Francien
Nadat mijn twin de relatie had verbroken met mij, onderhielden we 4 jaar lang nog het contact op verschillende manieren. Ik ben door een enorm dal gegaan. Mijn les was om me niet afhankelijk op te stellen en dichter bij mezelf te blijven. Door zijn aantrekken en afstoot gedrag, heb ik het contact definitief verbroken. Door ons laatste gesprek ben ik gaan inzien dat hij zijn muur nog niet kan afbreken en ontkent dat hij van me houdt. Door het contact met hem te onderhouden, zal hij dat nooit inzien en zal op mijn energie zich goed blijven voelen voor even. En als het hem weer tegen zit bepaalt hij wanneer hij me weer wilt zien. Doordat hij zich dan weer goed voelt, hoeft hij ook niet na te denken. Mijn leven wil ik niet meer afhankelijk stellen van hem. Onvoorwaardelijke liefde wil neit zeggen dat ik geen grenzen mag trekken, natuurlijk wel. Andersom vind ik ook niet dat hij afhankelijk van mij moet zijn. Daarom is loslaten de beste oplossing. Ik heb het heft terug in handen genomen, het is over&done voor mij. Ik ben niet boos of verdrietig op hem. Op een goede manier heb ik het afgesloten. Ik ben nu terecht gekomen in een nieuwe krachtfase van mezelf. Dit voelt goed en de weg er naar toe wordt er alleen maar beter op. Kort na mijn beslissing merk ik dat mijn twin non stop aan me trekt. Naar mate de weken verstrijken, wordt het alleen maar erger. Het gaat gepaard met hoofdpijn, buikpijn. De buikpijn komt van hem omdat hij dit naar mij toe heeft bevestigd. Op de gekste tijden belt hij en als ik opneem wordt er weer opgehangen. Ik weet dat hij het is omdat hij de enige is die mijn mobielnummer van mijn werk kent. Ik zeg erbij we wonen ongeveer 5 minuten van elkaar vandaan. Binnenkort hoop ik een woning ergens anders in het land te krijgen. Dat ik ergens anders ga wonen beangstigd hem. Iedere keer voel ik hem op de drempel staan dat hij in gesprek met mij wil gaan. Zijn ego is vrij groot en daar loopt hij iedere keer tegen aan, want dat houdt hem tegen van de liefde. Wie herkent zichzelf in mijn verhaal.
Antwoord 1
Dit is wel een heel interessant traject waar jullie nu doorheen gaan.Hoe lang kennen jullie elkaar nu?Vier jaar plus relatie is….? Ik vind het erg sterk van je dat je deze stap neemt,ik ben ook enorm nieuwsgierig naar het vervolg van jullie proces.Bij mij is het omgekeerd.Mijn twin is weggegaan naar een ander deel van het land.Hij zag mij altijd langsfietsen langs zijn werkplek (als koerier) en daardoor werd hij enorm afgeleid,kon dat niet combineren met zijn werk.Dit heeft een medium mij verteld,hijzelf niet haha!Wij hadden verder geen contact met elkaar behalve telepathisch.Maar dit had ik niet zien aankomen.Ik vond het eventjes heel verdrietig maar dat duurde twee dagen.Ik weet intuitief dat hij,waar hij nu woont en werkt, aan een veel betere basis kan werken voor onze toekomstige samenwerking, dan het geval zou zijn wanneer hij hier gebleven was.Misschien is dat bij jullie ook wel het geval?Dat jullie nu veel beter voor een toekomstige samenwerking kunnen zorg! en wanneer jullie ieder in een ander deel van het land wonen?(Onbekend)
Antwoord 2
Antwoord 1: Ik de vragensteller. Dank je wel voor je reactie. Het is niet niks, tz-groei. We hebben 3 jaar een relatie gehad. Door negatieve invloeden van buitenaf heeft hij onze relatie beëindigd m.n. vrouwelijke collega + kinderen. Kort na onze relatie had hij een ander achter mijn rug. Toen ik hier achter kwam, heb ik hem de deur gewezen en moest maar bij haar gaan wonen. Dit liet hij zich geen 2x zeggen en vertrok. Omdat zij ver weg woonde, kon hij zijn kinderen ook beter op afstand houden. Veel later besloot ik bij een goede vriend te gaan inwonen, is hij teruggegaan naar zijn eigen huis en heeft de relatie met haar definitief verbroken en dacht het met mij weer aan te kunnen knopen. Nee dus! Zijn gedrag heb ik even aangekeken en langzaam maar zeker begon ik allerlei inzichten te krijgen hoe ik behandeld wilde worden. Daar staat hij ver vanaf. In ons laatste gesprek van 3 weken terug, werd het me ineens helemaal duidelijk. Hij had zijn muur weer omhoog getrokken, waarin zijn narcistische kenmerken bij hem weer de boventoon had wat botste tegen mijn gevoel va! n liefde. Ik realiseer me, dat ik in mijn proces de mannelijke kanten meer moet ontwikkelen en hij zijn vrouwelijke kant. Het lijkt net alsof ik nog niet mag verhuizen, ik heb sterk het gevoel dat ik nog iets moet afmaken, wat het is, zien we dan wel weer. Ondertussen kan ik voor mezelf zeggen dat ik enorm trots ben op mezelf dat ik deze keuze heb gemaakt, het is een soort verlossing. Hebben jullie een relatie gehad? Hoever ben jij in je proces?(Onbekend)
Bericht van de redactie
Beste vragensteller. Iemand wil graag via email contact met u.Als u wilt dan kunt u uw emailadres doorgeven aan de redactie.U krijgt dan retour het emailadres van degene die email-contact met u zoekt. (Redactie)
Antwoord 3
Hoi Francien. Ik herken me ontzettend in jouw verhaal! Maar wat is 4 jaar een ontzettend lange tijd om nog contact te onderhouden, wauw… Sinds mijn relatie met mijn tweelingziel is verbroken, nu 3 maanden geleden ging ik door zo’n enorm rouwproces, met name omdat we toch contact probeerden te houden. Het is slopend. Gisteren hebben we besloten het contact te verbreken en er is een last van m’n schouders gevallen. Ik heb geen idee wanneer jij jouw stuk geschreven hebt maar misschien, als je er behoefte aan hebt, kunnen we mailen en elkaar meer vertellen over onze processen? Liefs (Onbekend)
Antwoord 4
Ik heb het contact met mijn twin ook verbroken na 2 jaar . Hij heeft iemand anders waarvan hij zelf zegt dat hij heel gelukkig is met haar . Hij zegt zelf dat het voelt als thuis komen . Dan komt bij mij de vraag , was hij wel mijn twin ? Ik zat en zit nog steeds in een goed huwelijk en daardoor konden wij niet samen zijn . Ondanks al zijn inspanningen! Ik kon het mijn man niet aan doen om hem te verlaten en hij wou ook verder met zijn leven . Ook iemand aan zijn zijde om lief te hebben en die zijn liefde beantwoorde. En ik gun hem dat wel , maar moet hij dat echt zo zeggen ? Het doet me enorm pijn ! Oké, dat is de jaloezie die opsteekt , maar toch hè
En dan komt de vraag , was hij wel mijn twin ? Maar , heeft het nog zin om me dat af te vragen ? Hij wilt op een vriendschappelijke basis verder gaan . Maar dat zie ik niet zitten . Ik hou van hem ! En dan als je elkaar dan zou zien , dan moet je u gevoelens in houden ? Nee , dat kan ik niet . Pfff, voel me rot ! Maar , elke pijn , elk gemis , ooit gaat dat over . (Pijn)