Onbekend
Twee jaar geleden heb ik mijn zielsliefde ontmoet. Ik had nog nooit van zielsliefde gehoord maar wist onmiddellijk dat er veel meer aan de hand was. Een jaar geleden heb ik hem verteld wat ik voelde. Hij liet verstaan dat hij hetzelfde ervaart, dat er meer aan de hand is dan zomaar een aardse aantrekkingskracht en dat hij het gevoel heeft dat we dit leven nog samen zullen komen. Ik ervaar hetzelfde gevoel. Maar voorlopig is hij nog gehuwd hoewel er al lang geen sprake meer is van een relatie. Ze leven volledig naast elkaar. Het enige dat hen nog verbindt zijn hun kinderen. Daarvoor wil hij alle verantwoordelijkheid opnemen. Ik heb daarvoor heel veel begrip. Sowieso zal zijn huwelijk uitdraaien op een scheiding. Dat staat voor iedereen vast. Dat kan wel nog een aantal jaren duren. Bovendien staat zijn geloof en vertrouwen in de liefde op een heel laag pitje door de vele kwetsuren die hij heeft opgelopen in zijn huwelijk. Daarvoor zal hij ook tijd nodig hebben om dat terug op te bouwen. Mijn vraag is: wat doe ik ondertussen? Ik heb zelf nog geen kinderen maar heb wel een grote kinderwens. Maar de kans dat ik met mijn zielsliefde een kind ter wereld zal brengen is klein. Hij is 13 jaar ouder dan mij en heeft niet de behoefte om nog een kind ter wereld te brengen. Ga ik ondertussen voor een kind bij iemand anders (wat ik me op dit ogenblik heel moeilijk kan voorstellen) of berg ik die kinderwens op en geniet ik op een andere manier van het leven tot een relatie wel mogelijk is met hem (met uiteraard de nodige ups en downs door het gemis en het verlangen naar hem want regelmatig contact is moeilijk)? Wat zou je zelf doen in mijn plaats? Ik vind dit een enorm zwaar dilemma. Geef ik mijn droom van een gezin op of niet? Doe ik mezelf te kort als ik deze droom opgeef? Kan ik deze droom wel opgeven?
Antwoord
Ik snap je vertwijfeling wel, je weet niet zeker of er een relatie komt met je zielsliefde en je wil graag een kind. maar wil je een kind met iemand anders? dan wordt het heel moeilijk om bij je partner weg te gaan als je zielsliefde uiteindelijk de stap zet om te gaan scheiden. je kind heeft dan ook weer zijn gevoelens naar beide ouders, dat wordt dan een enorm struikelblok. En is het wel eerlijk om iemand alleen voor kinderen nodig te hebben? om vervolgens weg te gaan als je zielsliefde vrij is? je zielsliefde kun je NOOIT uit je hart,ziel en hoofd krijgen. volgens mij kun je op den duur echt niet anders dan voor je zielsliefde te kiezen, dat is iets wat van boven geregeld is en die kracht duwt en trekt aan je tot je het snapt.. tenminste zo is het bij mij gegaan.. zielsliefde is zo overweldigend mooi dat er geen gemis meer is! loop er niet voor weg want een ander zal nooit die plek in kunnen vullen , je zet jezelf dan op een zijspoor en de kinderen van je zielsliefde zijn toch eigenlijk ook jouw kinderen, je bent diep van binnen hetzelfde, dezelfde ziel , dus er zal herkenning zijn bij de kinderen van je tweelingziel..op den duur, ze zullen niet anders kunnen dan van je houden omdat zij een deel van hun vader in jou zien. Je tweelingziel en jij zijn bijzonder en liefdevol anders had je elkaar nooit herkend, ook kinderen voelen dat en zullen er vrede mee krijgen.. let wel de meeste kinderen die tegenwoordig geboren worden zijn vaak wijzer (kristalkinderen) dan hun ouders en voelen heel goed aan of het een toneelstukje is (slecht huwelijk) of dat er echte liefde in het spel is.(Onbekend)
Antwoord
Dat is heel erg moeilijk… het is ook niet makkelijk als je eerst je man-kind hebt en dan je twin ontmoet maar dit is nog moeilijker. je moet nooit met iemand trouwen samengaan om een kind te krijgen. Een kind is te mooi, je moet er willen zijn omwille van een kind. je kunt wel alleenstaande ma worden , bewust omdat je een kind wilt, dat is wat anders. is alleen wel heel zwaar, alles alleen doen. een band met een kind is trouwens ook vaak een zielsband, net zo bijzonder…. misschien ontmoet je wel iemand waarvan je ook houdt, waarmee het uiteindelijk beter klikt dan met je twin. een twin is geen garantie voor een goede relatie. ga voor jezelf dan komt t wel of niet op je pad….succes!(Onbekend)
Antwoord
Het feit dat je deze vraag openbaar stelt is al een teken dat je jezelf niet tekort doet.Het IS een dilemma en daarom erg moedig van je,maar ja dan krijg je ook adviezen waar je je misschien in zult vergissen.Zet jezelf vooral niet onder druk,maar luister heel goed naar je binnenste;je bent deze man niet zomaar tegengekomen.Het is (eindelijk…?) iemand die je heel diep over jezelf laat nadenken.Had je die kinderwens al lang voordat je hem tegenkwam en je leeftijd,dat is niet duidelijk.Wat helpt is altijd (volgens mij) de vraag: Moet ik het hier zoeken? Ik wist vanaf mijn 14e dat ik alleenstaande moeder zou,nee,MOEST worden,dat ik het geheel en al zelf en op mijn eigen manier moest doen.Maar toen ik volgens een kameraad een moederlijke uitstraling kreeg,wist ik alleen niet waar ik het moest zoeken,zit hij hier…..of in deze omgeving misschien??Nooit iemand over ingelicht.Hij kwam vanzelf in mijn gezichtsveld en ik hoorde een stemmetje:hier moet je heel goed op lett! en.Ik denk niet dat je moet wachten op je zielsliefde, maar dat is misschien hypocriet want ik heb ook exact 20 jaar op het kind gewacht,op mijn 34e kwam alles exact uit!!En toen het kind 13 was ontmoette ik mijn tweelingziel, en nu blijkt mijn tweelingziel de vader te zijn van mijn kind in ons vorige leven!Ik vertel dit alles met de bedoeling dat je heel goed moet luisteren naar je innerlijke zelf of die misschien een richting aangeeft,bij mij ging dat in ieder geval zo,het bedriegt nooit.Mijn leven staat in het teken van overdoen,en jou leven staat in het teken van….?(Onbekend)
Antwoord
Ik zou hem brutaalweg 1 keer vragen of hij dan donor wil worden voor 1 keer om zijn zielsliefde een kind te schenken.Weigertt hij of is hij hiertoe niet in staat om wat voor reden dan ook, dan moet je ermee kappen en een heel andere weg inslaan.Zijn NEE is dan het sein daarvoor(Onbekend)
Reactie
Ik wil jullie graag bedanken voor jullie antwoorden. Het heeft me bevestigd in de weg die ik gekozen heb. Ik heb er onlangs voor gekozen om een Bewust Alleenstaande Mama te worden. Ik weet dat ik tegenover niemand eerlijk ben als ik met iemand anders een relatie aanga, enkel omwille van een kind. Ik zou het bovendien niet kunnen. Ik ben bijna 32 en heb die kinderwens al veel langer. Ik heb ook het gevoel dat mijn tweelingziel en ik elkaar tegengekomen zijn om elkaar te stimuleren onze dromen te realiseren. Hij heeft ook al heel lang een grote droom en is ook bezig om die nu te realiseren. Ik denk dat het ook belangrijk is om verder te leven en niet zomaar te “wachten” op je zielsliefde. We hebben elkaar met een reden ontmoet. En als we ons daarvan bewust zijn en daarnaar leven dan komt alles in orde, dan zal een relatie mogelijk worden. Eerlijkheid en trouw blijven ten opzichte van jezelf en de ander. Ten opzichte van jezelf door je eigen levenswensen niet op te geven. Maar ook trouw en eerlijk blijven ten opzichte van je zielsliefde. Zo voelt het aan. En zoals één van jullie het zo mooi zegt: zijn kinderen zullen op den duur ook van mij houden omdat ze een stukje van hun eigen vader in mij zullen zien. En mijn zielsliefde zal heel veel houden van mijn kindje. Dat voel ik. Ik ben nog niet zwanger want zo’n procedure kan een poosje duren. Maar tot nu toe gaat alles heel vlot, veel sneller dan de procedure normaal gezien duurt. Ik denk dat dit een goed teken is. Dankjewel voor jullie wijze woorden!(Onbekend)
Antwoord
Heel bijzonder om jouw verhaal te lezen. Ik voel precies hetzelfde: kinderwens en trouw willen blijven aan tz. Heb me ook aangemeld voor KID en procedure gaat sneller dan verwacht. Succes! (Onbekend)