P0513. Animys en Anima

Onbekend

Spiegel

Het was gelijk een spiegel
Zo Zij Zo Hij
Het was een onschuldig spel
Ooit begonnen in onschuldignaren
En weten
Woorden
Wachten
Weten en toch ook weer niet
Het stak haar
Het stak hem
Het deed precies wat was zoals het was
Beiden keken in een spiegel met diepe blikken
Weerspiegelingen
Vanuit hun ziel
Gelijken evenaarden
Hun ziel aan elkaar
Uit angst renden ze maar weer weg van elkaar
Maar zonder konden ze toch ook niet
Animus en anima