Onbekend
Deze Liefde waar we allemaal zo mee worstelen is toch bedoeld om toe te laten? Als je die niet, na een transformatie van jaren ,toelaat dan leef je volgens mij niet meer echt, dan word je een robot die nog precies doet wat iedereen ,vrienden, familie en maatschappij van je verwacht.Hebben tweelingzielen dan niet de opdracht ,nu ze elkaar gevonden hebben, om hier wat mee te doen. De wereld heeft een transformatie nodig naar Liefde en die kunnen tweelingzielen,door hun eigen transformatie en Liefde, doorgeven.. Het wordt tijd dat daar ook eens naar gekeken wordt zodat we niet in ons eigen verdriet blijven hangen maar dat we Liefde worden voor elkaar en voor de wereld! In liefde loslaten wat niet meer voor jou werkt dat is ook liefde, in een schijnwereld blijven van, we hebben het toch goed’ dat werkt niet meer, dan laat je,volgens mij, een zielsopdracht liggen. de Liefde voor je tweelingziel is van hoger belang.zoals paulo coelho schrijft; We hebben allemaal een verplichting tegenover de Liefde, namelijk toestaan dat zij zich manifesteert op een manier die zij voor de beste houdt..Het is geen zonde.. Zonde is verhinderen dat de Liefde zich openbaart.
Antwoord
Het heeft TIJD nodig om (voorgoed) bij elkaar te komen,let wel:aardse tijd.Het lijkt lang te duren (maar is het niet) door onze driedimensionale wereld!Wij tweelingzielen hij en ik,ons hele leven zijn we al ingesteld op maar 1 ding tweelingzielschap,ik ben al rond de 50 hij rond de dertig en nog duurt het ongeveer een jaar schat ik.En er is geen twijfel over dat we samengaan.Maar ik geef je bij deze een indruk van onze wachttijd en we twijfelen heus niet.Want iedere keer als ik afdwaalde en iets anders deed dan mijn voorbestemming,kreeg ik een tik op de vingers in de vorm van een ongeluk of iets breken.Je mag gaan twijfelen of je samenkomt, als je gebruik maakt van je vrije wil (d.w.z. iets anders probeert bijv. relatie met partner die je niet voorbereidt op je tweelingzielschap) en er vervolgens GEEN ongelukken gebeuren of dat je directe omgeving door rampspoed getroffen wordt dat kan ook!Bij ons is absoluut geen sprake van vrije wil meer omdat we in ons laatste le! ven zitten we kunnen niet eens meer twijfelen maar daarom duurt het niet minder lang (driedimensionaal gezien) (Onbekend)
Antwoord
Het klopt inderdaad, doordat je je verstand weer laat meedoen en denkt ik red het wel om “gewoon” door te leven zoals iedereen het beste uitkomt.. dan gebeuren er ineens weer rare dingen en zegt het universum ; STOP zo kan het niet en word je weer in de goede richting geduwd.. wat zit het toch mooi in elkaar, je wordt geholpen en dat is ook zo ondersteunend hoe moeilijk het ook op deze aarde is als je alles overhoop moet gooien wanneer je voor je tweelingziel gaat kiezen. Ben nu mijn hart aan het volgen en dan krijg je ondanks je verdriet steeds seintjes dat je op de goede weg zit.. dan gaat er wel een dankjewel naar boven.(Onbekend)
Antwoord
Ja we zijn hier op aarde om “de anderen” te helpen,al dan niet tijdelijk,maar we zijn er niet voor de anderen hun gerief! Dat is het verschil en soms o zo moeilijk uit elkaar te houden .Iemand een dienst bewijzen,stukje verder helpen,de een soms een leven lang en voor de ander kort en dan moet je taak er weer opzitten volgens mij.De anderen dat zijn wij,d.w.z. hoeveel mensen kom ik zelf tegen waarvan ik denk “oh dat komt mij wel goed van pas” dus voor mijn gerief,dan doe ik net zo hard mee hoor.Heb ik ook af moeten leren en los moeten laten.Ik zal je als ik mag,1 goed voorbeeld geven van een film over tweelingzielen: La double vie de Veronique van Krzysztof Kieślowski,waarin de marionettenspeler twee identieke poppen heeft,Veronique en Weronika.Wij zitten met een draadje aan onze tweelingziel vast maar we worden zelf ook aan draadjes vastgehouden door de grote speler en DIE bepaalt welke richting we opgaan.(Onbekend)
Antwoord
Liefde is leven. Het is het doel van het leven, om ons zo te voelen. En iedereen die dat heeft gevoelt, weet dat er niets mooiers bestaat. We kijken door de dagelijkse dingen heen en zien iets goddelijks. DAT IS ONS DOEL. Laat jullie “ego” niet de macht nemen over je lot. Dit is HET! vecht ervoor mensen, het is niet voor niets in ons leven gekomen. En we willen het nog mooi geserveerd ook. zo werkt het niet. We zijn al bij elkaar gebracht, nu is het aan ons om een balans te vinden tussen dat gevoel en ego. Ontkenning is angst.(Onbekend)
Antwoord
Ben het eens met de laatste schrijver, je moet er voor gaan,je ego probeert je vast te houden in een situatie die op den duur niet meer voor je werkt. Als je alle laagjes hebt doorgewerkt(bij mij proces van jaren) kom je tot de conclusie dat je niet meer anders kan dan loslaten van oude zekerheden omdat die je verstikken. Knopen doorhakken ,hoe moeilijk ook, geeft je nieuwe hoop en vrijheid. Ga voor die ENE echte liefde die door God/Universum voor jou alleen bestemd is, dan leef je weer.(het is geen Toeval dat je elkaar tegenkomt, dit is voorbestemd)Zelfs het Universum helpt je.. alles gaat voor je werken. God/Universum stuurt je echt de goede kant op als je de tekens maar wil zien..wij zijn de mensen die nu kunnen/moeten laten zien wat er echt belangrijk is in het leven. LIEFDE(Onbekend)
Antwoord
Ik ben van nature een nieuwsgierige leergierige vrijbuiter; als ik wakker word met een bepaald doel in mijn kop voor die dag dan moet dat gebeuren. daarin voel ik me goed. (niet ten kosten van iemand, gewoon voor mijzelf, voor mijn werk, gemoedsrust) het zielengebeuren heeft iets fatalistisch; dat vind ik vervelend. Alsof je als de poppenspeler in idd la vie de Veronique nix te zeggen hebt over dit leven. toch denk ik dat je niet volgzaam moet gaan zitten afwachten en analyseren wat dit alles betekent en daarop reageren. dan word je een passieveling, die ver van het aardse leven komt af te staan. Ik denk dat je je levensdoel moet volgen, daarin spiritueel wakker moet zijn om steeds bij te sturen. voor jezelf en voor je omgeving.(Onbekend)
Antwoord
Dat is het hem juist, als je zoals wij, in het laatste leven zit,dan is van vrije wil niet zoveel sprake meer,het aardse leven maakt plaats voor verlangen naar de bron waar wij vandaan komen.Ik heb het gevoel dat we aan het opruimen zijn,het ene ding na het andere moest ik overdoen uit vorige levens en het is me hartstikke goed bevallen.Nu moeten we nog 1 ding doen maar dan samen en dat is dat. Kwestie van veranderd bewustzijn.(Onbekend)
Reactie
Hoe weet je dat dit de laatste fase is? veranderd bewustzijn vind ik goed; opruimen minder; waarom denk je dat; denk je- dat we-je-ik fouten hebt/ben gemaakt? ik denk eerder aan iets geven moeten, dienen met alles wat ik heb, dus dat-mezelf zo goed mogelijk ontwikkelen en tijdens die ontwikkeling gesteund worden door immense liefde; zodat ik niet opgeef.(Onbekend)
Antwoord
Het is een soort van gewaarzijn. Je bent er klaar mee. Contact met het hogere zelf wordt steeds sterker, het botst niet meer. Geen verlangens, niet meedoen want dat voelt juist vervelend. Hoe jonger de ziel hoe meer vrije wil, en hoe meer behoefte aan regels (zelfs aan dictatuur!). Hoe ouder de ziel, hoe minder vrije wil, hoe minder behoefte aan regels, je zoekt het eenvoudigweg niet op. Lang kunnen wachten op iets dat komen gaat en niet meer kunnen wanhopen,maar door dat wachten juist heel veel zelfliefde en zelfbevestiging krijgen, het uit jezelf halen in plaats van het te zoeken bij een ander, celibaat geen punt vinden ook als iedereen naar je fluit,zonder arrogant (terug) te doen. Dit zijn maar een paar voorbeelden. Weten wat je nog te doen staat EN daarnaar leven. In het volgende leven komt mijn twin terug in het aardse als engel en blijf ik in de andere dimensie, als zijn gids. En daarna als we zin hebben, dus vrijwillig, als twee zielehelften verenigd in 1 p! ersoon. Die persoon wordt dan verlicht geboren, een soort boeddha dus. Dat hadden we dit leven al gewild maar dat werd niet toegestaan, zelfs als tweeling mochten we niet. Ik weet niet hoe ik dit weet maar feit is dat mijn kundalini-energie zijn hoogste punt heeft bereikt en een verbinding maakt met het hogere waardoor er van alles binnenkomt, dat noem ik dan maar “kwestie van veranderd bewustzijn”, maar het is dus de kundalini-opwekking en niet mijn tweelingziel die dat bewerkstelligt. De kundalini (ook wel DE MOEDER genoemd) die wakker werd een maand nadat ik TZ had ontmoet, die energie gaat alleen op de juiste manier stromen als iemand de gehechtheden aan de wereldse obsessies opgeeft. En wanneer je de eindeloze vervoering krijgt (en die heb ik, steeds meer en meer) dan betekenen de wereld en haar pleziertjes niks. En al die tijd heb ik iets van mijn tweelingziel bij me gedragen ,48 jaar lang,misschien heeft dat ertoe bijgedragen? Bovendien zitten we aan het einde van een! 5000-jarige cyclus, die zijn we aan het afronden, ± 84 generaties h ebben we over die cyclus gedaan, aan het begin ontmoeten we elkaar en nu weer in dezelfde soort setting (beroep en/of afkomst) als die eerste keer.Ook familie trouwens en steden , een bepaald patroon dat ik kan zien, opheffing van tegenstelling tussen hoofd en hart, daardoor weet ik ook dat we in het laatste gewone leven zitten. Dus om dit, d.w.z. dat men het laatste leven zit,te weten te komen moet je niet alleen dingen gewaarworden in eigen leven, maar familiair en geografisch, geschiedkundig, dus in een veeeeeel groter verband, daardoor kun je het zien .Voltooiing van cyclus=opruiming. Vorige generatie begon er al mee (+/- 1928).(Onbekend)