Onbekend

Ik heb maar 1 a 2 maand een relatie gehad met mijn twin maar het was de mooiste relatie dat ik ooit gehad heb ik voelde liefde op spiritueel vlak en voelde een enorme aantrekking en licht uitstralen, maar op die moment toen we samen waren was ik supergelukkig maar tilde ik er niet zo zwaar aan en toen kwam die gedachten van ware liefde zelf niet direct in mij op maar ik wist wel dat ik nog nooit iemand zo graag had gezien. Een stem in mij zei zelf dat dit mijn ware liefde was, toen ik de stem in mijn hoofd zot wou verklaren, het was alsof iets in mij dat niet wou, ik wou helemaal niet aan dat gedacht denken dat hij mijn ware liefde was (omdat hij in een ander land woont en ik wist dat hij terug ging gaan) ik sloot dat volledig uit en IK WOU HET NIET!!!!!!! NEE eindelijk gevonden en nu blijkt dat het iemand is die ik niet kan houden?? Zo’n verscheurende gedachten!! Geheel in de ontkenning moest ik na bepaalde tijd toch aan men eigen toegeven dat dit niet was zoals an! dere liefdes en ook nooit zou het zo kunnen zijn , ik voelde een connectie op dieper niveau wat ik toen echt niet kon plaatsen! Bij hem viel alles wat ik hiervoor in dit leven gedaan had als een puzzeltje in elkaar!! ze hadden me voorbereid Maar Toen de tijd aangebroken was en hij idd naar zijn land terugging, kon ik een lange tijd doen alsof het me niets deed, en dat deed ik veel bij hem, als iemand er naar vroeg deed ik alsof het niet belangrijk was, wetend dat ik mezelf voorloog, pas een paar maanden, bijna een jaar nadat ik hem niet meer gezien had, begon het ineens op te komen?? Het was alsof ik dat gevoel een jaar onderdrukt had omdat ik het niet wou erkennen welke band we werkelijk hadden en ineens van de één op de andere dag sloeg de bom in en begon ik te wenen?? En sindsdien besefte ik plots dat hij het was voor mij maar waarom zo plots en na een jaar?? Een herkenning zoals hierin vaak vermeld worden hebben wij dus waarschijnlijk nog niet gehad?? of is dat de herkenning na dat jaar dat ik het plots voelde .. Na 2 jaar zag ik hem voor 1 minuut terug maar t was al kort daarvoor dat de gevoelens meer en meer begonnen te worden waarschijnlijk omdat ik het toeliet en het nu tot bloei kon komen. Toen ik hem terugzag en vlak ervoor voelde ik gevoelens die ik nog niet had gevoeld voor hem zo intens en sterk, ongelofelijk!! Ik besefte min of meer dat we ware liefdes waren maar mijn vraag is is dit nu wat de herkenning was, dat zwaar gevoel of houd dat nog meer in?? Kan het zijn dat de herkenning zich nog moet voordoen?? Of denk je dat het zich in mijn gevoel niet als een bom plaatsvind maar stilletjes aan beetje bij beetje dat de herkenning plaatsvind??Als dat de herkenning was dan was het erg onbewust maar ik voel wel dat ik sinds die dag hem bij mij kan voelen en hem nog sterker kan aanvoelen, kan iemand mij hiermee helpen, antwoorden op mijn vraagje en misschien nog enige kenmerken geven ivm de herkenning?? Dank bij voorbaat:-)

Antwoord
Ja het kan zijn dat de herkenning langzaam MAAR zeker komt, in plaats van plotseling.Je moet bedenken, er gebeurt zoveel tussen de tweelinghelften, er moet van alles op een rijtje gezet worden.Soms kan het niet allemaal in een keer, dan word je gek.En die heftige gevoelens, kan ook pas later komen, er gebeurt zoveel tussen jullie op energetisch niveau,en zo krachtig, daar moet men mee leren omgaan, dat gaat niet in een keer,rustig blijven, het gaat vanzelf een keer over.Ach,ergens moet je ook weer schijt hebben aan je tweelingziel, en al helemaal als hij of zij met een ander is.Het blijft toch ook iemand van vlees en bloed, zet het alsjeblieft niet op een voetstuk. Overigens komen die gevoelens ook bij hevige verliefdheid voor, maar zo zwaar…? Bij mij ging mijn tweelingziel een keer enorm aan me trekken, alsof ik een gewicht aan mijn hart had hangen, een plek met een diameter van ±10 cm. rondom mijn hart dat heeeel warm aanvoelde. ‘t Begon vrijdag namiddag en hi! eld aan tot zondagmiddag. Later die middag verdronk mijn hond. Snap je wat ik bedoel, energetisch contact, zo sterk, terwijl hij er als persoon misschien weinig van gemerkt heeft. Ik vraag me af of vrouwen daar intenser mee omgaan,of gevoeliger voor zijn, vrouwen voelen ook vaak eerder dat zij een tweelingziel hebben dan mannen.(Onbekend)

Antwoord
Ja dat dacht ik ook wel, geleidelijk is minder belastend dan plots!! Ik denk dat mannen beter zijn in hun echte ware gevoelens te onderdrukken, maar ik heb al veel boeken gelezen en wat ik uit die boeken kan concluderen is dat mannen zich alleen anders gedragen omdat het zo door de wereld en de maatschappij werd opgelegd, omdat dat is wat van hen verwacht werd, ze zeggen mannen zijn ontrouw, is dat wel zo of zijn ze vrouwenjagers omdat de media en de regering hun zo meer en meer maakt?? Kijk de waarheid is meestal niet iets dat voor de hand ligt, niets is wat het lijkt(heb ik gisteren doorgekregen toen ik me een paar vragen aan t stellen was) En dat deed me enorm nadenken, het is niet omdat je absoluut iets denkt en alles bevestigd het dat het ook zo is!! Het leven is niet saai en voorspellend en onveranderlijk, bekijk het leven zoals het echt is , veranderlijk, misleidend, speels , onverwachts, miraculeus, overigens denk ik ook dat je zelf een grote invloed hebt op h! et leven alleen nog maar door je denkwijze, iets waar je niet in gelooft kan ook niet gebeuren of kan je ook niet zien!!! Mannen en vrouwen zijn van oorsprong in ziel dezelfde maar door de eeuwen heen zijn er verschillen doorgegroeid, de verschillen waren aanvankelijk niet zo groot en zeg nu zelf man of vrouw ieder mens zoekt toch naar zijn andere deel, dit is toch wat ieder mens verlangt??? Ik denk dat hij wel hetzelfde voelt maar ofwel geen weg weet met zijn gevoelens en wat hij voelt, hijweet het niet te plaatsen en begrijpt het niet omdat hij dit nog nooit heeft meegemaakt oftewel weet hij wat dat is maar wil hij dat niet omdat hij nog inzijn angst/ego vastzit!! Wat het ook is tijd brengt raad en waarschijnlijk zal je er binnen een aantal tijd ook wel raad op weten !! Veel liefs(Claudia)