Onbekend

Ik denk mijn tweelingziel te hebben ontmoet. Echter ik heb daar met hem (collega) nooit over durven praten/e-mailen omdat hij nogal nuchter is en zich niet bezighoudt met spirituele zaken. Ondanks dat ik gehuwd ben voel ik een onbeschrijflijke (onvoorwaardelijke) liefde voor hem en kan hem niet uit mijn gedachten zetten. In het begin was er een wederzijdse magnetische aantrekkingskracht, maar wij hebben nooit lichamelijk contact gehad. Hij was heel openhartig en uitte zijn gevoelens naar mij per e-mail. Zodra we elkaar zagen waren we helemaal ‘overstuur’; oogcontact was zeer intens. Na een bepaalde (intense) gebeurtenis die per telefoon geschiedde is hij veranderd. Hij staat weer met beide benen op de grond, zegt hij en wil ondanks bepaalde gevoelens geen diepgaand contact meer met mij. Hij wil geen verwachtingen wekken die hij niet waar kan/wil maken. Na diverse mailverkeer en mijn liefdesuitingen naar hem toe (in een tijdsbestek van maanden) lijkt hij bang geworden te zijn. Ook al zegt hij van niet. Hij zegt nu, geen bijzondere gevoelens meer te hebben. Hij wil het zuiver houden. Ik heb het gevoel dat hij probeert mij op deze manier af te houden zodat zijn gevoelens voor mij niet sterker worden. Is het mogelijk dat hij inderdaad op deze manier – omdat hij gehuwd is – zijn gevoelens voor mij ontkent? Kan een tweelingziel op deze manier reageren?

Antwoord
Heel bijzonder. Ik begrijp dat jullie alleen een e-mail-relatie hebben gehad. Het lijkt wel alsof hij vanaf het begin wist dat hij niet de confrontatie met zichzelf aan wilde of durfde gaan. Daarom probeert hij je op die manier af te houden. Meestal is de wens of de ‘magnetische aantrekkingskracht’ om bij elkaar te zijn sterker dan de angst voor de onvermijdelijke confrontaties met jezelf. Blijkbaar voelt hij de zielsliefde wel. Iemand kan er bewust voor kiezen om niet aan deze liefde toe te geven bijvoorbeeld omdat hij getrouwd is of om andere redenen. Iemand kan er ook gewoon nog niet aan toe zijn om zoveel confrontatie met zichzelf aan te gaan en zich dan afsluiten voor die zielsliefde. Communicatie per e-mail is dan relatief veilig. Het is soms moeilijk om de keuzes van anderen te accepteren. Dat accepteren is ook liefde.
(Tiny)

Antwoord
Ik herken mijzelf (grotendeels) in deze vraag. Ook ik werd hals over kop verliefd op een collega. Hoewel we al enige jaren samenwerken, zij het op een andere afdeling. Tijdens een van onze (gezamenlijke) pauzes keek hij mij ineens diep in de ogen. Er ging een schok door mij heen, snakte naar adem, werd even heel licht in het hoofd, waarschijnlijk door hyperventilatie. Wat ik dacht dat mij nooit zou overkomen gebeurde; ik werd verliefd, ondanks dat ik al meer dan 25 jaar gelukkig getrouwd ben. Ik wist dus ook niet wat ik met deze gevoelens aan moest. En ben in de bieb te rade gegaan en heb naar antwoorden gezocht in Het kleine waarzegboekje van Madam Lebreton. Dit boek had ik in het verleden al vaker geraadpleegd bij vragen in mijn leven zoals (niewe) banen etc. Het is soms gewoon beangstigend hoe de antwoorden kloppen. Ook deze keer. Via enkele vragen kwam het er op neer dat ik de antwoorden zou krijgen als ik maar geduld had. Ik heb dus in 1e instantie ook niets van mijn verliefdheid laten blijken, maar genoot in stilte van hem en fantaseerde over hem. Verschillende keren wilde ik het hem laten blijken maar elke keer kwam er iets tussen of durfde ik op dat moment niet. Totdat ik het wel welletjes vond en eindelijk wel wat meer wilde dan wachten. Ik terug naar de bieb voor antwoorden, hadden ze het boek uit de collectie gehaald in alle filialen. Het daarop volgende weekend zit ik buiten en zie een vallende ster. De 1e gedachte wat me te binnen schoot was; Hoe moet dit in godsnaam verder? Het antwoord kreeg ik kort daarna. Via een zakelijk kwestie kwamen we aan het mailen wat op een gegeven moment over ging in flirten. Dit was natuurlijk wat ik altijd had gewild, maar schrok ook van mijn gedrag, wilde mijn man niet bedriegen. Ik heb hem toen gemaild dat ik misschien de verwachtingen had gewekt dat er meer in zat tussen ons. Waarop hij mailde dat hij mij zag als een hele lieve vriendin, maar dat ook hij gelukkig is met zijn partner. We besloten daarop gewoon door te mailen als vrienden. Tijdens dat mailen vertelden we elkaar dingen en onze diepste gevoelens en bleken toch meer voor elkaar te voelen dan we wilden toegeven en op een gegeven moment wilde hij me in de armen houden. Maar verder dan kussen wilden we op dat moment niet gaan. Later wel, maar elk plan elke afspraak die we daar voor maakten kwam iets tussen, alsof dit (nog) niet de bedoeling was/is. Gescherend hebben we elkaar wel eens gemaild dat onze bescherm engelen er een dagtaak aan hebben om ons uit elkaar te houden. En dat we er voor zouden zorgen dat we in onze volgende leven elkaar eerder moeten zien te vinden. Gisteren las ik het boek tweelingzielen en ineens viel alles op zijn plaats. Of hij mijn tweelingziel is weet ik niet, maar wel een nauwe zielsverwant. Ik heb hem altijd gezien als een extra cadaeutje niet ter vervanging van mijn huidige relatie, maar er naast. Net zoals je van meerdere kinderen kunt houden. Ik heb nu besloten het maar gewoon op me af te laten komen en kijken wat het leven beslist en zal geen poging meer doen voor een intieme relatie. Met de wetenschap dat ik van elk moment geniet, zowel van mijn gezin als mijn (mail)contact met hem. Ondanks dat dit in de ogen van anderen misschien bedrog/overspel lijkt is/voelt het niet zo, omdat we nooit verder zijn gegaan dan kussen.
(Onbekend)

Antwoord
Ik heb hier geen passend antwoord op, helaas. Als je je aan de herinnering blijft hechten, is het bijna niet mogelijk om het vol te houden. Probeer de mooie herinnering te accepteren en vooral door te gaan met je eigen leven. De band tussen jullie zal altijd blijven bestaan. En als zij zover is om in te zien dat zij bij jou hoort, dan weet ze je wel te vinden. Vergeet niet haar leerproces is op haar tempo. Probeer de liefde die je voor haar hebt gevoeld, ook naar je omgeving uit te stralen en er naar te handelen/reageren. Je hebt immers vanuit je hart gehandeld. Succes!
(Onbekend)