Onbekend

Even een opmerking over geklaag van tweelingzielen: Als ik zo om me heen kijk, dan is bij “twinloze” mensen die zich druk maken om volstrekt futiele zaken,pas echt gejammer, nodeloos en nutteloos. Komt dat nou omdat wij door zoveel zwaarder weer zijn gegaan,vergelijk het rustig met levensbedreigende ziekte o.i.d. , dat ik die zorgen en zorgjes van een ander zo futiel,nietszeggerig nog vind? Tweelingzielen gaan door een ware tour-de-force. Als dit in geld uit te drukken was, een captain of industry salaris met bonus waardig en niet minder dan dat. Soms moet ik oppassen niet elitair te worden,omdat er niets zwaarders bestaat in mijn en veler ogen dan het tweelingzielgebeuren. Hebben we nog een realistisch oog voor de (in onze beleving veel kleinere) noden van een “twinloze” ander? Of relativeren we voortdurend in verkeerde proportie doordat we het zelf zo zwaar hebben (gehad)?

Antwoord
Ik relativeer ook veel meer nu, maar niet omdat ik het zelf zo zwaar heb (gehad). Wel omdat ik nu anders tegen het leven en de dood aankijk en omdat ik overzie en begrijp waarom dingen gebeuren in je leven. Neemt niet weg dat mensen die deze zielsliefde ervaring niet hebben gehad geen serieuze problemen zouden hebben. Voor hun is het probleem wel degelijk zwaarwegend en het is de kunst aan “ons” om daar op een goede manier mee om te gaan, om ze te helpen zonder gelijk met allerlei spirituele antwoorden te komen die ze toch niet kunnen bevatten. Je merkt dan ook vanzelf of mensen daar wel of niet voor openstaan. Als een soort van brugwachters functie.(Onbekend)

Antwoord
ja ken ik ! dat je het geklets over probleempjes soms bagatelliseert, dat je denkt waar maken ze zich druk over. oppassen dat je niet alles afvlakt, want die mensen zitten in die stroom en die vinden dat wel heel moeilijk op dat moment. ik vind de politiek soms ook zo nietszeggend, dan wil ik wel roepen ; het gaat om LIEFDE, het gaat om hele andere dingen dan om geld en regeltjes, je hebt ze wel nodig maar toch..herkennen jullie dat ook?(Onbekend)

Antwoord
Nou het klinkt wel een beetje elitair, een probleem of een gevoel is voor iedereen in zijn belevenis belangrijk. je hebt wel een heel groot tweelingzielen- ego, pas maar op dat je je er niet achter verschuilt en een identiteit aan ontleent.(Onbekend)

Antwoord
Doet me denken aan iets wat kinderboeken schrijver erich kaestner ns zei; een traantje van een kind is een echt groot verdriet; maw die moet je echt serieus nemen. zo is t met alle verdriet; compassie is voor mij het sleutelwoord.dat betekent niet dat je gedrag altijd goed moet keuren, van een crimineel bijv. maar je kan altijd compassie hebben. ik was degene die schreef dat we moesten stoppen met gejammer… toch heb ik veel compassie.(Onbekend)