td

Toen ineens,
ogen als degens die kruisten..
Alleen het -allesomvattende- niets duurde korter dan dat ogenblik..
Ooh jouw ogen, vertroebelt mijn blik
En al ons wezen begaf het, zuchtend.. ik hoorde het zò duidelijk
En alles ging snel, maar stond nog sneller stil..
Zeven miljard mensen liepen zoekende om ons heen..
Het niets was aangebroken, het niets waar dus niets meer is..
Alleen jij en ik dan natuurlijk…
En de glorie van de wereld