Onbekend
en toch maar weer..
langzaam.;of snel..
als het bloed dat vloeit ,door elke cel..
een hart ,dat klopt,en bonkt bij momenten..
in een spel van oude patronen herkennen..
in een draaikolk van geneugten en angst en verdriet;…
zien we soms heel duidelijk,
en dan weer niet..
weten dat vluchten geen zin meer heeft..
van iets dat diep in ons binnenste leeft..
ga ver weg van mij,
ik wil je niet zien!
niet voelen,niet ruiken
niet proeven,niet horen..
niet weten dat jij er bent,waar dan ook…
vergeten dat jij ooit hebt bestaan..
vergeten dat mijn hart was open gegaan ..
ik gruwel ervan,je gezicht te aanschouwen
ik walg van het van je te houden
Ga Weg zeg ik je ..nu meteen !
ga weg ver weg..en laat me alleen ..
laat me weer weten wie ik ben;.
en dat ik in de spiegel Mijn gezicht weer herken..
GA Weg….alsjeblieft…
ga weg…….
weg……
……….
jij…..die ik ben ;.
ik ..die jij bent…