Onbekend

Ik heb 6 jaar geworsteld en gevochten en geknokt niet wetende wat er aan de hand was.Nu weet ik dat ik mijn lielsliefde 6 jaar geleden heb ontmoet en een half jaar later weer los moest laten. Ik heb zo`1 n verdriet pijn heimwee naar hem en verlangen gehad naar hem soms was het ondraaglijk. Ben bij een psychiater terecht gekomen en die dacht dat het liefdesverdriet was dat moest slijten . Ik wist toen al dat het wat anders was iets wat veel dieper zat en zo intens.Nu weet ik dus wat het is, maar hoe nu verder?wie weet raad, ben soms radeloos.

Antwoord
Nee, je voelt dat er op een heel diep niveau een verbinding is tussen jou en de ander. Dat er op de één of ander manier zó’n verbinding is met die ene, juist die ene, prachtige persoon, dat het niet anders kan of je bent ooit één geweest. Dat het voelt of dat je jezelf hebt teruggevonden in die ene. Het voelt écht alsof je op elkaar bent afgestemd. Je zit letterlijk op dezelfde golflengte. Je voelt je de zender waarop de ander heeft afgestemd of de radio die de boodschap van de ander, zijn of haar verlangens, humor, zorgen, interesses, gevoelens en gedachten feilloos ontvangt. En dan… dan ontmoeten we iemand die wel héél speciaal is; specialer dan de anderen, dan die collega, je vader of moeder, je vriend of vriendin, je kind. Op het moment dat je elkaar in de ogen kijkt zie je als in een spiegel dat je samen iets heel speciaals moet hebben gedeeld, ooit. Dat je ooit gescheiden bent geworden maar nu weer herenigd bent. Je ziet in de ander het geluk en het verdriet van lange tijd geleden. Maar vóór alles zie je de oneindige liefde die je ooit hebt gedeeld. En wie weet: misschien zie je de eenheid die je was.. de eenheid die ooit is verscheurd maar nu kan worden geheeld. Misschien voel je dan wel dat je persoonlijkheid maar één kant van je is. Dat je méér bent dan dat en dat die ander jouw wederhelft, echt letterlijk jouw wederhelft is. Dat er ooit een scheiding is geweest maar dat je nu heel, één kunt worden. Je voelt een diepe liefde voor elkaar, respect, waardering, aandacht. Niet dat je het altijd met elkaar eens bent, maar er is iets heel speciaals dat jullie boven elke “normale” liefde, elke “normale” relatie verheft. Het kan heel goed zijn dat je je zielsverwant ontmoet op een moment dat je een relatie hebt. Of er dingen spelen die je het gevoel geven dat je zou moeten breken met je huidige partner, daarover wijst je eigen gevoel je de weg. Op zich hoeft er geen reden te zijn om je huidige relatie te beëindigen omdat je je tweelingziel hebt gevondenHet het kan gebeuren dat je huidige relatie je langzaamaan heeft voorbereid op de ontmoeting met hem of haar die jouw wederhelft blijkt te zijn. Wat een reden om dankbaar te zijn voor die persoon! Hem of haar met respect en waardering te blijven ontmoeten als je je leven verder deelt met jouw “wederhelft”. Nogmaals: laat je gevoel je toespreken en luister ernaar!…..(Onbekend)

Antwoord
Maar wat als jouw wederhelft niet zijn leven met jou wil delen? kan het wel goed gaan als de een wel in zijn relatie blijft en de ander zijn relatie heeft opgegeven, en je gaat een liefdesrelatie aan met je twin..gaat dat op een gegeven moment dan geen gemis geven aan beide kanten? gaat het dan niet storend werken..?(Onbekend)

Antwoord
Voor mij zou het storend werken, ik zou dat op den duur niet kunnen, je gaat ergens voor of je gaat ergens niet voor.ik stort me ergens in of ik blijf er buiten en ik zou het ook niet snappen, omdat ik voor zuiverheid ga in mijn gevoelens, voor eerlijkheid,wat houd je in stand? ben niet jaloers maar een derde wiel? nee bedankt daarvoor hou ik teveel van mezelf.(Onbekend)