Onbekend

Ik heb een zielsvriend, voel me maar goed als we samen zijn, voel me gelukkig , zie hem graag, hebben het nog nooit gezegd, weet dat hij me graag ziet, waarom mis ik hem zo?

Antwoord
Bij tweelingzielen herkennen we onszelf in die ander. Het is als een spiegel, die ons lat zien wie we werkelijk zijn. We verliezen ons niet in die ander, maar vinden onszelf. De weg terug (naar God) is lang en pijnlijk. Er is geen binnen doorweg. Maar we groeien door pijn. Maar in het einde weten we dat het de pijn waard was. Dan zijn we de pijn al lang vergeten. Eenzaamheid is gebaseerd op een verkeerd gevoel van afscheiding. Als 2 mensen een relatie beëindigen gaan ze soms direct door naar de volgende, omdat ze bang zijn voor de eenzaamheid. Maar eenzaamheid kan een grote leraar zijn. We kunnen alleen ons ware zelf vinden als we alleen zijn. In eenzaamheid kunnen we luisteren naar de stem van onze innerlijke hogere zelf. Wat we doen beïnvloed onze tweelingziel. Zoals met yin en yang. De man en de vrouw moeten in balans komen, de vrouwelijke kracht en mannelijke kracht in de man en in de vrouw moeten in evenwicht zijn. De persoonlijkheid heeft een schaduwkant, net als de samenleving waarin we leven. Voordat we af kunnen rekenen met het slechte (in de wereld in en onszelf) moeten we leren dit te herkennen en inzien hoe we dit slechte kracht geven (door onze gedachten, ons gevoel of ons gedrag). Als we dit ontdekken, kunnen we met het slechte afrekenen (als we dat willen). Maar veel mensen durven niet te kijken naar hun tekortkomingen. Ze negeren het liever, maar dan blijven de tekortkomingen bestaan. We kunnen niet afrekenen met hetgeen we niet zien (of willen zien). Ze kennen elkaar en kunnen elkaars in de nacht in hun dromen ontmoeten. En wanneer hun bewustzijn genoeg is gegroeid kunnen ze elkaar in de astrale wereld ontmoeten. Tweelingzielen houden van elkaar, zoals ze van zichzelf houden. Daarom is het missen van elkaar een pijnlijk iets.(Onbekend)

Antwoord
Op dagen waarop ik met zoveel pijn en tranen leefde, was jij de enige die mij kracht gaf met een blik of een woord, Jij was de enige die mij kon troosten, Jij begreep mij en voelde mij aan, Ik keek je aan en je wist wat ik je wilde vertellen. Jij was het licht in donkere dagen, niemand begreep mij behalve jij. Ik wist niet dat jij, mijn wederhelft, bestond, totdat ik je tegenkwam en herkende.. Wij, met totaal verschillende achtergronden,en toch zo erg hetzelfde.. Onmogelijke liefde, zoveel obstakels.. Ik heb mijn leven lang verkeerde keuzes gemaakt, nu ook ..door je niet meer te zien.. En nu…zie mij..als een hoopje ongeluk.. als ik huil zie jij me niet en kan je me ook niet aankijken en kracht geven.. Ik ben eenzaam zonder jou, voel je de pijn? Vast in mijn eigen leven vol “verstandige” beslissingen, hoe moet ik nu verder zonder jou? De zin van het leven heb ik veel te laat ontdekt, het was de “zielsliefde” voor jou.. Genieten van het leven doe ik allang niet meer, Leven zonder jou heeft geen zin meer… Zielsliefde, de diepste pijn ooit. (Onbekend)

Antwoord
Je hoeft niet te huilen; een echte zielmaat die jou in het begin aanvoelde, jouw pijn voelde, zal dat ook doen als jullie geen contact hebben. ik zie, voel soms mijn twin ook huilen en veeg dan zijn tranen weg, ook al zijn we niet op een aardse manier samen. je bent hem/haar niet kwijt; je blijft verbonden(Onbekend)