P0100. Het zoeken naar de weg terug

Onbekend

Ik voel alleen maar wanden
Ik probeer houvast te vinden.
Ik zoek jou
Ik zoek mezelf
Ik weet niet waar B is.
Ik weet niet waar T is.
Ik voel alleen maar wanden
Ik voel geen steun meer.
Ik voel nergens een plek
Waar ik kan uitrusten
Waar ik mezelf kan terugvinden

Er vloeit liefde
In mij.
Mijn hart
Mijn hart is bij jou.
Wat ik jou de afgelopen jaren heb aangedaan
Wat ik mezelf heb aangedaan.
Waar ben ik gebleven?

Liefde van mijn leven.
We zijn onze zoontjes kwijtgeraakt
Bart en Thijs zijn er altijd, maar zullen er nooit meer zijn.

Wij. Wij moeten verder.
Jij moet weer beter worden
Ik moet weer beter worden.

Liefde van mijn leven

Ik weet niet precies hoe het verder gaat.
Jij was altijd mijn basis
Maar toen raakten we onze kinderen kwijt
En ik ben compleet ingestort.

En nu. Nu.
Nu voel ik de liefde
Ik voel de liefde voor jou.
Ik voel de stroom weer.

Ik .
Ik ben nog niet beter.
Ik ben nog niet klaar.

Ik moet het even zelf doen.
Jij moet het even zelf doen.


Dus ik zoek
Ik zoek de weg
Om mezelf weer te vinden
Om jou weer te vinden

En die weg
Ik kan hem al zien.
Ik sta er al op.
En ik ben op weg.

Maar de weg is erg lang
Hoeveel tijd ik nog nodig heb
En hoeveel obstakels ik nog moet overwinnen
Dat kan ik nu nog niet zeggen.

Grote liefde,
Wat er ook gebeurd
Er komt geen grotere liefde meer.
Jij bent de liefde van mijn leven.

Grote liefde
Vader van mijn kinderen
Ik wil verder,
En ik hoop dat dat uiteindelijk alleen met jou kan.
Ik wil je na alle pijn en verdriet, terug.

Ik wil met dit gedicht proberen weer te geven wat er met liefde kan gebeuren, als er onverwachte dingen in een relatie gebeuren. Zoals het verlies van kinderen. Of het chronisch ziek worden van een partner. Of andere ellende. Bij ons hebben ingrijpende gebeurtenissen voor een aardverschuiving in onze relatie gezorgd.

Dit gedicht is ook voor mijn partner , omdat hij ondanks alles in die onvoorwaardelijke liefde met mij blijft geloven.