Onbekend

Twee jaar geleden wist ik dat ik een man zou ontmoeten die ik speciaal zou vinden. Sinds die ontmoeting geef ik heel veel om hem en weet ik dat ik mijn hele leven bij hem zou kunnen zijn. Ik vertrouw hem honderd procent en denk elke dag aan hem, maar het is geen verliefdheid. Ik zou zo graag dichtbij hem willen zijn, maar hij is vijfentwintig jaar ouder dan mij en ik weet niet wat ik moet doen. Ik weet ook niet wat hij voor mij voelt. Soms denk ik wel eens dat ik moet wachten tot het hiernamaals en als ik eerder zou overlijden dan hij zou ik zijn beschermengel willen worden. Kan hij mijn zielsverwant zijn? Hoe moet ik dit aanpakken?

Antwoord
Gevoel volgen en er voor gaan, voor dat je spijt krijgt. Ik had geen relatie, hij wel. Waar ik maanden later achter kwam. Ik had een vermoeden. Wij hadden 4 maanden lang een heftige relatie, liefdevol met veel respect voor elkaar. Onze gevoelens waren niet te beschrijven. Ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden…en andersom ook niet. Ik voelde me compleet (in mijn achterhoofd klopte een aantal dingen niet, wat mij ook in heel veel dingen tegen hield, ik kon mezelf niet helemaal geven..ik was instaat om nog meer liefde aan zielsliefde te geven, maar ik was bang en achteraf ook terecht) Ik kon/kan (nog)steeds niet slapen zonder mijn zielsliefde. Ik mis mijn zielsliefde elke dag ongeacht wat er is gebeurd. Ik zie mijn zielsliefde nog af en toe..maar we kunnen ons niet helemaal geven. Ik ben bang dat mijn zielsliefde me afwijst, ik weet niet of mijn zielsliefde nog het zelfde voelt. Het is anders…niet meer zo liefdevol. Maar als we met elkaar vrijen dan weet ik dat het nog goed zit. Liefde wat nog in ons zit komt dan tot samensmelting. Ik mis onze liefde van toen…waar in we ons helemaal konden geven.. Ik heb alle gevoelens in een korte tijd meegemaakt…van ware liefde die met geen pen te beschrijven is tot een verschrikkelijke pijn van onmacht, verdriet, haat en bedrogenheid. Maar weet je wat het mooiste is…de liefde wat je voelt overwint alle slechte gevoelens Ik was in staat om zoveel van iemand te houden dat je je helemaal verliest…wat niet erg is want je beleef dit maar 1x in je leven. Het meest bijzondere vond ik: toen ik tegen zielsliefde zei dat ik van mijn zielsliefde hield/hou Ik kreeg een glimlach van blijheid die ik nooit meer zal vergeten. Erotiek was onbeschrijfelijk!!!! Wij konden heel de avond met elkaar vrijen met zoveel liefde en zoveel respect…we konden geen genoeg van elkaar krijgen. Ik hou van mijn zielsliefde met heel mijn hart en niemand en dan ook niemand kan dat plaatsje innemen. Ik weet dat we ooit nog bijelkaar komen. Misschien niet nu…ik weet dat ik mijn zielsliefde kan voelen. Zielsliefde is een gevoel…wat niet uit te leggen is. Je moet het meemaken. En ik hoop dat iedereen in zijn leven dit mag mee maken. Hoe erg de pijn ook is op het laatst het is het allemaal waard geweest. Sinds de relatie is beëindigd voel ik me incompleet…slapen doe ik weinig. Ik mis mijn zielsliefde elke dag. Elke minuut van de dag denk ik aan mijn zielsliefde(Onbekend)