P0110. Ik laat je los

Onbekend

Zo langzamerhand laat ik je echt los
Het is niet makkelijk en dat is nog zacht uitgedrukt
Maar het is ‘t beste voor ons beiden
Ik heb geen kracht meer om te lijden

Het lijden in angst, onzekerheid
Daarentegen dankbaarheid dat ik je heb ontmoet
De liefde die tussen ons heeft gestroomd
Zo plots, zonder enig verwijt

Die diepere betekenis, dat echte houden van
Ik heb het bij jou kunnen vinden
Ik heb je liefgehad
Al was het dan niet lang

Nu houd ik je dicht bij mijn hart
Diep in mijn herinnering
Vlakbij mijn gevoel
Diep van binnen voel ook jij wat ik hiermee bedoel

Want ook bij jou heb ik die glinstering
Die belofte
Die magische kant gezien
Alleen durfde jij je er niet aan over te geven
Je trok je terug bovendien

Nu mijn eigenliefde weer is gaan stromen
Nu ik weet dat liefde geen relatie onderhoudt met bezit
Neem je bij het ontwaken van de maan
Toch nog de controle over al mijn dromen

Je vervult tot op de dag van vandaag nog steeds mijn gedachten
Alleen mag ik niets meer van jou verwachten
Liefde laat zich niet leiden
Ik zal je blijven koesteren
Tot het moment ik mij echt van jou kan bevrijden

Nu, denkend aan een cocon
Waarin wij ons beiden hebben weten te verstikken
Besef ik mij
We konden er niet uit
En ik kon niet anders dan mij als krachtige vlinder van jou loswrikken