Onbekend

De eerste keer dat ik mijn zielsverwant tegen kwam, keken wij elkaar meteen lang in de ogen aan. Die avond was er vaker oogcontact, maar zodra ik een praatje wilde maken ging hij er vandoor. Nu ben ik hem weer tegengekomen. Zijn vriend seinde dat ik er was en hij kwam meteen kijken. Die avond heb ik veelal en langdurig oogcontact met hem gehad. Die avond ging het iets beter om een praatje te maken, maar hij ging er weer vandoor. Eigenlijk ben ik dan jaloers op die meiden die dan zonder problemen een praatje met hem kunnen maken. Als het mijn zielsverwant niet zou zijn, dan had ik al lang gedacht dat hij met mij een spelletje zou spelen. Ik weet dat mijn zielsverwant een tijdje terug zijn langdurige relatie heeft beëindigd. Ik wilde afwachten totdat hij een zet maakt, maar wat als hij dit niet durft? Wat raden jullie aan? Moet ik vertellen dat ik zijn zielsverwant ben of moet ik afwachten tot hij eindelijk eens naar mij toe zal komen? Bedankt.

Antwoord 1
Ik zou niets zeggen hierover. Laat hem op zijn eigen tempo ontdekken wat er tussen jullie is. Als het echt tweelingzielverwantschap is, komt hij daar vanzelf achter, ooit. Ik wacht zelf al 16 jaar en dat is bepaald geen uitzondering. Ondertussen leidt ik wel gewoon mijn leven en doe ik wat ik wil doen. (Onbekend)

Antwoord 2
Goeie vraag, maar is heel persoonlijk. Ik was degene die twin vertelde over mijn gevoelens, later was ik degene die vertelde dat ik ontdekt had dat het om zielsverwantschap ging en ondertussen bleef hij maar ontkennen. Zelfs toen ik hem op deze website wees. Nu kan ik teruglezen dat hij al heel snel wist, veel eerder dan ik, dat het om zielsverwantschap ging. Ik heb zijn berichten destijds ook wel gelezen maar dacht dat dat onmogelijk over mij kon gaan, hij ontkende immers haha. Toch wel bijzonder hoe je 2,5jr lang om elkaar heen kunt dralen terwijl je het weet, zonder er over te praten. En dat gebeurt nog steeds niet trouwens, vooral bij twin ligt het veel te gevoelig allemaal. Volg je hart en als jij besluit om het wel te vertellen hou er dan maar rekening mee dat hij zal ontkennen, en dat is echt heel heftig, maar je wordt er ook sterk van. Misschien zijn er hier ook wel twins die je willen uitleggen waarom ze hebben besloten om het niet te vertellen 😉 . Ik wens! je sterkte, je staat aan het begin van een langdurig proces …… liefs(Forever)

Antwoord 3
Jullie hebben wel degelijk een klik gevoeld. Jou zv heeft dit ook gevoeld, daarom is hij o.a. er voor weggelopen. Omdat hij net uit een relatie komt, zal hij zich ook niet meteen terug in een nieuwe relatie willen storten. Dit zal ook mee te maken hebben dat hij wegloopt en/of enorm verlegen. Geef hem de rust en wacht af. Volg je gevoel en niet je ego. Je zv wordt vanzelf nieuwsgierig en zal contact met je zoeken. EN als jou gevoel zegt om contact op te nemen, dan doe je dat. Karmische relaties zijn het moeilijkste en daar hoort nu eenmaal een grote dosis geduld bij. Gr.(Alicia S.)

Antwoord 4
Een wijze raad Alicia. Ik probeer zelf ook zoveel mogelijk mijn TZ los te laten, mijn ego niet de overhand te laten krijgen en dat lukt heel aardig. Soms is het zo moeilijk om hem niet eventjes te bellen met een onzin reden, alleen maar om hem te horen. Of om een reden te verzinnen om hem te zien. Maar ik doe het niet meer. Er zijn dan ook weken dat we niets van elkaar horen of zien. En dat voelt kaal en eenzaam, maar toch voel ik hem wel bij me en krijg ik tekens dat hij er is of aan me denkt. Ik heb geduld en wacht op het moment dat hij zelf naar me toe zal komen. Dat dit moment nog ver weg is vrees ik wel, maar misschien is het ook wel dichterbij dan ik nu durf te dromen. Ik zie het wel. Ik voel op dit moment dat het belangrijkste is dat ik hem de ruimte en de tijd geef om zijn eigen gevoelens volledig te ontdekken zonder mijn tussenkomst. Liefst zou ik hem een handje helpen daarbij, maar hoe verleidelijk ook, ik houd me keurig afzijdig. Pas als hij ermee komt za! l ik er iets mee doen. Eerder kan toch niet, hij is er simpelweg niet aan toe. Je eet ook geen banaan die nog knalgroen is…dat doe je pas als hij rijp is. Daarnaast vind ik dat het met respect te maken heeft om hem zijn eigen pad te laten volgen. Dat recht heeft hij als mens. Wie ben ik om hem een bepaalde richting op te duwen. Hij moet dit zelf voelen en willen, pas dan zijn er mogelijkheden. Ik leef op de momenten dat er tussen onze zielen een innerlijk weten is, dat voelbaar wordt door onze ogen die elkaar vertellen wat er speelt. Daar is geen woord voor nodig, geen ratio. Het is puur gevoel, zielsliefde. Die momenten voel ik nu ook steeds vaker zonder dat we bij elkaar zijn. (Onbekend)

Antwoord 5
In reactie op antwoord 4. Volgens mij is dit ook helemaal de bedoeling van de omgang tussen tweelingzielen. Moeilijk…. maar wel nodig. Zeker het gedeelte van respect betuigen door je twin ZELF zijn dingen te laten ontdekken. Mijn twin is nog ZO jong, ik peins er niet over hem nu al te belasten met deze informatie. Ik zou hem NOG verder van mij verwijderen. Ik geloof beslist dat wanneer ik het hem zou vertellen (als hij mijn mail al zou lezen) hij zich hier de komende 20 jaar effectief voor weet af te sluiten. Hij kan er nu gewoon nog niks mee. Hij heeft het nu al moeilijk genoeg met zichzelf. Hij zit in een leeftijdsfase waarin hij op ontdekkingstocht is naar zichzelf. Natuurlijk wil ik hem heel graag helpen. Naar hem luisteren, hem steunen. Maar dat is gewoon niet de bedoeling van deze ontmoeting op dit moment. Ik hoop en wens dat hij profijt heeft van MIJN ontwikkeling op dit moment: meer luisteren naar mijn innerlijke stem, vertrouwen op mijn gevoel, meer liefd! e krijgen voor mezelf, zodat ik de keuzes maak die het dichtst bij mijn hart liggen, dat ik kies voor meZelf, voor geluk, voor rust, voor Liefde. Als hij daar wat van mee kan pikken, wellicht onbewust, ben ik al heel blij dat ik hem op deze manier kan helpen. Verder zal ik engelengeduld op moeten brengen voordat hij contact met mij op zal nemen. Hoe dan ook, wanneer dan ook. De laatste tijd heb ik het idee dat ik maar HEEL weinig contact met hem heb op zielsniveau. Dat maakt me bang en onrustig. Bang om hem te verliezen. (het voelt alsof hij steeds verder van mij verwijdert) Ik heb nog niet genoeg vertrouwen dat ik deze angst niet meer hoef te hebben. Ik hoop dat wij samen nog op zielsniveau het innerlijke weten van elkaar krijgen want contact is er niet tussen ons. En missen doe ik hem nog elke dag, tot in het diepst van mijn ziel. Maar ik zal je nooit verlaten lieve … . Als je me nodig hebt hoef je maar contact te maken en dan ben ik er nog steeds voor je. Mijn intense ! gevoel was even zoek, maar nu ik dit weer schrijft kan ik weer zeggen: ik houd zielsveel van je lieve .(L.)