P0714. Jouw ogen

Onbekend

Jouw ogen vertellen mij boekdelen
Zeggen de waarheid zacht maar onverbloemd
Mijn ogen geven antwoord, zijn anders dan velen en ik voel mij verdoemd
Verdoemd door een onmogelijke liefde voor jou lieve man
Jouw blauwe ogen blikken in de mijne vol liefde en vol vragen
Op die momenten vraag ik me af of het jou al is gaan dagen
Weet jij wat ik weet? Weet jij dat wij bij elkaar horen?
Ik denk het antwoord te weten maar zou het zo graag van jou horen
Konden we maar met elkaar praten zonder stoorzenders en anderen erbij
Dan zou ik je heel voorzichtig zeggen wat je met me doet, want de enige ware liefde in mijn leven ben jij
Dat ben je altijd geweest en ik kwam er te laat pas achter
Nu is het te laat, ben ik getrouwd en niet met jou
Ja, hoe zeg ik het zachter?
Ik kan je het verdriet niet besparen want je weet hoe het zit
Je ziet mij met die ander en dat voelt zo ontzettend shit
Helemaal omdat het zo dichtbij komt voor jou maar ook voor mij
Kon ik het verleden maar terugdraaien, dan was ik nu vrij
Vrij om naar je toe te gaan en jou mijn liefde te verklaren
Om mijn armen om je heen te slaan en je naar de zevende hemel te dragen
Helaas, aardse wetten verbieden het mij en ik zal geduld moeten hebben
Geduld tot in den treure maar wees niet bang dat mijn gevoelens zullen wegebben
Dat zal nooit gebeuren, nooit
Want jij bent de liefde van mijn leven, jong of oud, blond of grijs
Deze liefde is ons gegeven, ooit….