Onbekend
Ik lees hier zo vaak dat iedereen altijd hoopt dat de ‘ander’ belt of een stap zet, of contact opneemt, maar wat heb je zelf al gedaan? als deze Liefde zo belangrijk is voor je wat doe je dan zelf? het universum heeft je bij elkaar gebracht en vervolgens doe je er zelf niets mee? mensen zet stappen ,pak je leven op , het is van jou! de ‘ander’ dat ben jij, als deze Liefde er mag zijn dan doe je daar toch wat mee..wat houdt ons tegen?
Antwoord
Ik denk niet dat je moet “wachten” op de ander maar vooral je eigen leven moet leven, per slot van rekening is het niet voor alle twins weggelegd om ooit samen te komen in dit leven. En als je zorgt dat jij zelf volledig je hart volgt en je twin doet dat ook, en het is voorbestemd, dan komen jullie toch wel bij elkaar. Ik ben er achter dat na mijn laatste keiharde les, ik het helemaal los kan laten, het was net dat laatste stukje wat ik nodig had en het voelt als een bevrijding (alles heeft een reden en niets gebeurt voor niets haha). Mij is ooit verteld, je moet het zover kunnen loslaten dat het je niet uitmaakt of je twin gaat emigreren of verdwijnt uit je leven, je moet vooral weer gelukkig zijn met jezelf. En zover ben ik nu, voel ik. Afgelopen jaren steeds een gevoel gehad van of/wanneer/hoe/hoe lang nog/ maar nu kan ik het loslaten, het is goed zoals het is en ik laat me graag verrassen tegen die tijd. Die diepe onvoorwaardelijke liefde is er toch wel en zal o! ok nooit verdwijnen, of twin nou wel of niet in mijn aardse leven is. Lieve twin, ik hou van je, liefs(Forever)
Antwoord
Nou, wat mij tegenhoudt is het feit dat mijn twin niet WIL dat ik contact met hem opneem. Je leven oppakken en doorleven, ben ik met je eens. Dat is ook de boodschap van de ontmoeting met je twin. Groeien van je ziel, het los kunnen laten (inzicht krijgen, er over heen groeien) van het verdriet van het missen en liefde te voelen voor jezelf en alles om je heen. En nu ga ik iets zeggen wat mensen niet willen horen: ik kom er steeds meer achter dat het helemaal niet de bedoeling is dat je een relatie, in welke vorm dan ook, krijgt met je twin. Het gaat er juist om dat je door dit INTENSE verdriet leert heen te komen, zodat je emotioneel ZO sterk wordt, dat zelfs de verwijdering met je twin je niet meer afhoudt van je eigen pad, en dat is het luisteren naar je innerlijke stem en daar je keuzes op te baseren. Pas dan zul je het dichtst bij je Zelf komen. En ook pas dan zal een relatie met je twin werken. Helaas helaas, ben ik ook nog lang niet zover. Ik mis hem nog dage! lijks. Ik huil nog dagelijks om hem. Maar ik WEET ook dat het niet anders kan. Ik bid alleen of ik, maar ook hij, snel mag groeien zodat ik niet jaren hoef te doen over deze transformatie. Zodat er hoop is dat ik hem in dit leven (en graag voordat ik in het bejaardentehuis zit!!) nog als innige vriend bij mij mag hebben. Dat is mijn diepste wens!! Liefs.(L.)
Antwoord
hoi L. je spreekt jezelf tegen, je zegt dat het niet de bedoeling is dat je een relatie krijgt in welke vorm dan ook met je tz, maar je hoopt ook dat je transformatie zo snel mogelijk gaat..?om hem als innige vriend naast je te hebben. ik denk dat als je inderdaad zo ver gegroeid bent,getransformeerd bent, dat je WEL een relatie kunt krijgen als je beiden sterk in je eigenleven staat, je eigen dingen doet, je eigen pad volgt en het verdriet over het missen hebt losgelaten omdat je weet dat die ander bij je hoort.maar het missen blijft en dat is moeilijk,maar de kracht van onze zielsbanden trekken dusdanig dat je er zo af en toe echt gek van wordt..zoals iemand anders schreef; niet meer tegen te houden. dus als je allebei weet wat je wil en je pad volgt dan is er wel een relatie mogelijk volgens mij, laat je je niet meer afleiden door anderen,wil je niet meer constant in een verlagende energie meedoen, maar zoek je werk, mensen en doelen op die je helpen om je steeds sterker te voelen, je tweelingzielenergie te verhogen.volg je je eigen gevoel.ga voor je eigen pad, het universum wijst het je wel.Liefs (M.)
Antwoord
Waaruit weet je dat je niet met je tweelingziel samenkomt? Als men niet de angsten verwerkt en dit telkens wegstopt, dan geloof ik wel dat men niet samenkomt. In dit geval heeft ego de overhand. Iedere situatie is anders, volg je gevoel hierin. Als jou gevoel zegt dat je contact moet opnemen, dan doe je dat. Handel niet uit angst dat je je tz MOET zien en/of spreken. Dit is weer het ego. Gun de ander de rust om dingen op te lossen. Mijn tweelingziel en ik zijn bij elkaar geweest en uit angsten zijn wij weer uit elkaar gegaan. Mijn tz heeft vervolgens terug een relatie met zijn toen huidige partner gekregen. Omdat mijn tz momenteel in een relatie zit, ga ik er ook niet mee bemoeien. Hij moet tot inzicht komen hoe deze relatie is en wat voor relatie hij met mij heeft. Als ik hiermee ga bemoeien, dan komen wij misschien weer bij elkaar, maar de afstand wordt ook weer groter omdat hij het verleden met zijn huidige partner heeft verwerkt. Als je tz boos reageert omdat hij/zij jou niet wilt spreken, dan is dat omdat hij/zij met de gevoelens in de knop zit. Geef hier de ander ruimte en heb vertrouwen hierin. Zodra de ander inziet wat voor gevoelens tz heeft, dan zoeken zij vanzelf weer contact. Gr.(Alicia S.)
Antwoord
En zo is het. Dat loslaten gaat met vallen en opstaan. Ik kan het meestal aardig maar er zijn ook tijden dat ik terugval in verwachtingen, hoop en aantrekken. Deze week realiseerde ik me dat ik weer enorm aan mijn twin liep te trekken en toen heb ik hem bewust steeds “de deur” gewezen zodra hij in mijn gedachten opdook. Ik was er even helemaal klaar mee. Tot ik gisteravond het programm Memories zat te kijken waarin een vrouw vertelde over haar liefde van vroeger die echt in haar ziel zat. Ik moest opeens huilen, zo raakt het me. Het heeft geen zin mij TZ weg te duwen. Maar loslaten is wat anders dan wegduwen. Loslaten is hem in liefde laten zijn wie hij is en hoe hij wil zijn op dat moment en ik voel dat ik het kan. Een onvoorwaardelijke liefde is het. Wat hij ook doet en waar ter wereld hij ook is, die verbinding houdt nooit op te bestaan. Maar soms ben ik ook maar een mens die hem het liefst heel dicht bij me zou willen hebben. Soms. Ook al is dat niet HET doel va! n tweelingzielen. (Onbekend)
AntwoordWat ik bedoelde met: “ik kom er steeds meer achter dat het helemaal niet de bedoeling is dat je een relatie, in welke vorm dan ook, krijgt met je twin” is dat ik erachter kom dat het naar mijn idee bijna onmogelijk is voor twins (in ieder geval voor ons) om samen (snel) op te groeien. Pas als ieder zich Zelf volledig heeft teruggevonden en niet meer afhankelijk is van het geluk en de liefde zoals alleen jouw twin je kan geven, pas dan kunnen twins volgens mij een blijvende relatie in welke vorm dan ook aangaan. Tot die tijd zal het een spel van aantrekken en afstoten blijven, meest gevoed door angst. De gevoelens die twins voor elkaar hebben zijn ZO intens: ik stel mij dan voor dat ik tegenover mijn liefde zou staan en hem zou mogen vertellen HOE veel ik wel van hem houd en hij zou deze intense emotie aan kunnen en het op dezelfde wijze kunnen beantwoorden, de wereld zou stilstaan…… Tot die tijd volg ik mijn innerlijke stem, volg mijn eigen pad en blijf ik groei! en en hem missen en hopen en bidden dat wij ooit toch bij elkaar mogen komen in alle eerlijkheid naar elkaar. Want hoe je het ook went of keert, hij is mijn andere helft en ik kan wel proberen compleet te worden zonder hem, maar volgens mij gaat mij dat in dit aardse leven nooit lukken. En dat maakt me soms vreselijk moedeloos, down, en soms zelfs echt kwaad. Dat zijn de momenten waarop ik denk, ik wil gewoon contact met hem!!! Maar ik weet ook dat hij nog lang niet zover is om de dingen te horen die ik graag tegen hem zou willen zeggen. Dus ik geef hem de rust en het respect wat hij verdient en neem geen contact met hem op. Maar MOEILIJK is dat wel. Met name omdat ik soms ECHT het idee heb dat hij het moeilijk heeft en dat hij me nodig heeft. Maar juist dan neem ik geen contact op. Wat ik voel is zijn ziel, ik geloof nooit dat hij mijn bericht wil lezen die ik hem op dat moment zou willen sturen. Hij zou het niet begrijpen en het zou ons juist alleen maar meer verwijderen.! We staan nog niet op hetzelfde niveau hierin. We kunnen nog niet in a lle waarheid tegen elkaar zeggen wat we graag zouden willen. Dat is dus wat mij tegenhoudt. Maar het valt me zwaar, deze ontmoeting met mijn twin.(L.)
Antwoord
Gun mijn twin alle liefde..ga wel gewoon verder..heb geen keus..er is er voor mij maar één..liefs(Onbekend)
Antwoord
Vannacht ben ik weer een beetje gestorven, zo voelt het,maar ik overleef het wel weer, is me altijd nog gelukt, ik buig ,met iedere wind buig ik, soms ben ik bang dat ik knak..meestal voel ik me sterk maar wie heeft er geen behoefte om eens Niet sterk te hoeven zijn..liefs aan alle mede ‘zielsgelukkigen’.hou van je lieve(Onbekend)
Antwoord
Lieve L, jouw laatste reactie is mij uit het hart gegrepen, ik zou het zelf geschreven kunnen hebben. Ook mijn Twin is nog (lang) niet zover dat ik hem kan vertellen over hoe het tussen ons zit, dat hij het ook zelf kan voelen en vooral aanvaarden. Want voelen doet hij het wel, dat weet ik heel zeker, dat zie ik aan hem. Maar het willen weten, het accepteren, nee, dat niet. Nog niet. Dat heeft erg veel tijd nodig blijkbaar, maar ik heb geduld, engelen geduld. Ik weet dat wij ooit samen zullen komen, misschien niet eens in dit leven, hopelijk wel. Hoeveel tijd hij nog nodig heeft weet ik niet, ik schat veel. Het frustrerende tussen ons is dat wij nooit maar dan ook nooit de kans krijgen om eens met zijn tweeen te zijn, te kunnen praten zoals dat wel eens is voorgekomen. Toen konden we over de diepste thema’s praten en voelde het zo ontzettend goed. Dat wil ik weer. Maar altijd zijn er anderen bij. Ook dat zal wel een reden hebben hoor. I denk dat ik en hij moeten leren om zonder woord! en te communiceren, aan elkaars ogen en lichaamstaal te zien wat we denken. En dat lukt heel aardig, haha. Hij spreekt boekdelen zonder een woord te zeggen. Hij kijkt me soms heel intens in de ogen, en dan denk ik “zou hij HET nu ook voelen?” Ik bid dat hij wakker zal worden. Voel me soms de prins die doornroosje moet wakker kussen…. Wat mij overeind houdt is het vertrouwen dat alles gebeurt met een reden, en dat alles op de juiste tijd gebeurt. Het enige dat wij als mens hoeven te doen is mee te gaan met de flow, en liefst heel dicht bij jezelf blijven. Dan komt het allemaal in orde. Ongeduld en frustratie zijn trucjes van het ego, zo ook de twijfel die soms nog de kop opsteekt. Dat leg ik dan heel bewust naast me neer en mediteer even over mijn twin. Hier lezen helpt me ook altijd weer om helder te zien dat alles wel degelijk echt is. Liefs,(Onbekend)
Antwoord
Aan laatste antwoordgever/9, Jouw verhaal, mijn verhaal. Niet voor wat betreft de fysieke ontmoeting met twin, die hebben twin en ik niet, helaas. Maar voor de rest; jouw gedachten… mijn gedachten. Fijn dat anderen er net zo over denken en het net zo voelen als ik. Soms vraag ik me echt af of ik het me niet allemaal verbeeld heb. Tweelingzielen???? Bestaat dat dan???? En dan ga ik hier weer lezen en denk ik; nee, ik ben niet gek en ik vergis mij niet in mijn intense gevoel van verdriet, missen EN liefde. Dit bestaat wel degelijk!! En het is zo magisch en wonderlijk, dat je wel weer MOET gaan geloven in een God/Bron/Engelen/Universum etc. Heerlijk, wat een rust kan dit vertrouwen je geven. Ik geef me er de laatste dagen volledig aan over, en het voelt ZO goed. Liefs.(L.)
Antwoord
Wat je schrijft, daar zit wat in. In die 4 jaar dat ik en mijn twin uit elkaar zijn, heb ik min of meer het contact met hem onderhouden. Intussen ben ik wel bezig geweest met mijn eigen ontwikkeling. Het verlangen naar hem heb ik met pijn en moeite los kunnen laten. Hierdoor ben ik tot vele inzichten gekomen. Veel gelukkiger geworden. Het contact met mijn twin heb ik niet geforeerd, gewoon laten komen. Nu is het zover dat het contact elke keer meer wordt, wwe praten nu over onze toekomst samen.(Onbekend)
Antwoord
Aan degene die 4 jaar lang het contact heeft onderhouden: wilde je twin geen contact met jou? waar bestond dat contact onderhouden uit? en als je twin geen contact met jou opnam, kon je dan de moed en het vertrouwen houden om elke keer zelf weer dat contact te maken? Ik durf geen contact meer op te nemen. Bang dat ik hem daar alleen maar meer mee van me afstoot.(L.)
Antwoord
Dat lijkt me heel moeilijk. Ik heb af en toe contact met mijn twin, maar dat is dan min of meer toevallig, niet omdat ik contact opneem. Dat doe ik niet omdat ik hem wil loslaten, zijn eigen weg wil laten gaan. Als hij me wil zien of horen, komt of belt hij maar. En dat doet hij dus af en toe ook. Op bepaalde dagen zien we elkaar ook op bijvoorbeeld een verjaardag of ander feestje. En nu heb ik hem een kerstkaart gestuurd, maar dat doe ik elk jaar dus dat valt niet op. Ik heb op dit moment een beetje het gevoel dat er een radiostilte is. Ik hoor niets van hem en hij niet van mij. Voor even is dat wel lekker, moet niet te lang duren.(Onbekend)
Antwoord
Ligt het aan mij of iedereen zo negatief over het “niet samenkomen”? Denk er aan dat dat BEIDEN aan een transformatieproces werken! Dus jij ook! Welke angsten moet jij nog verwerken uit het verleden of wat dien je nog op te lossen?? Als beiden twins genoeg gegroeid zijn, dan stuurt het lot ons weer naar onze andere helft. Als je persoonlijk denkt dat er niks aan jezelf verandert moet worden, dan is je ego bezig. Hoe ver ga je voor onvoorwaardelijke liefde? Ik wacht al een jaar en vier maanden op mijn twin en het voelt veel langer aan. De 1 heeft nu eenmaal langer tijd nodig om het verleden te verwerken dan een ander. Blijf positief en gun die ander de tijd en de ruimte! Stuur de ander vanuit de geest veel kracht en liefde om door dit proces heen te gaan. Vergeet niet dat ze hierboven helaas geen tijd hebben…. Blijf positief in het samenkomen! Gr.(Alicia S.)
Antwoord
Gisteren belde mijn TZ, na zo’n 3 weken geen contact te hebben gehad. Als donderslag bij heldere hemel kwam het aan. Hij vroeg naar mij en ik nam de telefoon aan. Het was een geanimeerd gesprek, de energie vloog over en weer en “het” was weer helemaal terug. Ik had hem wel door de lijn willen trekken, mijn god. Over enkele dagen zie ik hem weer en ik kijk er naar uit. Ga erin zonder enige verwachting maar met liefde. Zo meteen ga ik mezelf te rusten leggen en voordat ik in slaap val zet ik hem even in een roze licht en stuur ik hem al mijn liefde toe die in mijn hart leeft. Ik weet zeker dat het bij hem aankomt. Bedankt lieve twin dat je er altijd bent. Ook al heb je dat zelf nog niet door.(Onbekend)
Antwoord
Geen idee, ik ken het niet, tenminste niet bij een ander dan mijn TZ. Wat voelt er verder nog anders dan bij je TZ? en waarom denk je dat dit een soulmate is en die ander je TZ, wat maakt voor jou het verschil?(Onbekend)