Onbekend
niemand begrijpt..
zeggen;.ga door met jullie leven;.
neem afstand
en wees dankbaar voor het gegeven;.
er komt een ander
waar het mee zal stromen;
waar alles vanzelf gaat
en je je droom kunt dromen;..
je raakt me aan;
bijna onvoelbaar zacht;.
ik kijk je aan ;.
in de stilte van de nacht;.
15 jaar ouder..
zit ik,in dit lichaam
15 jaar jonger jij..
krijgt onze liefde geen naam?
is het de ironie,
van het steeds weer opnieuw
“fout” incarneren;.
en opnieuw proberen..
dichter bij ,wil jij niet
en toch wel;.
verder weg wil ik,van deze “hel”;.
slapeloze nachten..
mijn hart dat roept en zegt
ga toch ni Weer bij elkaar weg
luister naar mij,dit is echt
maar…de wereld;.
de pijnen van vroeger..
de angsten,en afkeur..
en de gruwel daarvan..
normen en waarden;.
wat wel en niet “mag”;.
ik weet niet hoe me te draaien;.
en weg te gaan van je lach..
door eeuwen heen
samen
nooit alleen
handen verstrengeld
harten als 1
en ,nu,weer uit elkaar.
weer ergens anders heen?
we praten zoveel;.
en verdedigen het trauma;
ontkennen,het diepste;.
wat in ons leeft..
en toch;.
ook die levens
dat jij,op aarde
zoveel geleefd hebt
zonder mij
liefde belevend..
terwijl ik naar je keek;.
van ver Boven…
en niet van je zijde week..
ik sprong naar beneden
met alle risico’s vandien;.
15 jaar te vroeg..
kon het Boven niet zien;.
spontaan vloog ik terug
naar aarde en haar dichtheid
op n “verkeerde” tijd
dat lijkt zo;.nu..