Bart
Ik had naar jou gevraagd
en daar was je dan
zo maar, ineens
besefte niet, dat jij het was
of toch wel
ik had immers zelf naar jou gevraagd
jij, die zo lief is
zo mooi
ja, ook van buiten
die zo (h)eerlijk is
zo open
en juist daardoor, kwetsbaar
maar tevens sterk
als een rots, in de branding
groene band is echt overbodig hoor
jij bent zo wie je bent
`t is bijna om angstig van te worden
maar dat doe je niet
want jij voelt jezelf zo geaccepteerd, veilig
vertrouwd, zo geliefd
en dat ook nog onvoorwaardelijk
jij, die zo grappig is
zo …..
prettig gestoord
zo nieuwsgierig is
zo’n (B)engel
heet jij echt Margot?
het is zo’n onbeschrijfelijke ervaring
het voelt zo hemels, zo …
en dit alles, door de schoonheid van mijn parel
het gevoel, van mijn dochter van de zee
de vreugde, van mijn kind van het licht;
juist door jou
IK HOU VAN JE,
MET HART EN ZIEL;
MIJN HELE WEZEN
(en dan hebben wij elkaar nog niet eens ont-moet;
of toch wel?)
Reactie
Mijn hart stopte voor even met kloppen toen ik de naam erboven zag staan. Maar helaas heet ik niet Margot…
(Onbekend)