Q0471. Laatste stap?

Onbekend

Mijn twin en ik willen bij elkaar zijn. Wij kiezen eigenlijk voor elkaar, maar kunnen nog net niet loskomen van ons huidig leven. Mensen achterlaten geeft ons een heel slecht gevoel. Ik heb het gevoel dat er nog iets is, waar wij aan moeten werken. Alsof we nog 1 groeifase over hebben, zodat het vanzelf opgelost wordt. Maar het is zo dichtbij en toch zo moeilijk. Wij houden van elkaar en willen niets liever dan bij elkaar zijn. WIj kunnen elkaar nooit loslaten, ook al proberen we dat voor anderen. Weet iemand hoe wij de weg naar elkaar kunnen openen? En wat is het dat tussen ons in staat? Is dat ego of is het nog te vroeg. Dat wij twins zijn, dat is al heel zeker. In alle betekenissen van het woord. Wij zijn alleen maar mooi en goed voor elkaar, perfecte relatie zonder karma of onenigheden.

Antwoord
Heel herkenbaar, ik worstel met dezelfde vraag, hoe kan je een opening krijgen..hoe kan je mensen loslaten? vanzelf gaat het niet voor mijn gevoel..nu moet je zelf je eigen wil laten meespelen, die heb je ook niet voor niets gekregen. Ik wil het zo lief mogelijk oplossen, maar daarbij vergeet ik nog wel eens mezelf, ik paste me altijd aan, nam alles voor lief omdat ik altijd het mooie in mijn medemens zie, mijn kind noemt me wel es een ‘sukkel’ omdat ik zo doormodder ,terwijl die ander me wel zeer doet en dan nog zie ik het lieve,het goede. misschien moeten twins iets meer van zichzelf en van elkaar houden..zodat de omgeving ziet dat ze niet anders kunnen..je ziel krijgt toch zijn zin.. ik heb net een lieve brief aan mijn partner geschreven met de hoe en waaroms en alle goede dingen die wij hebben gehad..het maakt het alvast voor jezelf wat duidelijker, het is al een stukje afscheid..maar of ik hem geef? het is zo moeilijk..sterkte en liefs(Onbekend)

Antwoord
Aanvulling op mijn vorige antwoord; kijk ook vooral wat je nog wel samen hebt, je hoeft niet alles achter te laten! vriendschap,iets leuks doen samen, blijf praten, elkaar blijven steunen, dat voelt goed en daar help je je partner ook mee om los te komen van jou en om zijn/haar eigen weg te vinden..tenminste dit voelt voor mij het beste anders doe je niet alleen je partner zeer maar ook jezelf.(Onbekend)
AntwoordIk snap het ook heel goed ; dit is heel erg onmogelijk moeilijk maar waarschijnlijk toch te doen, ik kan dat niet.(Onbekend)

Antwoord
Lieve vraagsteller; ‘waar een wil is is een weg’ laatst las ik een mooi stukje; neem nooit de makkelijke brede weg want daar is het altijd dringen..geeft hoop hè!? dat er toch ook een aantrekkelijke kant zit aan de smalle weg naar het licht! en als je wilt, kan je het ook, samen met je twin..liefs(Onbekend)

Antwoord
Is het niet belangrijk dat je nu je hoofd en hart in één lijn brengt. je hoofd gaat nu denken wat je hart al weet..mijn hoofd werd altijd wakker met maar één gedachte ‘ik moet hiervoor gaan’..een soort van heilig weten, maar goed, ook dat kan voor iedereen verschillend zijn, nu geef ik mij over omdat ik het niet kan bepalen voor de ander.(Onbekend)

Antwoord
Stapje voor stapje kom ik dichterbij een liefdevolle oplossing, net als twins moeten wennen aan het bijzondere dat ze meemaken moeten partners ook wennen aan de kracht die buiten ons om werkt. ‘s nachts krijg ik altijd onbewust zoveel kracht, voel me sterker dan ooit en ik voel dat het allemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn, als je sterk in je eigen kracht blijft en de ander voor een feit stelt dan kan die ander erin meegaan of hij/zij kan je laten vallen maar dan laat hij/zij vervolgens al het mooie wat je nog wel samen hebt ook vallen. ik weet nu hoe ik die laatste stap om los te komen van mijn partner in liefde ga zetten. dat is mijn deel om klaar te zijn voor mijn Lief..gaat iedereen daarin mee dan heb je weer zoveel(nog meer) liefde en energie waar iedereen aan mee kan/mag doen..aan hen de keus. mijn Lief en ik kunnen niet anders!(Onbekend)

Antwoord
Mijn twin gaf 1 jaar na onze ontmoeting, nu bijna 2 jaar geleden, al onbedoeld en symbolisch op internet zijn afscheid aan zijn huidige gezin aan,ik had het eerst niet in de gaten maar zijn familie gaf op internet eenzelfde boodschap/reaktie en zo kwam ik erachter, dat hij vroeg of laat afscheid neemt van zijn huidige omgeving. Maar de ziel is tijdloos en zegt niet wanneer dat zal gebeuren.Vroeg of laat zegt de ziel NIETS. De ziel heeft alle tijd van de wereld,doet alsof’ie niet in een verdichte driedimensionale aarde leeft,zo lijkt het mij. Een gebeurtenis zal een opening maken, zoals zo vaak gebeurt in iemands leven, zo zal het gaan denk ik. (Onbekend)

Antwoord
Ja mijn familie heeft ook eens symbolisch onbewust(onbewust?) ,als grapje, iets aan mij doorgegeven waardoor ik ook weet dat het een keer goed komt, dat mijn twin en ik ook toen al voor elkaar hebben gekozen,ik gaf nl. het goede antwoord,de goede reactie, op het grapje,beetje wazig…ben al stapje verder nu dan twin in het antwoord van die grap..het voelde toen voor mij ook meteen van yes! zo heb ik ook paar jaar geleden een keer in een brief aan een vriendin geschreven; vertrouwen en overgave en nog steeds heb ik er vertrouwen in en pas nu geef ik me over aan hoe het gaat…je zegt en schrijft dingen die een keer uitkomen zonder dat je het zelf zo door hebt..advies; schrijf je wensen op in positieve zinnen,dus zonder ‘niet’ maar met yes..wet van de aantrekking. (Onbekend)

Antwoord
Je geeft al aan wat je “laatste stap” is: de omgeving. Mensen kunnen snel oordelen over iets waar ze geen verstand van hebben. Het gaat toch om jullie en niet om de rest? Jullie willen toch gelukkig zijn en je wilt toch niet voor een ander gelukkig zijn? Kies voor elkaar en laat de omgeving maar roddelen etc. Praat veel met elkaar zodat deze roddels jullie niet uit elkaar kunnen drijven. De omgeving gaat vanzelf merken hoe goed jullie bij elkaar passen door de energie die van jullie afkomt. Later zijn die mensen het allang vergeten. (Alicia)

Antwoord
Je hebt alleen last van de roddels als je er zelf niet helemaal achter staat..het is mij opgevallen dat als je sterk in je zelf geloofd dat je dan ook niet meer zo gauw mensen tegenover je krijgt die er iets van willen zeggen..en ja als ze zien hoe goed wij,twin en ik,bij elkaar zijn en met elkaar zijn en ze zien hoe veel geluk ervanaf straalt dan kunnen ze niet anders dan blij voor ons zijn.. en ja lieve alicia..dat is het.. je kunt pas geluk doorgeven als je het zelf ook volledig bent..blijf je zo,voor een ander..of kies je voor je eigen geluk..en ben je de rest van je leven aan het twijfelen en heb je spijt.. bescherm en praat met elkaar..liefst veel en intens..en hou elkaar vast.. zet er een omheining om..dan zijn jullie samen sterk. en wat vandaag nieuws is is morgen al weer vergeten want dan is de volgende story al weer aan de beurt..ze wennen er gauw genoeg aan en ze vinden twin en mij allebei lief..en de meeste mensen die ik ken, het zijn er veel,houden van mij en gunnen mij en mijn twin geluk..hoor ook altijd lieve mooie verhalen over mijn twin,dat hij integer is en meelevend .. dus waar zou ie bang voor zijn..doe een stap die je nog nooit gezet hebt en je krijgt geluk zoals je nog nooit gehad hebt..echt geloof me maar..er is er maar één die jou gelukkig kan maken en dat ben je zelf..en je wordt gedragen door velen..ik weet het..het is mij ook overkomen..geloof in jezelf..liefs(Onbekend)