P0142. Maskers

Onbekend

Bij die blikseminslag, Ik zag het meteen
Je droeg een masker
En ik keek er zomaar doorheen
Ik kon je lezen en voelde jou
Ware liefde, zuiver en trouw
Voor mij zo helder en duidelijk zicht
Jij gooide steeds de luiken dicht
Nog steeds met masker nu
Maar nooit meer alleen
Wij zien nu samen door onze maskers heen

Ooit komt de dag, staan wij voor elkaar
Dan mogen eindelijk alle maskers af.