P0797. Rednas

Onbekend

Onverwachts, ik zag mijn ziel. Ik kon jou niet,jij niet mij, een vreemd gevoel, jij in ik, jou in mij, een ziel die voorbij liep, een ziel in een hij.
Jij verdween, ik vergat. Een verdieping lager, waar jij toen zat, werd mijn lot, jij mijn mentor, wat jij niet weet, wist ik niet tot,
Ik vergat, jij tegenover mij, ik, hoe ik tegenover jou zat. Tot op een dag, je keek me aan, ik geloofde niet, wat ik toen zag.
Wie ben jij, wie ben ik, je keek me aan, ik zag mijn ik. Je ziel, mijn ziel,jou ogen mijn ogen, begrijpt misschien je jij, maar zeker me ik. Maar mijn liefde, voor mijn lieve, is zoveel meer dieper, en krachtiger. Mijn geluk en lot is het zeker, en hoop ook ooit jou geluk en lot.