Onbekend
Vier jaar geleden heb ik mjn Tweeling Ziel ontmoet. We wisten/voelden het allebei. We hebben nooit een relatie gehad, maar dat hoefde ook niet. Alleen is het nu zo dat ik hem, ik ben een vrouw, al drie jaar niet meer heb gezien. Hij ontwijkt mij, antwoordt nooit op mailtjes. Ik snap het gewoon niet, ik heb gewoon mijn eigen leven, dring me niet op. terwijl als hem eens heb gesproken, wild hij absoluut contact houden.
Antwoord
Als je last hebt van het afstootgedrag van je zielsliefde onthoud dan dat het om zijn of haar angst(en) gaat. Op het moment dat iemand namelijk in zijn angst schiet wordt hij of zij onbewust. Dat is het moment waarop het ego het overneemt en alles en iedereen die in de buurt probeert te komen van zich afstoot. Met allerlei smoesjes, leugens, verzwijgingen, geweld of wat dan ook. Het maakt niet uit wat hij of zij ervoor moet doen zolang het maar lukt jou uit de buurt te houden van zijn of haar hart. Het is belangrijk om heel goed bij jezelf te blijven als je wordt aangevallen door het ego van je zielsliefde. Doe je best niet te reageren op die aanvallen, blijf er bewust van dat die ander je aanvalt vanuit zijn of haar angst. Het is niet persoonlijk bedoeld en heeft absoluut niets met jou te maken maar met iets uit zijn of haar jeugd. Of met dingen die in vorige relaties gebeurd zijn. Omdat jij het dichtst in de buurt van zijn of haar hart staat ben jij degene waar ze hun angst en boosheid het eerst op afreageren. Het afstoten zal net zolang door blijven gaan totdat hij of zij voldoende eigenliefde, geloof, zelfvertrouwen en kracht heeft ontwikkeld. (Onbekend)
Antwoord
Ik heb daar ook heel erg last van , van dat afstootgedrag, nog steeds ondanks alles; ondanks het feit dat ik het begrijp, er compassie voor voel; vol liefde ben. toch wil ik het niet goedpraten. ook al heb je verschrikkelijk geleden, je hebt altijd een keus, erin blijven, om je heen meppen of eruit springen en wel nu. Daarbij kan je twin je juist helpen. door kontakt, klein kontakt niet samenkomen, ook afstand houden, temaken kun je een enorm karma oplossen samen. dat moet dan wel van jouw kant komen want daar ligt dat probleem. voor mij voelt dat ook heel moeilijk maar niet onmogelijk. kwetsbaar zijn , dat kan juist bij je twin…als je dat niet aangaat kun je nooit echt samenkomen…….in een verre toekomst(Onbekend)
Antwoord
Mijn twin en ik hebben het elkaar moeilijk gemaakt…heb mijn twin van me afgestoten doordat ik hem zo graag bij me wilde hebben..hopelijk snapt ie dat..raar eigenlijk als ik het zo teruglees..mijn twin deed het tegenovergestelde..duwen en trekken..mannelijk en vrouwelijk..en ja je hebt een keus, allebei..soms is het ook wel gewoon onduidelijkheid over en weer door alle omzichtigheid, dan ga je verkeerd interpreteren,dan komt angst/verdriet al gauw om de hoek kijken, kon je maar gewoon met elkaar praten,schrijven,mailen,geen misverstanden meer..hopelijk komen we zo ver.(Onbekend)
Antwoord
De behoefte om via woorden met je twinsoul te communiceren herken ik. Maar sinds kort ontdek ik ook andere manieren van communiceren, op afstand, via gedachten en via mijn lijf. Als je je realiseert dat je twin eigenlijk altijd binnen gedachtenbereik is, mis je hem misschien wat minder. We moeten allemaal wat meer los komen van het stoffelijke en onszelf oefenen in mentale communicatie. We hebben eht gekund, maar we zijn het allemaal een beetje verleerd.(Onbekend)
Antwoord
Wie ben ik om mijn twin een richting op te duwen, als hij gelukkig is dan moet ik daar ook gelukkig mee zijn, dan is het goed en hoop ik dat mijn twin daar zelf ook achter staat..wij horen bij elkaar en dat blijft..ook al zie ik hem haast nooit, mijn eigen relatie is voorbij en daar heb ik verdriet van maar ook vrede mee,zo langzamerhand,..soms kom ik hem tegen en dat doet me veel,zoveel liefde die ik ook nu nog voor hem voel, ook al zie ik dat wij het allebei moeilijk hebben en huil ik van binnen..maar ik blijf van hem houden en dat is geen karaktertrek van stug volhouden of zo maar meer van; ik kan niet anders, hij is mij en ik ben hem en samen zijn we één, één hart, één ziel, één liefdespaar…liefs(Onbekend)
Antwoord
Berichtje aan mijn tweelingziel;ik dacht dat het mijn hart was die me van mijn tweelingziel weghield, maar het was mijn ego, mijn wens om de ander over te halen om bij me te komen komt uit mijn ego voort, mijn hart wil mijn tweelingziel meemaken, wil bij hem zijn , no matter what.. mijn ego was wel heel sterk,ha heeft ie mij weer mooi voor de gek gehouden, knap van mezelf om zo’n groot ego te hebben, heb ik toch heel wat jaartjes aan gewerkt! opgebouwd met verdriet, pijn, beschaamd vertrouwen, heb het ons wel heel moeilijk gemaakt..het spijt me, wil je absoluut geen pijn meer doen..dankjewel lieve twin…liefs(Onbekend)
Antwoord
Dat deed mijn twin ook bij mij maar ik kan t dus niet oplossen. het is een stukje karma tussen ons waar hij moetbeginnen met springen springen (en ik dan niet moet wegrennen) en we elkaar dan moeten accepteren . daar moeten wij volgens mij doorheen. waarschijnlijk, heel veel later… komt er dan een moment dat je erom kan lachen. ik denk dat je aan die spanning kan wennen.(Onbekend)
Antwoord
Karma? hoe weet je wat er aan karma is, iets uit een vorig leven of zo? mijn intuïtie zei me wel zo iets bij eerste ontmoeting met mijn twin, dat mijn twin de rug naar me toedraaide alsof mijn twin me niet meer wilde zien alsof ie boos was, ik dacht toen; nou draait ie alweer zijn rug naar me toe, maar als ik heel eerlijk ben zou ik niet weten of dat karma was..iets uit een vorig leven? als je je daar niet van bewust bent hoe kan je dat dan oplossen.. ik weet alleen één ding dat hij mijn liefste is voor altijd..hoe het ook gaat(Onbekend)
Antwoord
Ik herken dit ook. Mijn twin ontwijkt en negeert mij waar hij maar kan. Als we elkaar per ongeluk tegenkomen schrikt hij enorm van mij.Toch is er altijd contact geweest op niet fysiek niveau via dromen. We praten met elkaar via dromen en dit is zo helder, dat ik zeker weet dat hij dat ook gedroomd heeft en wat hij communiceert, dat dat hetgene is wat hij eigenlijk tegen me wil zeggen. Hij zit boordevol angst en ik heb hem wel losgelaten, maar de liefde zal nooit overgaan. Er zal ook niet zo gauw een ander komen, dat klopt niet voor mijn gevoel. Verder kan ik niet anders dan aan mezelf werken en vertrouwen hebben dat hij het inzicht zal krijgen wanneer de tijd rijp is en we met elkaar herenigd zullen worden. (Onbekend)