Onbekend
2 jaar geleden heb ik mijn zielsliefde ontmoet, dat is heel heftig en confronterend geweest. Ik zou graag een relatie met hem willen hebben maar hij heeft mij duidelijk gemaakt dat het er niet van gaat komen omdat hij zelf al een relatie heeft en samenwoont. Ik vind dit heel pijnlijk, ook omdat de aantrekkingskracht heel sterk is, en hij er zelf ook van bewust is dat wij zielsliefde delen. Omdat ik zo veel van hem hou zal ik moet accepteren dat de situatie zo ligt zoals hij ligt. Ik probeer verder te gaan en heb iemand anders ontmoet, een lieve man met een zachtaardig karakter, alleen mijn zielsliefde staat overal tussen, als mijn vriend er is wordt ik nog meer geconfronteerd met het gemis van mijn zielsliefde. Ik vraag mij dan ook af, hoe hebben jullie dat nou?? hoe gaan jullie verder met een volgende relatie of met de relatie die jullie niet op willen geven en kan die er wel zijn? wat is eerlijkheid en respect voor een ander dan? ik wil graag naar mijn hart luisteren, maar betekent dat dat ik de rest van mijn leven alleen moet zitten?. ik heb het hier moeilijk mee en ik hoop dat iemand wat goede tips heeft. Wel wil ik nog aangeven wat fijn het is dat deze site er bestaat, het helpt me vaak als ik me niet zo prettig voel, te weten dat er nog meer mensen zijn die hetzelfde meemaken, veel liefs
Antwoord
De situatie waarin je je bevind, is denk ik heel herkenbaar voor iedereen hier. Wat bij mij helpt is de situatie te accepteren, dat wil niet zeggen dat je hem vergeet. Dit heet liefdevol loslaten, hij wil voor nu niet verder met je, accepteer dit, je zult merken dat dit oplucht echt waar! Je hoeft niets te doen met je gevoelens, laat het gewoon “zijn”, accepteer ook de aantrekkingskracht, maar doe er niets mee. Ik weet dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan, maar echt probeer los te laten. Een nieuwe relatie zou ik nog niet zo snel mee beginnen, of doe in ieder geval rustig aan. Ik heb zelf een vaste relatie, hij ook. Voor beiden zijn er te veel obstakels om bij elkaar te komen,wij hebben geen relatie, het is een hele sterke “houden van”. Dat is iets heel anders dan de aardse liefde, het is onvoorwaardelijk. Er komt echt een einde aan de pijn, het is een fase, je zult zelfs merken dat je hem niet meer mist, want hij is altijd bij je. Heel veel sterkte(Onbekend)
Antwoord
Heb zelf ook heel veel moeite om mijn tweelingziel los te laten,je wilt zo graag verder met elkaar, vooral als je elkaar al heel lang kent,maar als je nog niet weer voor elkaar bestemd bent dan moet je maar over levens heen kijken.Het lijkt mij niet goed om alleen te blijven, geniet dan van de relatie die je wel hebt. ik zelf heb mijn eigen relatie lopen te verpesten door maar te hopen dat het wat zou worden met mijn twin. maar zoals bij vraag 339 als het nog niet de bedoeling is dat je bij elkaar komt in dit leven dan is het goed om van de relatie ,die je wel hebt, maar te genieten en je hierdoor verder te ontwikkelen en zeker niet alleen blijven. vertel je relatie wel wat die ander voor je betekent zodat je hier ook zo af en toe steun bij kunt vinden als je verdriet of andere verwerkingsverschijnselen hebt over je tweelingziel. Want die komen er.. onherroepelijk.. het is echt een enorm leerproces van vallen en opstaan.. hopelijk heb je een lieve vriend die ook open staat voor zielen en zielsrelaties..die van mij snapt er soms helemaal niets van.. dàt geeft wèl verwijdering..hoop dat we nog weer iets dichter bij elkaar kunnen komen.(Onbekend)
Antwoord
Vraag ik me af wat je dan van je huidige vriend verwacht,moet die jou alleen-zijn gaan invullen?Hebben jullie van te voren goed doorgecommuniceerd wat het betekent als de een een zielsliefde heeft?En stel dat je toch met je zielsliefde een keer “bakzeil haalt”,weet je of voel je dan niet dat hij de energie van een andere vrouw aan zijn lijf heeft hangen,is dat zo prettig dan?(Onbekend)
Reactie
Bedankt voor de lieve antwoorden, inmiddels heb ik het uitgemaakt met mijn vriendje, ik was er gewoon nog niet aan toe, bovendien klikte het tussen ons ook tekort om verder te gaan. Ik heb hem wel verteld van mijn zielsliefde, dat had ik al snel gedaan, ik kan niet goed tegen geheimen, hier had hij verder geen problemen mee, ik wel, ik vond het niet eerlijk. Ik weet dat ik in liefde los moet laten en probeer dat ook echt te leren, ik had tot voor een paar dagen geleden nog steeds contact met mijn zielsliefde, na weer een confrontatie heb ik niets meer van hem gehoord, ook niet na aandringen van mij. Michien is het ook wel beter zo, ik moet het ook leren, weet alleen niet zo goed hoe, wat dat betreft hoop ik dat ik ook in die periode terecht kan komen dat ik hem niet meer mis en dat alles een plekje heeft gekregen, het doet alleen zon pijn. Maar groeien doet ook pijn dat weet ik ook wel. Ja het is idd vervelend als je de energie van een andere vrouw om iemand heen voelt, daarom heb ik het ook uitgemaakt, er moet niets tusen een nieuwe relatie inzitten, maar ik wil wel benadrukken dat we bijna een jaar geleden voor het laatst echt samen zijn geweest. Ik kan het ook niet meer, ik wil dat hij blijft en niet steeds teruggaat naar de ander, dat werkt niet en doet teveel pijn. Bedankt nogmaals, ik weet het maar we moeten het allemaal zelf doen op onze eigen manier, veel sterkte voor in de toekomst(Onbekend)
Antwoord
Na de eerste ontmoeting van mijn ZL (wat vreselijk misliep) heb ik 8 jaar een aardse relatie gehad. Mijn partner was ervan op de hoogte dat mijn ZL ergens rondliep. Voor haar is dat slopend geweest. Leven in onzekerheid. Altijd wetende dat ik op een dag voor de ander zou kiezen. Het heeft haar uiteindelijk stuk gemaakt van binnen. Toen de dag kwam dat mijn ZL mij weer wilde en ik voor haar koos, brak dat mijn partner. Ik wil zoiets nooit meer iemand aandoen. Kies voor je ZL, onvoorwaardelijk, ook als dat betekent dat je jaren alleen moet blijven omdat je ZL bezet is. Aardse partners zul je op een dag veel verdriet doen. Bovendien loopt voor “jouw” aardse partner vast wel een passende aardse partner rond. Dus loslaten die aardse partner zodra je je ZL ontmoet. Wees niet egoïstisch, geniet gewoon lekker in je eentje van het leven. Breek niet iemands hart omdat je het leven niet alleen aan kan.(Onbekend)
Antwoord
Dank je, zo denk ik er eigenlijk ook over, ik heb het geprobeerd maar hou het echt niet lang vol, ik kan niet leven naar mijn hart, die ligt bij hem. Ik kan aleen een echte verbinding aangaan met hem, al het andere voelt nep en daarover ga ik mij dan weer schuldig voelen. Denk dat alleen zijn voor mij inderdaad de beste keuze is, wil ook geen verdriet doen aan anderen en dat heb ik wel gedaan in de hoop dat ik mijn gevoel kon buigen, maar ik kan het niet. het is een strijd tegen jezelf, die ik niet kan winnen, nogmaals bedankt, liefs(Onbekend)