Jacquelien
Nadat ik 33 maanden een relatie met mijn tweeling ziel heb gehad is hij overleden, het is nu bijna anderhalf jaar geleden, maar ik ben er nog steeds kapot van, ik ben 42 en voel me erg alleen , ik weet dat hij niet zou willen dat ik alleen zou blijven en eigenlijk wil ik dat ook niet maar ik denk niet dat ik ooit weer zoveel liefde voor iemand kan voelen, en ik kan geen relatie aan gaan waar geen echte diepe liefde is. Vaak vraag ik me af waarom ik nog in leven ben gebleven, ik heb geaccepteerd dat het zijn tijd was, maar toch heb ik er moeite mee omdat ik echt het gevoel had, dat nu ik hem tegen was gekomen dat ik eindelijk mocht gaan genieten van het leven nadat ik vele nare dingen heb mee gemaakt, toch voel ik dat hij nu van me is afgepakt en dat ik nu mijn leven moet uitzitten, volgens mijn dochter was hij een voorproefje, maar ik kan dat niet geloven hoe graag ik het ook zou willen. Is er een mogelijkheid dat je meerdere zielsverwanten op aarde kunt ontmoeten of mag je er maar even van proeven in het weten dat het werkelijk bestaat en moet je daar de rest van je leven op verder teren. Bedankt voor het luisteren….
Antwoord
Je bent wel erg somber. Al komt zoiets nooit meer terug in je leven, had je het dan willen missen? Zelf ken ik persoonlijk 3 mensen die voor de tweede keer in hun leven een zielsliefde ervaren. Dus misschien kun je nog eens ‘proeven’ in je leven. Dit weekeinde zei een vriendin van me tegen mij: mensen met zielsliefde kunnen nooit bij elkaar blijven in een partnerrelatie omdat ze dan emotioneel afhankelijk worden van elkaar, van die ultieme liefde en dat aanvoelen van elkaar. Dus misschien is het meestal alleen maar ‘proeven’. Mijn zielsliefde is ook verdwenen uit mijn leven anderhalf jaar geleden. Dus ik kan meevoelen met wat jij voelt. Voor mij was het ‘proeven’ een ‘ontwaken’, een wake-up-call, een schop onder mijn kont om mij met echte belangrijke dingen in het leven bezig te houden, met mijn eigen emotionele ontwikkeling. Ik hoor vaak van mensen dat zielsliefdes kort duren maar wel de levens van beiden heel positief veranderen. Liefde is ook loslaten. Liefde is niet je afhankelijk maken van iemand (ook al is die nu niet meer op aarde). Jij weet dat ook. Hij was in je leven om jou te leren om het nu zelf te doen. Om die diepe liefde bij jezelf en in jezelf te vinden. Je kunt het!
(Tiny)
Antwoord
Als je je tweelingziel verliest door overlijden, betekent het niet dat hij weg is. Hij heeft zijn lichaam verlaten en wacht in de 4de dimensie op je. Dit hoeft geen beperking te zijn. Vele tweelingzielen zijn niet samen geincarneerd. Toch kun je contact hebben met elkaar. Vaak dromen mensen dan steeds over dezelfde persoon. Alsof ze niet dromen maar echt in gesprek zijn met diegene. Iemand waarover ze al hun hele leven lang dromen. Die persoon hoort nou eenmaal bij ze. Ook als je tweelingziel is overleden kan je proberen contact te maken en een leuke tijd samen hebben. Dit kan op vele manieren. Als ik contact wil hebben met overledenen dan ga ik slapen. Mijn lichaam valt in slaap terwijl ik mijn bewustzijn blijf behouden. Ik kom dan in een soort tussen dimensie terecht, een soort wachtkamer tot ik word opgehaald door diegene waarmee ik een afspraak heb. Dit werkt natuurlijk niet elke keer want vaak val ik gewoon in slaap en gebeurt er niets. Maar het werkt wel om voor het slapen gaan intens aan je tweelingziel te denken, tot je zijn aanwezigheid ook voelt en vraag om een afspraak met hem. Spreek af dat als je in slaap valt dat hij je dan komt halen. En laat hem je begeleiden in je slaap. Op een gegeven moment merk je dat je ergens bent en hij is er ook en de conversatie is echt. Je beseft heel goed dat dit de andere wereld is, maar het kan wel aanvoelen als een droom. Je merkt ook dat je vrijwillig weer weg kan gaan. En dan voel je jezelf weer terugglijden in deze dimensie, je doet bewust je ogen open en je bent weer wakker. Je voelt je dan blij dat het gelukt is. Dit vergt natuurlijk wel enige oefening maar het kan echt. Het nadeel is alleen dat als je weer wakker wordt in deze dimensie dat je dan onmiddelijk aan je ervaring gaat twijfelen. Dat komt omdat de 3d dimensie afgesloten is van de 4e, je ontwaakt zeg maar in een illusie. Probeer maar…na een tijdje zul je merken dat je wanneer je maar wil je tweelingziel kan spreken en dat het in feite niet uitmaakt in welke dimensie hij zich bevindt. Hij is namelijk niet “weg” en ook niet van je afgepakt. Hij is er voor je, altijd.
(Hierophantom)
Visje80
Ik weet niet hoe oud dit topic is…
Maar hier vrijwel hetzelfde verhaal.
Mijn twin heeft bijna 2 jaar geleden zelf besloten om uit het leven te stappen.
Alles staat hier (gelukkig wel steeds minder) op z’n kop. Ik had geaccepteerd dat we geen relatie zouden gaan hebben.
Verder was alles kwa spiritueel contact wel aanwezig en kreeg veel mee van hoe hij zich voelde, had visioenen en ingevingen.
Toen kwam deze klap…
Ik wéét dat het draait om zelfliefde en goed voor mezelf zijn/zorgen.
Maar ook ik had en heb nog steeds soms het gevoel dat ik alles voor niks heb gedaan. (Ook al weet ik beter)
Het weten en het voelen zijn 2 verschillende dingen.
En op dit moment heb ik vooral het gevoel dat ik blijf hangen in zijn overlijden.
Alsof ik niks meer weet ofzo, terwijl ik het allemaal prima wist vóór zijn overlijden.