Onbekend
Na vele jaren eindelijk thuiskomen bij je zijn. Wie je werkelijk bent. Dat is het gevoel dat wij beide hebben. Zowel mijn twin als ik. We zijn ervoor elkaar. Kunnen uren samen praten en voelen en ook fysiek genieten van elkaar. Eigenlijk is het praten met….en vooral het voelen van jezelf. Praten zonder woorden. Jezelf zien en herkennen bij de ander. Confronterend, mooi en ook heel pijnlijk. Het gevoel van amputatie. Iets missen wat we graag zoudeb willen hebben, maar niet wetende hoe ermee te dealen Weet sinds deze week en heb ook nu echt gevoeld waar ik verder mee wil en kan. Ontdekken van….. dat ik mij kwetsbaar en afhankelijk kan en mag opstellen. Zonder afgewezen te worden Of te voelen. Ik hoef mij niet meer als de sterke op te stellen in het leven wat ik tot nu toe heb geleefd. Of heb laten leven. Ik mag eindelijk mij zelf zijn. Ik ben mijn twin dan ook zo dankbaar dat ik het van de daken af wil schreeuwen. Ik heb dit mogen delen en geven en laten voelen. Zo puur en zuiver en intens eerlijk. Met geen woorden te omschrijven. Wat hou ik van mijn twin dat ze diep in mijn hart verankerd aanwezig is voor altijd aanwezig zal zijn. Het is het zo…
Antwoord
zo mooi en zo intens beleef ik het ook, en ja het mag er zijn, alle andere verhalen leg ik naast me neer, het is voor iedereen weer anders maar voor twin en mij is het zoals het is, intens lief en het mag er voor ons helemaal zijn!! kwetsbaar en afhankelijk wat is daar mis mee, je haalt op die manier het beste bij elkaar boven geweldig toch!(Onbekend)
Antwoord
Bij je twin kan je kwetsbaar zijn omdat je elkaar nooit expres zeer zal doen,je kan misschien alleen gekwetst worden omdat je de ander wat laat zien/leren bij je twin kan je open zijn, wie je bent zo voel ik dat ook afhankelijk ben je niet meerecht maar wel afhankelijk van elkaars liefde mag je zijn. als mijn twin mij zou laten voelen dathij/zij mij niet meer zou willen horen/zien omdat hij/zij zegt dat hij een hekel aan me heeft dan zou ik mij verschrikkelijk afgewezen voelen, maar ik zou meteen weten dat hij/zij liegt want dan zou je dus een hekel aan jezelf moeten hebben. afhankelijk van elkaars steun mag best volgens mij, dat is liefde in voor en tegenspoed, maar wel de ander zijn/haar eigen boontjes laten doppen tot je beide er klaar voor bent.(Onbekend)
Antwoord
Heerlijk, als je jezelf kan en mag zijn, of je nou man bent of vrouw. Mannen en vrouwen krijgen een bepaalde stempel in dit leven door de buitenwereld over hoe ze zouden moeten zijn. Bij je twin maakt dat niet uit, je kunt gewoon zijn wie je bent, liefde is liefde, man of vrouw en samen ben je compleet, 1 geheel. Geniet er van, ik geniet met je mee! (Onbekend)
Antwoord
Ja, die buitenwereld en al zijn vooroordelen. Als kind al worden je denkbeelden ingeprent die je ouders ook weer vna hun ouders meekregen. En nu zit je ermee. Ik wel althans. Ik heb last van beperkende overtuigingen, “hoor” mijn ouders oordelen als ik zelfs alleen maar denk aan mijn twin: “Het kan niet, mag niet, is niet normaal, ik zou vreemd gaan door alleen al aan hem te denken, mijn partner moest eens weten, ik spoor niet, denk alleen aan mezelf, ben naief, mijn partner niet waard” en zo kan ik nog lang doorgaan. Het lukt me steeds iets beter om dat naast me neer te leggen en te voelen dat dit niet van mij is. Ik weet wie ik ben en ik mag zijn wie ik ben, met al mijn gevoelens van dien. Ja, ik mag ook houden van meer mannen dan alleen mijn partner. En nee, dat deel ik niet met hem omdat dit onnodig veel pijn en onbegrip zou opleveren. Hypocriet? Nee, dat is het etiket dat veel buitenstaanders erop zouden plakken. Ik doe er effectief niets mee hoor, in de zin dat! ik ook fysiek contact met mijn twin heb. Maar ik kan niet uitsluiten dat dit nooit zal gebeuren. We zijn wel eens in situaties geweest waarin dat heel goed had kunnen gebeuren als hij niet was weggelopen… Wat ik wil zeggen is dat een tweelingzielverwantschap iets bijzonders is waar je als mens van mag genieten en dankbaar zijn dat je het beleven mag.(Onbekend)
Reactie
Dank voor de hartverwarmende reacties!(Onbekend)
Antwoord
Mijn zielslief verdraagt mijn kwetsbaarheid helaas niet…wordt direct afgekapt; ik snap niet waarom.(Onbekend)
Antwoord
Als je ver bent in je ontwikkeling dan heb je schijt aan wat anderen van je denken ook al zijn het je ouders, je partner, je vrienden . je hoeft ze niet te kwetsen als je je eigen waarheid vertelt maar je mag wel zijn wie je wil zijn volgens mij. als tweelingzielen moet je juist laten zien dat oude relatiepatronen opgelegd zijn, bedacht door mensen. dat je nu verder wilt groeien dat weet jij..dan ben je zuiver en eerlijk bezig naar mijn idee en geef je ook een duidelijk signaal af naar je omgeving..als ver ontwikkelde ziel of zie ik iets overhet hoofd?(Onbekend)
Antwoord
Soms zou ik willen dat ik me wat minder kwetsbaar kon opstellen richting mijn twin. Vanaf het allereerste begin heb ik hem alleen kunnen benaderen vanuit mijn ziel, zelfs als hij mij voortdurend afwees. In het begin stond ik versteld van mijn eigen openheid tegenover een voor mij “wildvreemde” persoon. Omdat hij steeds bleef ontkennen sprak ik wel eens met mijn “EGO” af (haha) dat ik gewoon bot zou reageren maar op de 1 of andere manier lukt me dat telkens weer niet. Hij doet en kan het echter wel, staat dan met een enorme EGO heel stoer voor mij, en dat raakt me telkens weer heel diep. Het lijkt me geweldig mooi als er ooit een dag komt dat we beiden gewoon open en kwetsbaar tegenover elkaar kunnen staan. (Onbekend)
Antwoord
Een proces waar je de tijd voor moet nemen..maar zo is het voor ieder weer anders waarschijnlijk.(Onbekend)
Antwoord
ik heb gekozen voor de Liefde, in heel mijn wezen, met al mijn openheid en kwetsbaarheid, heel duidelijk , maar is het ego om dan afstand te houden of is het jezelf gewoon op een tweede plek houden in het aardse zoals het is, ben niet afhankelijk maar mis haar wel enorm en ben er soms heel verdrietig over, ik neem afstand om me zelf te beschermen en te weten wat er in mijn binnenste speelt en dat voelt alleen maar heel veel Liefde met een L voor mijn Lief(Een open en kwetsbare ziel)
Antwoord
Wat fijn om er voor jou te mogen en te kunnen zijn in alles wat is. Ontvang en beleef en we zullen samen groeien. Liefde….lieve vraagsteller.(Onbekend)
Antwoord
Ik denk dat het zeker geen ego is om afstand te houden, zeker als je zelf nog niet toe bent aan contact met je twin, misschien is het ook nog wel helemaal niet de bedoeling dat jullie contact hebben. Het is ook je goed recht om dat aan te geven richting je twin. Maar doe dat wel liefdevol, hou er rekening mee dat hij/zij op dat moment ook open en kwetsbaar is, net als jijzelf. Als je er niet mee om kunt gaan, reageer dan gewoon niet maar ga nooit met een botte bijl hakken want daar wordt iedereen verdrietig van, twin of niet.(Onbekend)
Antwoord
Misschien ben je als twins best wel eens duidelijk maar een botte bijl? dat dringt door tot in heel je wezen. zou zo graag contact willen, mailen bv. dan kun je rustig overzien wat die ander bedoeld en dan kun je op een lieve manier elkaar benaderen. voel dat mijn twin het eng vindt maar ik vind het allemaal goed, hoe twin’s weg gaat daar heb ik vrede mee omdat ik weet dat die Liefde er toch wel is. hadden we maar direct contact het zou zo mooi zijn om samen verder te groeien,om het uiten van gevoelens,dat is toch wat we willen, het zou zo verrijkend zijn.(Onbekend)
Antwoord
Ik ben er wel aan toe om contact te hebben dat is het niet maar of mijn twin eraan toe is dat is de vraag dus hou je je op de achtergrond, logisch toch, wat breng je weer te weeg bij de ander als die er niet aan toe is..eens komt het goed dat weet ik.(Onbekend)