P0646. Een hoofdstuk afgesloten

Onbekend

voorbij…

ik laat jou los,
en jij mij

vastbesloten deze keer..
en nu echt geen ommekeer
johannes;..jij weet het
diep in je hart
het ga je goed,ik maak een nieuwe start

het was een avontuur op zich..
spiegelen,en daar was genoeg te zien
maar meer was er niet,en nu laat ik los
om die echte liefde te ontvangen misschien

heb er 3 jaar over gedaan
in dit leven,wel te verstaan.
schouders gespannen,hart dat bonkt;
maar het nieuwe leven,dat naar me lonkt

en ,deze keer,hoop ik,zonder spijt
zonder pijn,en zonder verwijt
zonder nachten koud en alleen ,
in mijn bed,zonder jou om mij heen

de armen waar ik naar verlangde,bleven weg;
bleven ver weg
de kus die eerst mijn hart beroerde
verdween,en bleek slechts een poging tot “echt”..

dag johannes,en hoe je eerst noemde
dag dag;.boelie;hoe ik je eerst aansprak.
ik Moet nu lopen,ver van jou
ik Ga,doch niet echt op mijn gemak..

in het verre zien van nieuwe kansen;
schuw ik het nu nog om te dansen
mijn lijf wilt niet niet,zit vol verdriet

dag dag..”lekker ding”..
charmerende “little angry man”
met een hart van een gekwetst lam
het hart,dat ik nog niet ken