Onbekend

Ik kan niet van iemand houden
Mijn hart ligt nog bij jou
het onbekende, het vreemde..
ik ken jouw naam
ik ben me ervan bewust dat je liefde, die liefde die je voelde aan mij wilde geven
Maar iets hield je tegen
Ik kom daar nooit achter.

Je hebt al ongeveer 8jaar nu een relatie, waar je “blij” mee bent, dat is wat je zei.
Ik ben niet in balans
Ik geef toe dat ik jouw liefde wou hebben ervaren
Maar nu is alles over.
Hoever ik ook uit de buurt van jou ben of woon of ga reizen..
Die afstand trekt me weer dichter bij jou/ gevoel willen zijn.
Elke keer, keer ik weer terug naar die plaats waar jij woont.
De plaats waar onze gevoelens begonnen te spelen..
Het laat mij niet los.. Niet bij jou te mogen zijn.
17 jaar geleden zag ik jou voor het eerst.. de tijd stopte en we staarde elkaar zo diep in de ogen aan. Je voelde het, je vertelde iedereen wat je voelde..behalve rechtstreeks tegen mij..
Zoveel mensen riepen jouw naam tegen mij..
Nu 12 jaar later zoeken jouw vrienden plots contact met mij..
Mag het God aub nou eens gebeuren dat ik mijn soulmate in mijn armen mag sluiten.. Weer opnieuw na al die jaren komt het gevoel alsof ik met een navelstreng aan je verbonden zit weer te voorschijn..zo sterk.. ik lees overal tekens en seintjes/ hoor plots overal jou naam.. is dit echt of verlies ik mijn verstand..

17 jaar terug net voordat ik jou ontmoette vertelde iemand mij..ga daar naar toe, want je vind daar de liefde van je leven..En toen plots daar was jij..
Zoveel jaren voorbij en nog geen aanvaarding..Mijn complete lichaam en ziel geven niet op.
Ik hoop dat mijn woorden jullie mogen bereiken
Love