t denken…waar vind ik mijn kracht weer,betere kracht om te kunnen afmaken waar ik mee bezig ben. het is ook de spiegel; ik moet nu dingen aangaan, angsten onder ogen zien waarvan ik niet wist dat ik ze had, dat ik ze ook kan wegsturen, oplossen; daar moet je eerst maar achter komen. ook lopen mijn pijn en die van zielslief soms door elkaar; maakt t niet makkelijk te onderscheiden , eerlijk. deze pijnen, om je vraag eindel. te beantwoorden, zijn traumatisch, vergelijkbaar met bijv. pijn door dood van geliefde.(Onbekend)
Antwoord 3
Mijn ervaring is dat de pijn 1000 maal sterker, dieper, verdrietiger en pijnlijker is!! Deze pijn is met niets te vergelijken, en ik heb al heel wat meegemaakt in mijn leven, het was erger dan mijn incest, het was erger dan het verraad van mijn ouders, het was vele malen malen erger dan dat het leven pijn doet. Maar de pijn is uiteindelijk ergens goed voor en brengt je ergens, ergens waar je moet zijn, wat je in moet zien, en waar je je eenzaamheid kunt transformeren naar heelheid en zijn!!. Had de pijn niet willen missen, maar ben me heel goed bewust, dat het niet samenzijn van mij en mijn TZ, me nog dagelijks kleine en grote pijn kost, net zolang ik het werkelijk snap. Op mijn manier, op mijn weg, in mijn pijn, naar mijn licht toe. ik hoop dat ik het mag snappen voor ik dood ga, dat zou me werkelijke verlichting geven, en dan zou dit leven en al die pijn ergengs toe gediend hebben. Groeien doet pijn!!!, liefs(Onbekend)
Antwoord 4
Ik geloof dat ik t antwoord bij 613 schreef; ik wilde toevoegen, t helpt dit op te schrijven; ik ben er al een groot stuk doorheen.(Onbekend)
Antwoord 5
De pijn van een eenzame jeugd door misbruik en mishandeling, van gepest worden, van het verliezen van dierbaren, van een partner die vreemdgaat, bevallingspijn, heb het allemaal meegemaakt, maar de pijn die de confrontaties met twin veroorzaken voelt ongeveer als alle pijn bij elkaar in het kwadraat(zelfs als je het grote geheel begrijpt). En toch zou ik niet meer terugwillen, ik lijk wel gek! En jij vraagsteller, hoe beleef jij dat?(Onbekend)
Antwoord 6
Deze pijn gaat zonder twijfel veel en veel dieper dan welke verliefdheidspijn dan ook. Ik heb 6 weken intense rouw gehad om het missen van mijn twin. Ik kon dit gevoel bij benadering omschrijven, door mijn ervaring van het missen van mijn toenmalige vriend (nu echtgenoot) tijdens onze verkeringstijd. Ik was toen vreselijk verliefd en zag mijn vriend alleen in het weekend. Huilen, niet eten, geen aandacht voor andere dingen en pas woensdags weer opleven. Na de breuk met mijn twin, heb ik daadwerkelijk gevoeld op welke plek mijn ziel zit. Bij mijn hart, vlak bij mij maag. Een letterlijk gapend gat op die plek, wanhoop, onbeschrijfelijk verdriet, met mijn gezicht op de bodem van de put, niets maar dan ook werkelijk niets was nog belangrijk, behalve mijn twin die ik moest missen. Ik wens dit nooit meer mee te maken. Het opschrijven en de herinnering maken nogmaals weer die intense emotie in mij los.(L.)
Antwoord 7
Nou ik was de vraagsteller en ik moet zeggen dat het eigenlijk nog wel meevalt.Mijn zoon die nu mijn spirituele gids is aan gene zijde,die heeft me waarschijnlijk geleerd hoe ermee om te gaan.Besef ik pas achteraf.De pijn in ons vorige leven (tweelingziel en ik hebben 140 jaar geleden ook geleefd) was vele malen erger na een zeer intense samengeklonken verhouding.En juist die pijn van toen voelde ik nu weer.Omdat we het toen niet snapten,dat we sterk moesten worden door de gebeurtenissen.En wijzer.Nu in dit leven laten we pijnlijke gebeurtenissen niet toe.Nu in dit leven begrijp ik waar we heen gaan,het doel.Het hele plaatje zie ik.Begrip verlicht zielepijn.Onbegrip verergert de pijn alleen maar.(Onbekend)
Antwoord 8
Ik voel nu al een paar dagen diepe scherpe pijn en het frustrerende is dat ik niet weet waarom ik deze pijn nu weer moet voelen, mijn hoofd zegt “waar gaat dit over” en toch kan ik niet schakelen, ik weet dat het een doel heeft maar weet niet welk doel, ik denk dat twin het wel weet en ik hoop dat hij het me ooit zal kunnen vertellen, ondertussen lig ik er al 3 nachten wakker van, pffffff. (Onbekend)
Antwoord 9
Lieve allemaal; ik weet t, echt. voor mij, ik reageerde ook hierop, betekent t pijn die zo diep zit; ik weet niet eens precies waar die vandaan komt, hij kwam naar boven ivm zielslief maar ik voel m dus ik moet er wat mee. ik ben bezig al mijn angsten onder ogen te zien; zodat ik de 1e na de andere pijn kan loslaten. het werkt…. als je pijn voelt ga erdoorheen anders blijft ie terugkomen.(Onbekend)
Antwoord 10
Antwoord 7, ja verlichte pijn, zo voel ik dat toch wel of zo kan ik het ervaren omdat ik het doel en het grote geheel begrijp, maar toch …. de pijn zoekt mij soms bewust op, vooral bij confrontaties met twin en die pijn is echt heel heftig, ik kan me er wel eerder overheen zetten maar ik kan niet zeggen dat de pijn op zo’n moment zelf minder is dan…, hmm beetje moeilijk uit te leggen. marco borsato heeft er een mooi lied over op zijn nieuwe album (“VRIJ” met Lange Frans) , als ik even down ben draai ik die keihard in mijn auto, ben ik net zo’n rijdende discotheek haha maar voel me gelijk weer happy, iemand had daar een commentaar op geschreven dat het zo’n belachelijke tekst was haha, ik denk ook dat je die tekst pas kunt begrijpen als je echt “verlicht” bent.(Onbekend)
Antwoord 11
Lieve antw9, misschien heeft je zielslief jou geraakt op je zwakke plek waarvan je dacht dat je die niet meer had of overwonnen had, en die je zielslief (onbewust) bij jou al had ontdekt. weet het niet zeker hoor, is wat bij me binnenkomt. liefs(Onbekend)
Antwoord 12
Aanvul op antw. 9 en dit die pijn die door zielsliefde naar bovenkomt, dat is voor mij het echte spiegelen. die wordt je gepresenteerd en daar moet je wat mee…(Onbekend)
Antwoord 13
Antw.12, zou die pijn altijd spiegelen zijn? heb al een half jaar het idee pijn te moeten lijden om twin te spiegelen maar voor mezelf kan ik het niet zo goed ontdekken welke spiegel dat zou moeten zijn. Ik kan zelfs die pijn plaatsen, begrijpen, het doel overzien, denk dan “waar gaat dit over, waarom voel ik dit, ik snap het toch wel…” en toch kan ik me niet afsluiten voor die pijn, lastig hoor, liefs van mij. (Onbekend)
Antwoord 14
Of zou het gewoon teamwork zijn 🙂 ? (Onbekend)
Antwoord 15
Ik heb het idee dat wanneer ik veel verdriet heb, dus echt overstuur ben, echt pijn heb, in paniek dreig te raken, dat ik dan ook de gevoelens van mijn twin erbij voel. Ik heb nl. eerder al, toen we nog bij elkaar waren, de ervaring gehad met hem dat ik zijn gevoelens intens voelde, terwijl er bij hem nauwelijks iets zichtbaar was. Afgelopen vakantie heb ik me 3 dagen intens verdrietig gevoeld met een groot verlangen naar twin. Terwijl ik weet dat zijn aanwezigheid daar op dat moment mij niet zou geven wat mijn pijn zou doen verdwijnen, omdat hij nog steeds boos is op mij/zichzelf. De puzzelstukjes vielen op zn plek toen ik mij besefte dat we dit gedeelde verdriet al samen hadden meegemaakt in augustus. Op het moment dat ik me weer zo ga voelen, wil ik enkel nog liefde uitsturen naar mijn twin. Hem mijn liefde, kracht, vertrouwen en de rust toesturen. Tegen hem praten, zeggen dat het allemaal wel goed komt, dat hij rustig aan kan doen. Wanneer ik dat nl. doe en me n! iet ga verzetten tegen deze pijn (onbegrip?), dan zakt de pijn veel eerder. Twins kunnen elkaars pijn wegnemen door elkaar hun liefde te geven, dat merk je als je bij elkaar bent. Maar ook op afstand heeft het effect. We zijn samen 1; als je je twin EN jezelf lief toespreekt op zulke verdrietige momenten, zakt de pijn eerder. Is dit de bedoeling? Elkaar helpen helen? Toch teamwork?(L.)
Antwoord 16
De pijn van niet bij elkaar kunnen zijn, elkaar laten zien wat je voor elkaar voelt, is voor mij de grootste pijn ,alle andere pijnen komen hierdoor naar boven, ga je verwerken en wat rest is de pijn van het elkaar nooit zien, dat is de echte pijn, het laatste stukje..geduld en vertrouwen.(Onbekend)
Antwoord 17
Antwoord 16 ja, zo ervaar ik dat ook precies zo op dit moment.(Onbekend)
Antwoord 18
Beste l; ja dat is spiegelen voor mij.(Onbekend)
Antwoord 19
@ antwoord 18: maar wie begint er nou dan? wie spiegelt wie nu? mis ik hem op dat moment en pikt hij daar iets van op? of heeft hij een ‘bad day’ en pik ik daar iets van op? of zijn het onze zielen die elkaar op dat moment missen en voelen we het beiden tegelijkertijd? ik bewust, hij onbewust? want kan het spiegelen ook bij 1 van de beide voorkomen en bij de ander nog niet? ik bedoel, als hij nergens wat van weet, hoe moet er bij hem dan gespiegeld worden? ik heb nog steeds niet een compleet helder beeld over het spiegelen gebeuren….. het is net alsof dat nog niet helemaal zuiver op mijn netvlies wil staan.(L.)