Onbekend

Je zielsliefde kom je tegen om jezelf terug te vinden. Hoe verliep jouw proces? Wanneer ontmoette je je twin en waar sta je nu? hoe lang heb je er over gedaan, welke inzichten heb je gekregen en voel jij jezelf gehealed?

Antwoord 1
Ik heb mijn twin een half jaar geleden op vakantie ontmoet. Achteraf heeft mijn ziel hem daar al herkend. Het was een periode van intense vreugde en diep verdriet. Dit heeft precies 4 weken geduurd. Dankzij mij is ons contact verbroken. Toen restte er enkel diep en diep verdriet. Rouwen. Het deed me zeer tot op mijn ziel, dat was elke keer mijn gedachte. Door deze absurd intense emoties ben ik op zoek gegaan naar wat dit nou was. En via via ben ik op deze site terecht gekomen. Heb hier vragen gesteld en langzaamaan kon ik gaan geloven dat wat ik al eerder voelde en vermoedde, dat dit werkelijk bestond. Ineens dingen denken te ‘weten’. Van niet meer geloven in God, binnen 4 maand volledig vertrouwen op een hogere macht, het universum, de liefde. Inzichten ontvangen over het grotere geheel. Mij geheel overgegeven aan het hogere plan. Weten ook dat de liefde de enige manier is om als volkeren in vrede met elkaar te kunnen leven. Weten dat er steeds meer tweelingzielen ! elkaar zullen vinden om deze liefde door de wereld te verspreiden. Door de vreugde, de opwinding van wat er komen gaat, de innige liefde die ik voel, voelen dat ik eindelijk op mijn juiste pad zit. De zin van mijn leven gevonden te hebben, na jaren van onrust, un-happy, gebruik van anti-depressiva, burn-out, overgewicht. Ik wil het liefst met volle kracht vooruit gaan. Eigenlijk gaat het me allemaal te langzaam. Een enorm sterke drang om mee te helpen de wereld naar het nieuwe tijdperk te loodsen. Mijn lieve twin bracht mij: eindelijk die diepe liefde ook voor mijzelf, rust en vertrouwen dat wij niet alleen zijn in dit universum en dat het uiteindelijk alleen maar heel mooi gaat worden, ondanks alle angst die verspreid wordt door de wereld. Dankbaarheid, vreugde, opwinding, liefde, hoop, uitdaging, het besef dat wij aan alle kanten begeleid worden. Ik ben elke dag dankbaar dat mijn tweelingziel bestaat ook al beseft hij niet eens hoe belangrijk hij voor mij is. Door hem voe! l ik mij gelukkiger dan ik de afgelopen 16 jaar ben geweest, terwijl w ij totaal geen contact hebben. Ik weet ook dat wanneer wij wel weer contact zullen krijgen, mijn groei en zijn groei nog sneller zullen gaan en wij door onze gezamenlijke kracht en liefde enorm veel positieve energie uit mogen stralen rondom ons. En DAT is de opdracht van de tweelingzielen.(L.)

Antwoord 2
Ik weet al lange tijd dat mijn twin een speciaal iemand voor me is maar pas sinds een jaar weet ik van het bestaan van tweelingzielen af. Een ware eye opener! Het deed alle puzzelstukjes op hun plek vallen. Toen is mijn groeiproces echt begonnen en ik zit er nog midden in. Ik merk een grote spirituele vooruitgang in mijn kunnen (ik zie en voel veel meer) en ik merk dat ik aan het healen ben. Zodra ik daarmee klaar ben (nog enkele maanden) mag ik mijn twin gaan helpen. Dat voel ik. Waarmee en hoe precies is me nog niet helder, maar ik heb het sterke gevoel dat ik hem zal moeten troosten en/of energie geven. Maar eerst moet ik zelf 100% heel zijn en stevig in mijn lijf zitten. Ben hard op weg.(Onbekend)

Antwoord 3
In 2004 begon onze bijzondere relatie. We waren gelukkig en alles was goed tussen ons. Door negatieve invloeden van buitenaf eindigde onze relatie in 2007. Twee maanden later had hij een ander terwijl ik nog in ons huis woonde. Toen ik hier achterkwam heb ik hem verzocht om bij haar te gaan wonen. Dat liet hij zich geen 2e keer zeggen en is vertrokken. Ik was mezelf helemaal kwijt en verloor alles wat ik had. Alles zat tegen. Ondanks dat ik het gevoel had dat hij me als een stuk vuil buiten had gezet, kwam bij mij toch een apart gemis van gevoel binnen. Later weet je dat het je twin is. Als hij dan wel eens aankwam dan was ik blij met de momenten hem weer te zien. Omdat ik me niet meer thuis voelde in dat huis, besloot ik bij een vriend zolang in te wonen. Het beste besluit ooit. Daar ben ik tot rust gekomen. Nadat ik was vertrokken is mijn twin weer terug gekeerd naar ons huis en heeft zijn relatie met haar verbroken omdat het gemis naar mij bij hem enorm diep zat. Hij dacht om het samen weer te proberen. Dat heb ik uit zijn hoofd gepraat en dat we het maar over ons verleden moesten hebben. Gedurende jaren hebben we alles eruit gegooid wat ons dwars zat. Hierdoor merkte ik dat ik steeds meer in mijn kracht kwam te staan. Ik ben gaan inzien dat ik beter voor mezelf moest zorgen en daarom ook duidelijke grenzen naar hem moest maken. Door zijn op en neer getrek heb ik sinds kort een einde gemaakt aan ons contact. Ik voel me verlost en vrijer. Nu ik dit gedaan heeft, valt me op dat twin zo sterk aan me trekt en trekt en trekt. Ik heb hem een voorwaarde gesteld als hij met zijn hart praat, sta ik er voor open en anders niet. Nadat we het hebben uitgesproken, hebben we het verleden wel op een goede manier afgerond. Nu hij weet dat het van mijn kant definitief is, wil hij graag terug, alleen hij weet niet hoe. Zijn ego speelt hierbij parten. Ik ben er klaar mee. Verder heb ik zijn gevoelens die bij mij binnen komen geaccepteerd. Ik leer met de pijn omgaan. Ik heb hier verder geen verwachtingen bij dan dat ik a lleen zorg dat ik mijn eigen leven leid en beslist niet meer afhankelijk wil zijn van mijn twin. Ik ben er ook achtergekomen dat het verlangen die ik had naar hem, meer met mezelf te maken had dan met hem. Langzaam keer ik terug naar de liefde in mij.(Onbekend)

Antwoord 4
Mijn proces begon in 2008, ik wist toen en heb het ook uitgesproken “ik ga nu aan mijn innerlijk werken”. En hoewel ik toen niet eens bewust wist waar ik precies aan ging werken, klopte het achteraf wel. In dat jaar heb ik ook twin leren kennen, pas later kwam de “herkenning”. Heb daarna een Reiki cursus gevolgd (denk achteraf dat dat was om mijn contact/”lijnverbinding” met “boven” te herstellen) en kreeg langzaamaan berichten door van boven. Eind 2009 kwam ik er achter dat wij TZ waren en toen is pas bewust het spirituele traject begonnen. Omdat twin bleef ontkennen en ik heel veel berichten kreeg van “boven” werd ik gedwongen om heel diep te spitten en zodoende heb ik sinds zomer 2010 het gevoel “gehealed” te zijn, dwz zoveel inzichten te hebben gekregen dat ik het grote geheel begrijp, de zin van ons bestaan hier op aarde maar ook bijv. alle leed hier op aarde, alle ellende die je als persoon wordt aangedaan enzenz. en dat ook achter mij kan laten, kan acceptere! n. Maar ook begrijp ik de Liefde, zoals die bedoeld is en beschreven is en die nu in het nieuwe tijdperk verspreid zal worden, op weg naar de 5e dimensie, het aandeel wat twin en ik daarin kunnen bijdragen. En nu, wacht ik mijn volgende traject af terwijl ik ondertussen en al wachtende nog af en toe even flink getest word. Klinkt wel heel klinisch he? ben ook wel gewoon een mens hoor, die soms (of is het vaak?) heel erg naar twin verlangt haha.(Onbekend)