Onbekend

Voel me over het algemeen heel sterk doordat ik mijn tweelingziel ken en onvoorwaardelijk van hem houd en ik weet dat dat zo blijft, ik voel hem zo af en toe ook, alsof hij echt bij mij is en dat is geweldig. Het is beter dat we elkaar niet zien, maar ik verlang zo naar hem ,om hem in de ogen te kijken en onze liefde te voelen , hoe kun je met dat verlangen om gaan?

Antwoord
Het verlangen naar die ander zal altijd blijven. Ook al heb je zo goed als geen contact meer met elkaar. Ik heb ook weinig contact met hem. Het verlangen zal de ene dag veel harder doorwegen dan de andere dag. Soms kan het helpen om een soort dagboek aan te leggen waarin je allemaal brieven schrijft die aan hem gericht zijn. Maar je stuurt ze niet op. Je probeert je gevoelens, je verlangens en je angsten onder woorden te brengen. Op die manier krijg je ook meer inzicht in jezelf, in je eigen gevoelens, je eigen emoties waardoor je bepaalde emoties beter kunt “oplossen”. Volgens mij kan je op die manier een grote stap zetten in de verdere groei naar elkaar toe. Veel succes!(Onbekend)

Antwoord
Schrijven helpt inderdaad, schrijf al een poosje gedichten en nu een soort van dagboek , het helpt wel , ook door het weer na te lezen zie je wat er bij jou nog ontbreekt ,een stukje eigenliefde en vertrouwen.. Toch zal ik dat verlangen houden naar het echt met elkaar zijn .. die liefde wil je graag laten zien en voelen aan die ander… dat is wat mijn verlangen is!(Onbekend)

Reactie
beste onbekende, hoe ga jij daar dan mee om als je weinig contact met hem hebt ? schrijf jij ook ? of heb je zoveel vertrouwen dat het goed komt dat je daar niet zoveel last van hebt ? ik heb er ook wel vertrouwen in , maar toch..het blijft lastig..toch?(Onbekend)