Onbekend
Hoe kan ik verder? message: Sinds ik een half jaar geleden mijn zielsliefde heb ontmoet, staat mijn wereld op z’n kop. Mijn man weet van mijn ‘vreemdgaan’ maar beseft zich niethoe diep de liefde is die ik ervaar voor mijn zielslief. Ik weet me geen houding te geven naar mijn man, ik heb een muur opgetrokken naar hem. het lukt me gewoonweg niet meer om me open te stellen naar mijn man toe. Ik kan ook niet meer intiem met hem zijn. Het voelt echt niet goed. Ik weet niet wat ik moet doen. Wie heeft hier ervaring mee en zou me opweg kunnen helpen?
Antwoord
Vraag of je man jullie huwelijk wil verruimen.Je kan niet van hem verwachten dat hij beseft hoe diep de liefde tussen jou en je zielsgeliefde is,de meeste partners kunnen dat 1 2 3 niet zomaar beseffen.Ben je getrouwd met iemand die zijn gezin ziet als zijn bezit,dan zou ik kiezen voor de volgende optie: Neem een jaar lang afstand van jouw zielsliefde.Helemaal radicaal.NIET stiekem gaan doen,niet smokkelen,helemaal niks.Pas dan komt je partner in het volle besef, want hij ziet wat het met je doet en jij hoeft je niet schuldig te voelen dat je je man ontrouw zou zijn (je zet het woord “vreemdgaan” tussen aanhalingstekens).Na een jaar zie je wel weer verder,heus een jaar is zo om. (Onbekend)
Antwoord
Goeie vraag! je wilt zo graag eigenlijk gewoon door leven in je huwelijk en ik moet zeggen dat is me heel lang gelukt, ik ging door op mijn verstand dus kon ik ook nog heel lang gewoon intiem zijn met mijn man, maar toen één keer het dekseltje eraf ging van mijn zorgvuldig in stand gehouden barrière, en ik er eindelijk iets van begon te begrijpen toen voelde dat niet goed meer, je voelt je niet meer de partner van je man , maar van je twin en dat is ook voor mij niet meer herenigbaar, je wilt het intiemste delen met je partner maar je hart en ziel zijn bij je twin..heb het nog wel eens geprobeerd maar het voelt fake..ja, heb heel lang gedacht dat ik het wel vol kon houden..het is moeilijk want je huwelijk komt in gevaar en hoe je daar mee om wil gaan dat is aan jou.. ik lees ook wel dat je je huwelijk niet moet opgeven voor een tweelingziel omdat je daar verdriet mee veroorzaakt en dat vind ik ook wel maar ik probeer het op een zo liefdevolle manier te doen, toch zijn er ook mensen die doorgaan in hun huwelijk omdat ze vinden dat dat beter is, maar hoe beleven die dat dan? of hebben die geen sexuele relatie meer? ik weet het niet, het zou het zoveel gemakkelijker maken als je het los van elkaar zou kunnen zien. sex op een ander niveau of zo, dat is voor mij ook een vraag ? misschien zijn er mensen die het wel kunnen? hopelijk reageren die ook ! wens je heel veel sterkte met je zoektocht, liefs(Onbekend)
Antwoord
Lieve vraagsteller en onbekenden;Mijn leven bestond de laatste jaren alleen nog maar uit dilemma’s en ik moet zeggen daar word je niet vrolijk van . Sommige dingen zijn zo groot,groter dan jezelf,spiritualiteit dat geeft ook verantwoordelijkheid , om dat wat je aangereikt wordt aan te pakken en dat is wat ik ga doen, ik geloof in het ongelooflijke, in een reden achter de dingen en dan kun je niet ‘verstandig'(ja wat is verstandig?) meer zijn maar ga je voor de roep in de woestijn. ik kan me niet meer inlaten met energieën die niet goed meer voor me zijn dan haal ik mezelf naar beneden! ik kan me er voor afsluiten maar ik wil me er niet meer dagelijks mee bezig houden. De bedoeling van mijn leven ,mijn weg zoals die zich nu begint te ontwikkelen, daarin moet ik meegaan, tenminste zo voelt dat. Accepteren dat je leven anders is gelopen en je daarbij neerleggen ? Nee ! het heft in handen nemen en dapper zijn, dat is waar we voor kunnen kiezen en ik denk velen van ons op deze site. het is je nl.niet voor niks gegeven en loop je op de goede weg,(beetje eng en wiebelig soms, het is als leren lopen), dan word je geholpen dat besef en merk ik iedere keer weer..als ik twijfel(=angst) zit ik in een luchtledige, een gevangenis..dan voel ik niks en ben ik wéér verdrietig, dus weg met die angst! dat voelt weer goed ! sterkte voor iedereen hier op deze site..liefs (Onbekend)
Antwoord
Aanvulling op mijn vorige antwoord;soms moet je wel op het moment accepteren dat het anders is gelopen ,dat je tijd nodig hebt om alles op de rit te krijgen en dat je dat al groeiend naar elkaar en misschien wel samen kunt doen, dat zou al heel mooi zijn en dan maakt tijd niet meer uit..liefs(Onbekend)
Antwoord
Het is heel moeilijk dat je zolang getrouwd bent en je ineens je tweelingziel tegenkomt. Je tweelingziel opent ook vaak je ogen van de relatie waar je nu in zit. Denk eens na of de relatie waar je nu in zit liefdevol is. Probeer je relatie nu eens met andere ogen te bekijken nu je je tweelingziel hebt onmoet. Liefde tussen tweelingzielen is zeer intens. Je zult altijd naar elkaar toegetrokken worden ook al verbreek je het contact met je tweelingziel. Je hebt nu ook het gevoel van vreemdgaan met je man omdat je een veel intensere gevoel hebt met je tweelingziel. Ik snap dat je je partner geen pijn wilt doen. Je hebt ook uitgelegd dat het je tweelingziel is, maar als je partner dit gevoel niet heeft mogen ervaren, kan je dit ook niet uitleggen. Jou taak in jou proces is een keuze te gaan maken tussen je partner en tweelingziel. Ben je gelukkig als je het contact met je tweelingziel volledig verbreekt en terug de relatie gaat opbouwen met je partner? Je kan dat intense gevoel niet wegstoppen, wat je ook doet. Veel suc6 in je uiteindelijke keuze!(Onbekend)
Antwoord
Een liefdevolle relatie moet van twee kanten komen, aandacht geven het is zo belangrijk… twins lijken vaak op elkaar , in het weggeven en niet met de neus vooraan willen staan..vaak hebben ze een zelfde relatie..twins geven wel en het is te intensief,té mooi om het nog weg te kunnen denken, het blijft trekken..weet het wel! Keuzes maken met je hart ook al is/lijkt het niet verstandig en haast niet te doen ,dat geldt juist voor een twin. Liefde overwint, als je je hart maar volgt en niet je verstand , want dan gaat ego er weer tussen zitten. (Onbekend)
Antwoord
Het twijfelen, het wikken en wegen, ik heb het gehad, heb mijn vriend gezegd dat het afgelopen is, dat we niet meer samen verder gaan, dat is zwaar en moeilijk geweest maar beter voor mij en hoe het verder gaat? dit is eerlijker voor ons allebei. tenslotte kom je toch na een lange reis uiteindelijk allemaal op je bestemming of je nou snel of langzaam gaat..of je tegen de stroom in wilt roeien of je mee laat voeren..je kunt er niet omheen..dit is je thuis,eerst bij jezelf en dan bij elkaar ,als het goed is. (Onbekend)
Antwoord
Tegen de stroom inroeien, daarvan bouw je (geestelijke) spierkracht op. Dat is weer nuttig en gewenst voor het tweelingzielschap. Uitkijken voor het omslagpunt,wanneer wordt het uitputting? Ik hou wel van een beetje weerstand, ik kan ook niet een hele avond op een zachte bank zitten,verschrikkelijk! Je laten meevoeren met de stroom is weldadig, maar maakt ook….lui? (Onbekend)
Antwoord
Ik ga me nu compleet op mezelf richten, nergens kun je van op aan en dat is alsof je in de wachtkamer zit, ben er moe van en heb het gehad met het hele tweelingziel gebeuren, ik wil weer leven en ik ga kijken waar mijn hier en nu gevoel zich goed bij voelt.. en dat is kijken naar alle vriendschap die ik wèl dichtbij ontvang, die mijn leven nog wel de moeite waard maakt..ik gooide alles overboord en dat is misschien wel stom geweest, want dan sta je niet meer open voor de mooie dingen die nog wel op je pad zijn en komen heb er veel van geleerd maar wil niet de rest van mijn leven op een onbereikbare liefde wachten die nooit komt, dat kan ik niet en daar word ik ongelukkig van. hoop hem als vriend nog vaak mee te maken als dat niet teveel zeer doet, als wij daar beiden mee om kunnen gaan en het een plekje kunnen geven..,misschien dat het leven ooit beslist hoe het verder gaat, ik wil er zelf geen stuur meer aan geven ,wat ik wel wilde, maar er zijn meer mensen in het spel, ook heb ik geleerd dat als je groeit je ook anderen weer met andere liefdevollere ogen gaat bekijken.. iedereen heel veel sterkte gewenst met deze topsport en vooral veel liefde.(Onbekend)
Antwoord
Heb ontzettend veel geestelijke spierkracht opgebouwd maar het moet niet alleen bij bouwen blijven, het put je toch een keer uit..of het dan nog nuttig is? na de bouw is het toch ook goed om eens heerlijk uit te rusten en te mogen zien wat je hebt gemaakt en een avond op een zachte bank ; heerlijk !(Onbekend)
Antwoord
En stiekem blijf je hopen dat hij zo een keer op de stoep staat , want mijn hart ik kan het niet voor hem sluiten, hoe ik ook mijn best doe..help me (Onbekend)
Antwoord
Beste onbekende vraagsteller, het laatste antwoord op vraag 401 is misschien wel een eyeopener voor iedereen die worstelt met het probleem partner en tweelingziel, ik voel dat dat zo waar is. je bent/wordt ongelukkig als je op den duur niet voor je twin gaat kiezen, langzaam maar zeker maar het gaat gebeuren, want je kunt gewoon niet anders.(Onbekend)
Antwoord
Aanvulling; die eyeopener is nu niet het laatste antwoord maar het één na laatste antwoord van vraag 401(Onbekend)
AntwoordIk was 28jaar getrouwd ,niet gelukkig had altij een gemis.Mij vriend is nog bij zijn vrouw. Hoe raar het ook klinkt ik heb daar geen probleem mee. het geen ik en mij vriend hebben ga veeele dieper dan dat. we halen alles eruit wat er in zit en zijn gelukkig. De rest is niet belangrijk. We zijn er voor elkaar. komt nog bij dat ik een pak ouder ben dan mij vriend.We zij elkaars pijnstiller.(Onbekend)