Onbekend

Niet zonder elkaar en niet met elkaar kunnen! Ik heb mijn vriend klein 6 jaar geleden leren kennen via een chatprogramma. Ik was zijn profiel aan het lezen en had nog niet met hem gechat maar wist dat hij bij mij hoorde terwijl we nog geen woord hadden gechat. Hij begon te chatten met mij (hij zocht mij op) en zo begon het dat we tot in de diepe nacht zaten te chatten.Ik was helemaal weg van hem, hij ook van mij, we hoefden niets tegen elkaar te zeggen en toch wisten we van elkaar wat we bedoelden. Liefde op de eerste chat noemden wij het. Ik zat midden in een echtscheiding (deze liep al voordat ik mijn vriend leerde kennen) en zijn relatie was ook niet je van het, ondanks dat hij bij zijn ex woonde had hij ook zijn eigen woning. Na 2 en halve maand te hebben gechat wilde we elkaar ontmoeten want de spanning liep heel hoog op, het was te gek voor woorden, de hele dag alleen maar aan elkaar kunnen denken en het was alsof we zweefden. De ontmoeting was nog heftiger, we zagen elkaar en zijn elkaar letterlijk in de armen gevlogen, we hebben zeker 20 minuten alleen maar midden in de kamer gestaan, niets zeggende, elkaar alleen maar vasthouden en voelen want wat gaat er een energie door je lichaam op dat moment. Het was dus niet alleen liefde op de eerste chat maar ook op het eerste gezicht. De volgende dag waren we al zover dat we besloten hadden niet meer zonder elkaar te kunnen, zo goed voelde dat.Dat terwijl ik notabene nog had besloten alleen te blijven met de kinderen en voorlopig helemaal niet meer aan een relatie te beginnen. In de loop van de maanden rijkten we hoger en hoger in onze relatie, er werd weinig gepraat maar dat leek ook niet nodig te zijn want we begrepen elkaar. Tot zijn gedrag om begon te slaan. Hij had depressies en het leek wel verlatingsangst, hij kon niet alleen zijn en wilde dit ook niet. Het leek wel of hij zijn eigen geluk in de weg ging staan (hij heeft een behoorlijk negatief verleden gehad). Nu op dit moment is onze relatie over, zoals het al vaak is gegaan en hoe moeilijk dit ook is, ik wil nu echt verder omdat een knipperlicht relatie veel vergt van mijn energie, als ik hiermee doorga, dan val ik er bij neer. Het alleen verder gaan met de kinderen valt mij behoorlijk zwaar, het is alsof ik een stuk van mezelf mis. We hebben samen een kind waar hij geen omgang mee wil omdat hij mij onder ogen moet komen en ik weet dat hij dat niet kan. Ik voel hem om mij heen, alsof hij naar me kijkt, ik voel hem aan van een afstand, als ik geen negatieve gedachten bij mij draag want dat was het probleem binnen onze relatie, gedachten gingen boven gevoel op den duur (van beide kanten) dat ervoor zorgde dat we niet meer op gingen in onze liefde/gevoel maar in onze negatieve gedachtengang.Is het mogelijk dat we weten dat we zielsverwanten zijn, dat dit verder gaat dan gewone liefde maar niet weten hoe hier mee om te gaan? Gevoelens zijn zo sterk dat het om slaat in angsten van beide kanten maar ook de angsten voelen van elkaar wat een dubbele tegenwerking geeft.

Antwoord
Door mijn zielsliefde heb ik mezelf weer gevonden. Zij heeft het diepste van het diepste in me los gemaakt. Meer gevoel en ik zie de wereld nu anders. Een intens diepe liefde echt onbeschrijfelijk, zo veel liefde en warmte. Erotiek, sex , is vele malen intenser, hemels, onbeschrijfelijk lekker. We zijn 1 geworden. Ik moet er niet aan denken om haar kwijt te raken,a ls ik jullie zo hoor, met al die pijn. Ik kan niet zonder haar, dan zou mijn leven voor altijd donker zijn om me heen.(Remco)
AntwoordAls er sprake van echte liefde was, dan blijft die liefde bestaan, ook als de relatie er niet meer is en ieder zijn eigen weg is gegaan… Na een tijdje komen jullie toch weer samen.(Onbekend)

Antwoord
Ja, ik herken je verhaal en meer mensen hier las ik. Ook ik heb mijn zielsliefde via chatten ontmoet, ook ik wist direct dat hij vreselijk bijzonder was. Er ging een schok door me heen toen ik zijn foto zag en toen ik hem ontmoette was het thuiskomen. Onze liefde was zo sterk, zo bijzonder! Maar hij heeft veel moeilijke jaren meegemaakt; in zijn jeugd en in zijn huwelijk. Daarbij is hij een enorm hypergevoelig mens, die zijn gevoelens op mij projecteert. Hij vult bijvoorbeeld mijn gedachten in en zegt dat ik voor hem denk. Daardoor is onze relatie helemaal stukgelopen. Ik begrijp helemaal niet hoe het mogelijk is, dat zo’n sterke zielsliefde stuk kan gaan op onbegrip en verwarring. Ik heb moeite met verder leven en ik merk dat ik mijn levenslust kwijt ben. Dus ook: niet met en niet zonder hem…….(A)