P0186. Sad

Onbekend

Waarom ben ik verdrietig
terwijl ik het niet zou moeten zijn
is het jouw verdriet wat ik voel?
het voelt zo leeg
en doet zo’n pijn ….

wispelturig,
nog niet stabiel,
zo’n zeker weten
voel ik bij jou,
maar toch nog heel fragiel ….

zou je graag willen bijstaan
samen dit moeilijke pad gaan
weet dat ook de mijne moeizaam is,
altijd geweest,
en dat komt niet alleen
door jouw gemis

De buitenkant,
lijkt mooi en gelukkig misschien
dat is wat de omgeving mag zien
de pijn, verdriet en vooral de eenzaamheid
bijna niemand weet van mijn onmenselijke strijd

Maar ik weet waar ik het voor doe ….
samen, maar ieder voor zich,
lopen wij daar nu naar toe
En als jij nu stilte wil,
begrijp ik het als geen ander,
dan blijft het vanaf nu
stil …….

love you so much!