Onbekend

Wat heb ik steeds weer in je ogen waargenomen?
Het zien van die “open ruimte” is overgekomen!
Dat is wat ik steeds weer zie en voel in jouw ogen
Dat is wat ook ik zie en dan voel in mijn dromen
“Het bedenken” van al onze wonderlijke gedachten
Die ons samen telkens weer daar naar toe brachten
Het open veld van al die oneindige mogelijkheden
Doen al mijn gevoelens voor jou nooit meer vergeten
Welke zich echt niet binnen ons verstand bevinden
Maar in “het zelf” tussen “open ruimte” hervinden
Gedachten die flitsen als heftige bliksemschichten
Tussen het onbegrensde deel van “onze berichten”
Het “werkelijke ons” bevindt zich dan “hier tussen”
En brengt ons ‘t gevoel van een zacht warm kussen
Waar we ons zouden willen versmelten met elkaar
We worden op dat moment al die gevoelens gewaar
Waar is toch die werkelijkheid van “die personen?”
Wat is de werkelijkheid van “wat is waargenomen?”
Is het een ruim veld van oneindige mogelijkheden?
Van al die mooie onvergetelijkheden uit ’t verleden?
Wat is ons lichaam? Wie zijn die persoonlijkheden?
Wie zijn wij? Welke plaats horen wij in te nemen?
“Het zelf” is nergens, maar tegelijk is “het” overal
We zouden het kunnen vergelijken met het “heelal”
De MAAN beklijft die overweldigende oneindigheid
Daardoor raken we volkomen ‘t gevoel voor tijd kwijt
Gedachten door de ervaringen komen het allerlaatst
Gevoelens van liefde komen echt op de eerste plaats!!!
Mijn “conditionering” voor dat fantastische gevoel
“Een associatie” van “je lichaamsgeur” met als doel…
Niet jouw prachtige stoffelijke lichaam te verbinden
Maar jouw “werkelijke” aanwezigheid te hervinden!!!