P0775. Jouw buitenkant

Onbekend

Jij hebt een vrolijke buitenkant met een nooit aflatende lach
Het is maar heel zelden voorgekomen dat ik iets anders van je zag
Je maakt mij niet wijs dat jij altijd zo vrolijk bent
Want waarom voel ik me dan zo diep bedroefd, zo ontstemd?
We waren toch spiegels, elkaars soulmates?
Waarom dan toch ben jij zo druk me al je dates?
Is het afleiding of toch de stille hoop iemand te vinden om je leven mee te delen?
Ik weet het niet en kan alleen maar huilen
Al die meiden zijn maar één van de velen
Nooit is er eentje die het is en die blijft
Het is de spanning en de seks waarmee jij jouw verdriet verdrijft
Denk niet dat ik dat niet zie want mijn blik is haarscherp
Als ik naar je kijk zie ik een man met verborgen verdriet en begraven verlangens
Zul jij volgen als ik de eerste steen werp?
Ik durf jou niet te vertellen over mijn gevoelens en gedachten ook al heb ik ze heel goed op een rij
Bang om tegen een keiharde muur op te botsen houd ik ze voor mij
Voor mij alleen, hier met de wereld gedeeld
In het echte leven weet niemand dat jij met mijn hart speelt