Onbekend
Zielsliefde is het mooiste wat je mee kan, en mee mag maken in je leven, deze persoon blijft na de ontmoeting voor altijd je “briljantje dat altijd zal schitteren”. 1 keer in je leven ontmoet je iemand die voor altijd heel diep in je hart zit. Het diepste van t diepste op aarde. Die persoon laat je t diepste van je hart zien en als je die ene dan ontmoet, dan komt er die pijn, van het onbereikbare. En daar is een normaal mens van vlees en bloed niet tegen op gewassen want uit de ervaring blijkt, dat je nooit meer zo iemand zal ontmoeten. Niermand anders kan deze persoon vervangen. Dus zijn we verplicht keuzes te maken met je hart bij je zielsliefde en met je verstand bij je gezinnetje. En pijn tot de dood ons scheid.
Antwoord
Als ware liefde altijd een onbereikbaar persoon is, dan is het waarschijnlijk ook niet de bedoeling om met elkaar als partners te leven in een relatie. Misschien heb je zelf het antwoord al gegeven; zielsliefde verplicht je om fundamentele keuzes te maken. Keuzes bij iets heel belangrijks wat je wilde leren in dit leven. Zielsliefde lijkt een keiharde wake-up-call om je daaraan te herinneren. Ik ben ook heel benieuwd naar antwoorden.(Tiny)
Antwoord
Je hoort vaak dat mensen zich loslaten van elkaar, of door de heftige ontmoeting, eerst zelf dingen moeten verwerken en loslaten. (helemaal loslaten gebeurd nooit). Altijd heb je een verbinding, jaren leven met pijn, en uiteindelijk toch bij elkaar komen, maar eerst moet ieder alleen, wat je samen geleerd heb door die zielsliefde die lessen ondergaan. Lessen van het begrip “missen”, dat je uiteindelijk toch niet zonder elkaar kan. Wie kent dit nummer; later is te laat? Voor zielsliefde is het nooit te laat. Alleen jammer dat je eerst door die leer lessen heen moet.(Onbekend)
Antwoord
Ik weet 1 ding! Zielsliefde is de mooiste maar ook de zwaarste periode van je leven. Als je dit doorstaat dan kan je alles. Een overlijden van je dierbare familieleden of vrienden is heel erg maar zielsliefde is “nog” zwaarder, zielsliefde is het zwaarste op aarde, wie is het met me eens? En wie weet waarom het zo zwaar is? Die pijn. De diepste liefde, maar ook de diepste pijn.(Onbekend)
Antwoord
Ik denk dat je, zielsliefde je (ware liefde) pas tegen komt, in de tweede helft van je leven. Als je al behoorlijk gepokt, gemazeld, door de wol geverfd, te grazen genomen, door de mangel gehaald, tot worstelpartijen en weer boven komen gedwongen, en wat al niet meer bent – door het leven zelf. Zij/Hij is dan je enige reddende engel op aarde. Die ons mogelijk maakt ons eigen hart tot een diepere laag te openen, waarna we zelf verder aan de slag kunnen gaan met schoonmaken, loslaten, verder openen… Daarom blijft dit altijd jou speciale persoontje in je leven, hij/zij die jou liet zien wat ware liefde is. En om die kwijt te raken, dat doet vreselijk veel pijn en heel veel verdriet. Met die pijn valt niet mee om te gaan.(Onbekend)
Antwoord
Ik heb niet helemaal het idee dat zielsliefde onbereikbaar is, omdat je volgens mij een telepatisch contact kunt hebben met je tweelingziel of zielsverwant. Of dat je zomaar dingen weet over de ander, terwijl je die niet spreekt. Maar verder is de ander, het ligt ook aan de levenssituatie waarin je verkeert hoe onbereikbaar die ander natuurlijk is. En doet het inderdaad een hoop pijn.(Wendy)
Antwoord
We denken dat het onbereikbaar is maar als je door de pijn heengaat en je echt naar het leven kijkt dan voel je dat er op den duur toch echt nog maar één is die bij je hoort, tenzij je er niet aan wilt dat kan natuurlijk! ik begon te zien wat ik heb moeten leren in het leven en ik zie dat het diende om me te laten groeien en om fundamentele keuzes te maken die hartstikke moeilijk waren maar die ik wel moest maken liefde in gewone relaties is liefde , liefde voor je twin is het ultieme,ren er niet voor weg maar ga er voor, wees jezelf, wees echt, speel geen toneelstuk voor de lieve vree(Onbekend)