Onbekend
Wat doe je als je zielsliefde je vraagt op hem/haar te wachten tot hij/zij afscheid heeft genomen van zijn/haar relatie en kinderen? Hoe lang zou je wachten?
Antwoord
Het belangrijkste is doorgaan met leven. Wat heeft het voor zin om te wachten op iets waarop je geen invloed kunt uitoefenen. Als er ware zielsliefde is tussen jullie komt het uiteindelijk wel goed, maar je kunt er geen eisen aan stellen of consequenties aan verbinden. Je kunt niet zeggen: als je over x maanden je relatie nog niet hebt beeindigt dan is het over tussen ons. Het is een stap die de ander moet zetten en daar kan jij haar/hem niet bij helpen.(Onbekend)
Antwoord
Ik heb mijn tweelingziel ontmoet bij vrienden. Bij de eerste omhelzing voelden we ons diep verbonden, de energie stroomde zo hevig en dat is niet meer weggegaan. Hij heeft benoemd wat hij voelde, en alles wat hij zei was precies wat ik voelde. Het was intens, pure gelukzaligheid bij het samenzijn maar intense pijn bij het loslaten. Hij heeft een relatie en zegt me dat we ooit samen zullen zijn. Mijn gevoel zegt me dat ik op hem zal wachten maar het wachten doet me pijn. Alleen loslaten zal mij helpen nu. Wij willen allebei een liefdesrelatie, maar de omstandigheden zijn er nu niet naar. We hebben geen relatie, terwijl we dit allebei graag zouden willen. Het doet me pijn, maar we zullen elkaar (voorlopig) los moeten laten. Wat het me gebracht heeft is onvoorwaardelijke liefde. Leren loslaten. Het gevoel is Intens en allesomvattend, donker en licht.(Onbekend)
Antwoord
Het verschil van een Onvoorwaardelijke zielsliefde relatie en een bezitterige normale aardse “liefde” relatie. http://www.levenskwaliteit.nl/script/14/body_14.html#relaties Een Normale liefde red het nooit lang, terwijl een zielsliefde relatie onvoorwaardelijk is.en niet bezitterig,maar juist respectvol.(Onbekend)
Antwoord
Ik heb die zelfde vraag ook wel eens aan mezelf gesteld. Ik heb namelijk mijn zielsliefde gevonden,en ik hou onvoorwaardelijk van haar. Ik ben open en eerlijk naar haar toegeweest.. Heb haar ook verteld dat ik denk dat wij zielsliefdes zijn. Zij heeft een relatie en kinderen. Tegen mij heeft ze niet gezegd dat ze dat ook zo voelt. Zij kan niet zo eerlijk zijn omdat ze in een relatie zit. Omdat ze kinderen heeft. Ik voel dat ze hetzelfde bij mij voelt en ergens bevestigd ze dat ook door dingen tegen mij te zeggen als; ” je weerspiegelt zulke mooie dingen naar mij terug’. Uiteindelijk kan ik alleen weerspiegelen wat ze mij geeft.. Ik heb geaccepteerd dat wij nooit een relatie zouden kunnen krijgen, omdat ze al een relatie heeft. Ik wil haar niet beperken in het geluk dat ze nu heeft, dus heb ik haar losgelaten. En ik heb haar los kunnen laten juist omdat ik onvoorwaardelijk veelvan haar hou!.. Dat ik haar losgelaten heb betekend niet dat ik haar verbannen heb uit mijn leven of dat ik haar probeer te vergeten, in tegendeel! we hebben ook gewoon nog contact. Wat ik losgelaten heb is de ‘normale’relatie die ik nooit met haar zou kunnen hebben.. En dat ik ook zonder haar verder moet kunnen met mijn leven.. Ik ben altijd bij haar, en zij altijd bij mij.. Zelfs als we zouden vrijen met elkaar door het hevige verlangen dat we voor elkaar koesteren kan ik haar nog steeds loslaten. Natuurlijk verlang ik naar een samensmelting, en ook al mocht die komen, dat betekend niet dat ik vanaf dat moment weer van haar afhankelijk ben.. Ook dan moet ik accepteren dat we beide ons eigen leven hebben, en ook ons eigen wege! n hebben in dit leven. Uiteindelijk zijn we beide een individu, met ons eigen leven… Dus als antwoord op jou vraag: Ik denk dat je jouw zielsliefde eerst moet loslaten.. door het loslaten accepteer je ook het ‘wachten’ op iemand. Het wachten voelt dan niet meer als wachten. Dat ervaar ik nu ook zelf. En door dat je niet meer het gevoel hebt dat je aan het wachten ben kan je ook genieten van je leven zonder hem/ haar.. En als jullie dan bij elkaar komen zal het prachtig voelen.. Heerlijk, het zal een opluchting zijn…. Door dat ik dit zelf ervaar kan ik je ook dit advies meegeven.. Ik weet dat dat heel erg moeilijk voelt nu.. ook dat heb ik moeten ervaren.. Tuurlijk wil ik bij haar zijn, haar liefde geven, van haar houden, vrijen en haar voelen in mijn ziel.. En mocht dat nu gebeuren, terwijl z dan zou ik er intens van genieten, maar haar ook weer kunnen laten gaan als dat nodig is..Omdat ze al een relatie heeft.. Zielsliefde is zo intens en complex.. Het is iets van voelen en niet van woorden. Je kan het ook niet uitleggen aan iemand die het niet heeft ervaren.. Die zal het nooit snappen… Geniet van je gevoel dat je hebt, in plaats van een limiet proberen te stellen voor het wachten, ik wens je heel veel sterkte! Liefs(Fristy)
Antwoord
Alles komt goed aan het eind, zo niet, dan is dat niet het eind!(Onbekend)
Antwoord
Tja goede vraag, ik wacht nu al 3 jaar maar geloof me 3 jaar kan lang duren en pijn doen!!! Ik heb juist een boek gelezen en ik raad het echt aan , over tweelingzielen, NIET zonder jou noemt het , het is een mooi verhaal over tweelingzielen die elkaar uit het oog verliezen en pas na 45 jaar samen kunnen zijn en héél die tijd aan elkaar gedacht en naar elkaar gezocht, wonderbaarlijk!! moet je gewoon lezen is een mooi verhaaln, de term tweelingzielen word wel niet vermeld maar aan dat verhaal zie je dat ze dat duidelijk zijn!!!!(Onbekend)
Antwoord
Als je werkelijk weet dat je je soulmate bent tegengekomen, dan overweeg je niet te stoppen met wachten. Dat zou namelijk betekenen dat het niet is wat je dacht. Het is dus eigenlijk geen keus. De keus is wel om iemand tijdelijk los te laten en je leven verder te leven, omdat het moet. Dit valt niet aan anderen uit te leggen omdat het inderdaad niet in woorden te omvatten is en anderen het gevoel niet hebben/kennen. Als je er werkelijk in geloofd en het voelt, dan stopt het wachten nooit en komt het uiteindelijk goed. Dat is namelijk onvermijdelijk in het geval dat je zielsverwanten bent. Je kunt alleen zelf keuzes maken die de tijd van het wachten bemoeilijken en verzwaren. Echte liefde met zielsverwantschap (anders dan verliefdheid of liefde op zich) zoekt elkaar altijd op en in die wetenschap is er dan ook nooit een reden om het wachten op te geven. (Onbekend)