Q0388. Vreemdgaan?

Onbekend

Misschien een ondenkbare kwestie maar de vraag luid een man blijft een man(niet alle mannen zijn zo natuurlijk maar toch een groot deel van de mannen alsook vrouwen gaat vreemd), denken jullie dat als je elkaars tweelingziel bent die man toch nog kan vreemdgaan(of de vrouw) ?? Of denk je dat het schuld en liefdegevoel overstijgt van lust ? Wat wint er goed of kwaad ? En kan het zwakke geslacht zich wel beheersen als hij zin heeft op een gegeven moment zich niet meer kan inhouden?? Ik heb mijzelf er al veel op betrapt me dat af te vragen omdat ik soms echt denk dat het bestaan van monogamie aan t verdwijnen is en dat vind ik zoiets spijtig , het lijkt wel dat we meer en meer liefdeloos worden.. Het lijkt eenwel eerder ontmoedigende vraag maar ik denk ook eenmaal aan alles (ook de slechte dingen) en zou toch graag weten wat jullie denken hopelijk kunnen jullie aantonen dat mannen(en vrouwen, mensen in het algemeen) toch trouw kunnen zijn of het één of ander, het zou mij en véél mensen gelukkiger maken.

Antwoord
Beste onbekende, trouw heeft voor mij met vertrouwen te maken; niet alleen in liefde in elke soort relatie. Het lijkt erop dat je gekwetst bent waardoor je vertrouwen in echte liefde hebt verloren… Dat spijt me …. msschn als je die pijn naar boven haalt kan je hem verwerken , jezelf en anderen vergeven. je kunt oefenen in weer vertrouwen hebben; je kunt beginnen in je omgeving en vertrouwen schenken hier en daar; na een tijdje zal je hierdoor veel terugkrijgen, denk ik. zo is het met trouw in de liefde volgens mij ook altijd; dat moet je voeden, wel of geen zielsmaatje, wel of geen huwelijk; dan groeit het ijzersterk. (Onbekend)

Reactie
Ja dat weet ik wel en ik vertrouw wel tamelijk snel maar het probleem is dat er veel gebeurt is tussen mijn twin en mij en daarom heb ik soms bang dat hij mij zal bedriegen, ik begin echt soms ziekelijke gedachten te krijgen maar denk dat het mijn angst ego is die de kop op steekt, ook maakte mijn beste vriend laatst een erg slimme opmerking, hij zei me dat ik misschien zijn gevoel telepathisch begon over te krijgen omdazt mijn twin iemand is die ook moeilijk kan vertrouwen en angst heeft voor bedriegen en plots had ik dat ook op de moment dat dat bij hem de kop op stak !! Ik denk dat we dat nog beiden effe moeten leren, voor hem zal dat al wat moeilijker gaan maar ik geloof toch wel in hem hoor!! Maar wat ik me eigenlijk afvraag, als je twins bent is dat dan een zekerheid dat je elkaar trouw blijft of kan het alsnog dat je je twin bedriegt ookal voel je elkaars pijn , maar dan gewoon omdat op dat moment je ego opsteekt en je toch haar of hem bedriegt en daarna je u! it je twinzijn beseft dat het een grove fout was?? Of ben je dan nog niet voldoende ontwikkeld?? Ik kan me niet voorstellen dat twins elkaar ontrouw zullen zijn ze zien elkaars zielsgraag maar er zijn toch ook mensen die hun eigen bedriegen?? snap je ?? Je twin is een deel van je dus misschien is het toch ook mogelijk dat één van de twee de ander bedriegt uit zijn haar ego? We blijven toch in de eerste instantie ook mensen? Het is dat wat ik eigenlijk zou willen te weten komen!! Wel dank je voor je antwoord je bent tenminste iemand die toch lef heeft te antwoorden en mij te helpen, dat aprecieer ik enorm .(Onbekend)

Antwoord
Ik heb me altijd schuldig gevoeld wanneer ik met een jongen naar bed ging, ook toen ik mijn tweelingziel niet kende. Het gevoel kwam diep van binnenuit. De spirituele band met mijn twin bestond al vanaf dat ik gereincarneerd ben, en is mijn hele leven nooit weggeweest. Afhankelijk van wat je nog meer moet doen, uit moet werken met anderen (ik hoefde dat dus niet meer in dit leven,mijn twin nog wel) EN als men in staat is ouderschap en minnares/minnaar zijn te kunnen combineren (iets wat bij mij absoluut niet kon, het was of het een –moederschap- of het ander —de minnares 🙂 . Maar ja, je zou kunnen zeggen dat als iedereen zich werkelijk bewust zou zijn van het feit dat er een tweelingziel bij je hoort, dat dan ook een collectief schuldgevoel gecreëerd zou kunnen worden, zoals vroeger een schuldgevoel gecreëerd werd als je niet naar de kerk ging, iets wat velen zich bijna niet meer kunnen voorstellen. Evenzo is het bijna niet voor te stellen dat we ooit nog eens met ! zijn allen een schuldgevoel zouden krijgen als we vreemdgaan met een ander dan onze tweelingziel, ook als die niet tegelijkertijd op aarde leeft. Dus “Jezelf helpen in voor- en tegenspoed en je tweelingpartner trouw blijven over de dood heen” zo’n soort huwelijksbelofte krijgen we dan, haha. (Onbekend)