Onbekend
Ik heb 5 jaar geleden ook mijn tweelingziel ontmoet. We hadden meteen een band die ik nog nooit eerder had gevoeld. Door de jaren heen zijn we steeds meer van elkaar gaan houden. Maar een relatie is er nooit van gekomen. Er lijkt telkens iets tussen te komen. Ik heb nu 3 jaar een relatie met een andere man die heel goed voor me is. Maar mijn relatie met mijn tweelingziel zal hij nooit accepteren. De laatste tijd ben ik me er steeds meer van bewust dat ik nooit gelukkig zal zijn zonder mijn tweelingziel. We hebben een innig contact en weten dat we bij elkaar horen. Hij gaat eraan kapot dat we niet samen kunnen zijn. Ik weet niet hoe ik mijn huidige partner moet verlaten. \hij heeft niemand verder en klampt zich echt aan mij vast. Deze situatie maakt me gek. Ik kan mijn tweelingziel nooit loslaten. ik zal zonder hem nooit gelukkig zijn.
Antwoord
Uit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat je heel gelukkig wordt als je je tweelingziel kunt loslaten. Als je dat hebt geleerd, dan ben je voor je geluk niet meer afhankelijk van je tweelingziel. Je bent dan zo sterk geworden dat je geluk nergens anders meer van afhankelijk is, dan van jezelf. Geluk wordt dan een keuze, die je elk moment opnieuw kunt maken. Ik heb er mijn lijfspreuk van gemaakt omdat het voor mij zo’n duidelijke les is; Als je het mooiste buiten jezelf kunt loslaten dan vind je het mooiste in jezelf! (Tiny)
Antwoord
Ik herken het….ik weet het verscheurt je, maar je kunt die innerlijke kracht gebruiken en versterken in positieve en negatieve zin.. want dan kan het je slopen. En loslaten betekend NIET ,dat je elkaar kwijt raakt,maar dat je elkaar de ruimte geeft,om in balans met je zelf te komen.(Onbekend)
Antwoord
Ik heb al 6 jaar een geestelijke verbinding met mijn zielsliefde,en ik kan je zeggen,die pijn en het gemis gaat niet over,voor dat je echt bij elkaar “kunt” bent. Deze gevoelens zijn zo heftig,dat er geen leven meer is, zonder elkaar.(Onbekend)
Antwoord
Al vele jaren levend in de soms zo eenzame spirituele wereld kan ik spreken met een zekere ervaring. Geweldig is het je soulmate ontmoeten; er breken tijden aan van intens geluk omdat je iemand hebt gevonden die je totaal begrijpt en de taal spreekt die uit jouw hart komt. En als dat dan nog iemand blijkt te zijn die net als jezelf in de spirituele wereld vertoeft dan lijkt niets meer op aarde interessanter te zijn dan de momenten die je bij haar (hem) doorbrengt. Je hebt misschien zelfs niet door dat jij ondertussen je partner verwaarloost en hem (haar) pijnigt zonder dat je je daar echt om bekommert. Als dan per slot van rekening een sexuele relatie groeit uit de omgang met je soulmate dan gaan de poppen pas echt aan het dansen. Je weet op de duur niet echt meer voor wie je moet kiezen en stilaan wordt deze dubbele relatie een hel die je niets dan kopzorgen en stress bezorgt. Als je soulmate dan plotseling raar overkomt (want dit heb jij! onmiddellijk door vermits je een st! uk van haar (hem) bent) en er een ander in het spel opduikt. Dan ben je nog slechts een schim van wat je bent geweest. Je wereld lijkt in te storten en je hebt enorm veel verdriet. Niemand kan je helpen. Alleen die ene trouwe partner die je niet in de steek heeft gelaten kan de pijn nog wat verzachten. Tijd heelt alle wonden en jaren later zal je deze wonden nog likken want een zulke ervaring kan je zomaar niet uitgommen en soulmate blijft soulmate. Het gemis neem je mee in je graf. “”” IK WIL JE NIET TERUG. HET IS VOORBIJ. MAAR WAT IK ZOU WILLEN IS DAT JIJ, AF EN TOE NOG EVEN DENKEN ZOU AAN MIJ.(Onbekend)
Antwoord
Ik zat net memories te kijken ( De eerste echte liefde) Elkaar terug zien na 40 jaar! En dan nog zo verliefd,als toen,maar om stomme redenen elkaar uit t oog verloren. 40 jaar een gemis,verdriet,onbegrip. 40 jaar in pijn geleefd met je hart, en met je hoofd een ander gezin gesticht. Waarom doet t universum dit met ons?(Onbekend)
Antwoord
Nu…. jaren later mis ik je nog steeds evenveel en soms nog meer. maar dat wist ik toen al dat het gemis zou blijven. nu…. jaren later hou ik nog steeds van je en soms nog meer. heel soms kijk je in mijn hart, kom je in een droom. gebeurde dat maar vaker… je bent zo mooi zo lief en als ik je ooit pijn heb gedaan god wat spijt me dat dan. geen denken aan dat ik jou wil bezeren. ik zal altijd aan jou denken met alle liefde in mijn hart, met alles wat ik heb je bent het mooiste wat ik had…je bent het mooiste wat ik heb. laat me gewoon wat liefde geven al is het op afstand meer hoeft niet…dat is alles wat ik wil. je blijft me zo lief met heel mijn hart..ik hou van je! wat doe je nadat je tweelingziel uit je leven is verdwenen. Nog maar kort geleden heb ik mijn eerste bijdrage geleverd, ik was zo gelukkig dat ik het nu eindelijk een naam kan geven. Het ervaren van zielsliefde is iets ongelooflijks, het sleurt je de diepste dalen in als je beseft dat het je niet gegeven is om in dit leven samen te zijn, maar kan ook een soort hemels genot geven, alsof je hele wezen is vervuld van liefde, niet alleen voor je tweelingziel, maar voor jezelf en anderen. Aan mijn relatie is eigenlijk heel stilletjes een eind gekomen. Dat maakt het wel moeilijk, want ik verlang nog steeds naar hem, maar we hebben een keuze gemaakt waarin geen plaats voor elkaar is. Ik realiseer me dat we juist op dat bepaalde moment tot elkaar werden aangetrokken en dat we elkaar misschien nooit waren tegengekomen als we eerder in ons leven andere keuzes hadden gemaakt. Toch ben ik er al heel lang mee bezig om te ontdekken wat en waarom ik -nog steeds- zulke diepe liefde voel voor deze man. We horen eigenlijk bij elkaar en nu kan ik het dan eindelijk een naam geven: zielsliefde. Ik heb er vrede mee dat het over is tussen ons beiden, maar ik ben nog wel vaak verdrietig en ongelukkig omdat ik niet bij hem kan zijn. Toch troost ik me met het idee dat we misschien in een ander leven wel samen kunnen zijn. Ik heb in dit leven denk ik een ander doel meegekregen en daar kan hij in deze fase van mijn leven geen deel van zijn. Elk uur word ik geconfronteerd met hoeveel ik van hem houd!(Onbekend)
Antwoord
Zielsliefde of vlucht voor zichzelf. Ook ik heb hier een (nare)ervaring mee, heb meer dan 5,5 jaar samengewoond met mijn vriend, de vent met wie ik oud dacht te worden tot hij mij 3 maanden terug vertelde verliefd te zijn op een ander, niets aan hem gemerkt, nog steeds niet t/m onze laatste nacht samen. Twee weken geleden is hij van bij vertrokken en gelijk bij die ander ingetrokken. Hij houdt nog steeds van mij, was ook niet ongelukkig bij mij maar denkt daar gelukkigER te kunnen worden… waar het in zit kan hij mij niet vertellen… maar ik denk dat dat stukje extra geluk iets is wat hij in zichzelf mist en wat hij bij die ander denkt te vinden… heb altijd het gevoel bij hem te hebben gehad zielsverwanten te zijn, alles te kunnen delen… en dat is wederzijds… ook nu hij bij die ander zit geeft hij aan mij en alles om ons heen te missen.. ik en anderen met mij hebben hem geadviseerd hulp te gaan zoeken om eerst weer gelukkig met zichzelf te worden voor het te delen met mij of die ander… maar hij voelt en ziet het niet, terwijl ik hem toch heb zien veranderen in een persoon die hij niet is… vlucht hij nu voor zichzelf om zijn verleden en daaraan gekoppelde negatieve herinneringen te ontlopen? moet ik hem laten gaan en hopen dat hij de weg naar zichzelf en naar mij, de partner met wie hij tot voor 2 maanden terug nog dacht oud mee te worden (zijn eigen woorden) en dit allemaal niet wilde? na zijn beslissing te kiezen voor die ander is hij nog ruim 6 weken blijven hangen zonder iets te ondernemen, uiteindelijk heb ik hem gevraagd te vertrekken daar er niets aan de situatie veranderde.(Onbekend)
Reactie
Waarom zou hij het geluk bij die andere gaan zoeken? Als jullie werkelijk een band van zielsliefde zouden hebben?(Lisa)
AntwoordEen teken dat je deze zielsliefde maar bij eén iemand hebt.eén ware in de hele wereld. Hij geeft al aan ,ik mis je,hij is niet naar die ander,omdat hij niet meer van je houd. Hij is de weg even kwijt. Laat hem even los,even tot bezinning komen.Hij komt vanzelf terug,en dan ontdekt ook hij,dat deze liefde nergens anders te krijgen is.(Onbekend)
Antwoord
Ik vraag me heel regelmatig af of sommige mensen hier wel op het goede pad zijn en niet de TZ gedachte hebben aangenomen. Ik merk namelijk dat een hele hoop mensen misschien alleen denken of hopen dat ze hun TZ hebben ontmoet. Maar als dat zo is, zou je in de loop van de tijd duidelijkheid moeten krijgen, zullen er veranderingen in je leven ontstaan (positieve veranderingen)… Als dat ontbreekt en je gaat alleen een negatieve richting op moet je je ernstig gaan afvragen of dit wel je TZ is of niet een lege ziel die jou energie afneemt?… Het is zo makkelijk om te zeggen dat die verbinding zo groot is, maar als dat werkelijk zo is zal jezelf veranderen en begrijpen welke “keuzes” je moet maken. (Onbekend)