Onbekend

Zielsliefde. De Diepste Liefde OOIT. Het gelukkigste moment uit je leven. Waarom komt er dan een moment waarop je je zelf verliest? Juist omdat het zo diep zit? Moet eerst iemand het einde vd put raken voor dat je samen weer gelukkig kan zijn?

Antwoord
Als je jezelf verliest dan verlies je jezelf omdat je juist daardoor de mogelijkheid krijgt om je echte zelf (terug) te vinden. Je wordt wakker geschud als t ware. Wakker geschud betekent dat je een diep inzicht krijgt in wat je waarom doet in je leven. En inzicht in wie je bent en inzicht in wat je werkelijk belangrijk vindt in t leven. En welke rol liefde speelt in je leven. Je kunt dan tot de conclusie komen dat je niet doet wat je werkelijk belangrijk vindt. Of dat je niet leeft zoals je bent. Nu je deze kennis hebt, nu je wakker geschud bent heb je de keus of je je leven gaat leven zoals het werkelijk belangrijk vindt, zoals je werkelijk bent. Je kunt r ook voor kiezen om dat niet te doen natuurlijk. Wakker shudden dwingt je tot kiezen hoe je verder wilt met je leven.De confrontatie van het wakkerschudden door je zielsliefde is heel heftig maar slechts het begin, die keuzes waar je voor staat zijn ook heel heftig om te maken omdat het vaak hele fundamentele keuzes zijn. En dan moet je je leven nog omgooien zodat je volgens je gemaakte keuzes gaat leven, dat is ook heel heftig want je verandert nu zelf je leven.Je zou kunnen zeggen dat de keuzes die je maakt nadat je wakker geschud bent en de veranderingen in je leven die daar het gevolg van zijn niets anders is dan je echte zelf weer terug te vinden. Op deze manier dus heb je eerst je (niet echte) zelf verloren om je echte zelf weer terug te vinden.(Tiny)

Antwoord
Maar toch vaak maken mensen keuzes uit Angst, kiezen ze voor iets wat ze niet willen. Of durven de knoop nog niet door te hakken. En dan heb je dat zielsliefde-verdriet wat je op deze site tegen komt. Weten dat die liefde zo diep zit maar tegelijk het onbegrip.Twee mensen die ongelukkig zijn. Waarom luisteren naar je verstand? Terwijl het hart zo vol liefde zit? Je kiest er dan voor, om zelf ongelukkig door het leven tegaan. Maar de vraag is; Hoe lang houd je zo iets vol?(Bas)

Antwoord
Als diegene iets dan niet wil/doet dan maar niet terwijl het me eigenlijk wel zeer doet/kwetst etc maar dan word ik heel hard/onverschillig. Dan ga ik afstoten, me rotvoelen, het eigenlijk anders willen maar niet kunnen… Muurtjes noem ik het maar…binnen no time hoor dikke gewapend betonnen muren.. En voordat die muur weer afgebrokkeld is. Wie herkent het,Muurtjes bouwen voor je zelfbescherming,bescherming tegen de pijn?(Onbekend)

Antwoord
Ik herken het wel. Maar dat in het gedrag van mijn zielsliefde. Hij trok al snel een muurtje op toen hij doorhad dat er meer tussen ons was dan een gewone leuke vriendschap. Ja dat was even schrikken. Hij is ooit al eens iets kwijtgeraakt waar hij heel veel van hield; het is eng om zoiets nog eens te moeten doorleven, dus geeft hij het geen kans en stopt zijn gevoelens weg. Maar ik merk wel dat hij ze heeft hoor, ik prik door dat masker heen. Ergens vind ik het zonde om op die manier “je tijd te verspillen”, aangezien hij de mooiste ervaring uit zijn leven misschien aan z’n neus voorbij laat gaan… Maar ik push hem niet, heb al jaren geduld… En zijn muurtje begint het laatste half jaar stukje bij beetje af te brokkelen en hij laat steeds meer van zichzelf zien dus ik heb er het volste vertrouwen in, in hém. In ons. Het is vaak moeilijk (geweest), maar dat is het me allemaal waard.(Onbekend)

Antwoord
Heel herkenbaar. Je hebt heel sterk het gevoel dat je de ander (in mijn geval ook een vrouw, terwijl ik alleen maar relaties met mannen heb gehad… en zij ook…) wilt aanraken en vasthouden. En dat doen we ook nadat ik het haar moest bekennen. Zo’n fijn gevoel. Nu mijn scheiding bijna afgerond is (komt niet door haar, maar uiteindelijk kwam het wel erg goed uit) zijn we allebei ‘vrij’ maar nog steeds is er een onzichtbare barriere tussen ons als het gaat om ‘meer’. De spanning is er wel en de vraag is meer… Wat nu als het gebeurt? We zijn allebei behoorlijk zelfstandige stoere vrouwen en dat zou alles wel weer helemaal overhoop kunnen gooien… Ze is al mijn spiegel, mijn partner in crime en ik hou zó belachelijk veel van haar. En zij ook van mij, dat weet ik. Het voelt als onvermijdelijk… (Ditje)