Onbekend
Wat gaat er door je heen als je je twin ziet? message: Wat voel je/gaat er door je heen als je je twin ziet? En is er een verschil als je hem of haar onverwacht tegen het lijf loopt? Zelf merk ik dat als ik mij erop kan voorbereiden dat ik mezelf veel beter in de hand heb dan wanneer ik hem onverwacht tegen het lijf loop. Dan gaat er zo’n adrenaline rush door me heen dat ik van gekkigheid niet meer weet wat ik doe, dan ga ik blozen en kom ik niet meer uit mijn woorden. Deze verschijnselen hebben veel weg van een gewone verliefdheid maar dit speelt al jaren. Aan de andere kant ben ik veel te veel met mezelf bezig als ik weet dat we elkaar gaan zien en sta ik uren voor de spiegel terwijl hij een veel puurdere indruk van me krijgt als we elkaar ergens tegenkomen. Hoe zit dat bij jullie?
Antwoord 1
Ja ik weet wat je doormaakt. Het is geen pretje. Ik kan me er niets bij voorstellen, dat je e hierdoor goed moet voelen. De gevoelens die bij mij binnen komen zijn negatief. Ik weet dat je aan jezelf moet werken en door dit proces heen moet en ook door die negatieve gevoelens. Is het dan nodig dat ik zijn negatieve gevoelens moet voelen? In de afgelopen jaren ervaar ik alleen maar ellende met hem. De vrouw waar hij samen mee is wil met hem trouwen. Heb ik net mijn eigen rouwproces doorstaan, mag ik zijn gevoelens voelen, wat is daar gelukszalig aan. Dat noem ik niet onvoorwaardelijk liefde maar een marteling in mijn gevoel. Ik begrijp goed hoe jij je voelt. We sterken ons aan door dicht bij onszelf te blijven en onafhankelijk te zijn van onze tweelingziel. Ik wil rust. Die andere helf van mij heeft het makkelijk, die heeft het helemaal niet. Hij is gelukkig met zijn leven. In het volgende leven hoop ik hem niet meer tegen te komen of helemaal niet terug te keren naa! r aarde (zeg ik met mijn volle verstand).(Onbekend)
Antwoord 2
Bij mij zal het inderdaad schrikken zijn (zeg maar rustig shock) als het onverwacht is en je optutten als je het van te voren weet. Ik vermoed dat wanneer ik hem weer zal zien (voor het eerst sinds ik weet dat wij tweelingzielen zijn) verwacht of onverwacht, dat ik heel erg zal schrikken en dat ik heel onzeker zal worden. Dat ik niet in zijn ogen zou durven kijken. Verlangend ja, maar niet durvend. Zeker als er tot aan een ontmoeting geen enkel contact is geweest, dan weet ik nu al dat ik bang zal zijn. Bang voor wat ik in zijn ogen kan lezen, bang om mijn eigen gevoelens te laten zien, er van uitgaande dat hij nog steeds niets weet. Nou ja, hij weet wel iets maar probeert dat uit alle macht te negeren. Ik ben bang dat hij dan niet heel erg vriendelijk tegen mij zal zijn. Ik weet wel uit ervaring hoe ik me VOEL wanneer ik weet dat ik hem weer zal gaan zien. De laatste keer dat ik enkele dagen bij hem mocht zijn (ik wist toen nog niet dat wij twins waren) voelde ik m! ij zoals ik mij nog nooit heb gevoeld. Zo energiek, zo blij, zo gelukkig. Mensen hebben toen zelfs opmerkingen gemaakt over dat ik er zo goed uitzag. En zo voelde ik mij ook!!! Sprankelend gewoon. Dat is wat mijn lieve twin met mij doet. Het maakt dat je leeft vanuit elke cel in je lichaam. Hmmm…. zou ik graag weer eens willen voelen.(L.)
Antwoord 3
Ja lieve L, dat is een gevoel dat met niets anders te vergelijken is, zo fantastisch. Ik heb dat ook, dat mensen me dan aankijken alsof ze iets aan me zien. Een keer liepen twin en ik samen door de stad en toen keken mensen ook heel raar naar ons. Ik heb hem nu al een maand niet gezien en niets gehoord, totale stilte. En het verlangen wordt soms ondraaglijk. Maar aan de andere kant wil ik het zelf zo, ik hoef hem even niet te zien, het is teveel. Het mooiste zou zijn als ik hem onverwacht tegen het prachtige lijf liep, dan is het goed wat mij betreft. Maar ik zal zelf geen contact gaan zoeken. Wat antwoord 1 schrijft ben ik het niet mee eens. Natuurlijk heeft zielsliefde twee kanten; een hele fijne en mooie kant maar ook een andere, harde kant die je pijn geeft. Maar juist door die pijn en het gemis ben je in staat het fijne ook echt tot in elke vezel van je wezen te voelen, en dat maakt het zo de moeite waard. Tuurlijk is het niet leuk om verdrietig te zijn en iemand zo te missen, maar ergens vind ik het soms ook wel lekker om zo diep in mijn gevoel te duiken. (A.)
Antwoord 4
Lieve L., stap over je angst heen als je hem ziet,dan krijg je toch weer die geweldig mooie gevoelens, heb ook meerdere keren mezelf moeten overwinnen, zo zenuwachtig, maar van elke ontmoeting groei je , kom je weer een stapje verder, het is bij mij of het dan even weer in een versnelling hoger gaat.(Onbekend)
Antwoord 5
L. hier: weet je, ik ben wel bang en zenuwachtig maar zou er altijd voor kiezen om hem te zien t.o.v. niet zien. Ik weet vast dat ik daarvan zal groeien. Maar het probleem is; hij wil mij niet zien, noch spreken, mailen, sms-en, dus een ontmoeting lijkt nog zover weg, dat ik enkel nog kan speculeren. Bovendien wonen wij dusdanig ver uit elkaar dat van een toevallige ontmoeting weinig sprake is. Wilde maar dat ik eens de kans kreeg om over mijn angst en zenuwen heen te kunnen stappen, om te ervaren of ik al een beetje stevig in mijn schoenen kan staan. Voorlopig blijft het bij wensen en bidden. Ze zeggen, een jaar is zo voorbij, en dat is ook zo, maar mijn hemel, wat kan een dag soms lang duren als je zo sterk naar iemands aanwezigheid verlangt. Geduld hebben is nooit mijn sterkste kant geweest, nou…. ik zal het nu net zo lang moeten oefenen totdat ik een ons weeg ben ik bang. 🙁 (L.)
Antwoord 6
Ja A.; soms is het gewoon prettig om diep in je gevoel te duiken. Het doet pijn en is mooi tegelijk. Ik snap precies wat je bedoelt. De pijn is van het verlangen, het mooie is van deze prachtige, goddelijke liefde. Deze bijzondere en intense band. Iets onvoorstelbaars op aards niveau, dat dit maar zo kan bestaan. Een diep, diep dankbaar gevoel dat ik dit mee mag maken. Ja lieve twin, ik mis je dagelijks, de ene keer meer dan de andere keer, maar altijd mis ik je en altijd houd ik net zoveel van je als gister, misschien vandaag nog wel weer meer…(L.)
Antwoord 6 lieve A. nou dat missen is prima voor een poosje en in je gevoel duiken ook allemaal mooi,toch is het negatieve gevoel niet te harden soms en dan is er niet veel moois meer aan als je elkaar nooit ziet, je komt een keer op een punt dat je het hebt gehad en ja dat spirituele gevoel is ook mooi maar wat als er in het aardse niets is..is dat dan de bedoeling?(Onbekend)
Antwoord 7
Aan reactie 6, Als er in het aadse niets is, dan komt dat wel een keer, is mijn overtuiging. Al dan niet tijdens dit leven. Je kunt niets overhaasten. Je hebt er geen enkele invloed op. In het aardse ervaar ik wel degelijk heel veel tekens en gevoelens van mijn twin, maar echt fysiek contact is er niet. We zien elkaar soms, en dat is fijn. Als er op dit moment werkelijk sprake zou zijn van een aardse relatie, dan zou dit een hoop problemen opleveren, het zou een regelrechte ramp zijn zelfs. Nee, dat moet nog even wachten. En hoe lang dat even is, dat weet alleen God/het universum of hoe je het ook noemen wilt.(Onbekend)
Antwoord 8
Antwoord 7 Hoe doe je dat dan? in het aardse tekens en gevoelens van je twin ontvangen,wat moet ik me daarbij voorstellen?(Onbekend)
Antwoord 9
Aan antwoord 8: hoe ik dat doe? Ik hoef er niets voor te doen alleen maar te kijken en te voelen. Om me heen zie ik dagelijks talloze tekens van mijn twin in de vorm van cijfer en lettercombinaties, liedjes op de radio, zijn naam op de gekste plaatsen of mensen die zijn naam noemen. Vaak als ik intensief aan hem denk, belt hij. Ik voel hem ook al is dat lastig uit te leggen. Ik voel zijn energie om me heen. Ik weet het wanneer hij verdrietig is en wanneer hij juist blij is. Het komt er allemaal op neer dat je een bepaalde gevoeligheid ontwikkelt waardoor deze dingen voel-en zichtbaar voor je worden en dat gaat vanzelf. Het is een compleet nieuwe wereld die voor me is opengegaan, erg mooi.(Onbekend)