P0066. Zonder titel

Onbekend

Het zal nooit meer ‘wij’ zijn.
En ook al is het allang over nu pas
ga ik je proberen los te laten.
En je moet weten dat ik dit doe
met steken in m’n hart en tranen in m’n ogen.
Ik zou overal gaan om jou hartje te winnen,
maar diep van binnen weet ik dat dit de juiste keuze is.
Daarom doe ik nu een poging om je los te laten.
En ga ik mijn eigen pad.’
Vergeten zal ik je niet, want je staat in mijn hart getekend, ik leg me erbijneer dat je het zo wil en dat jij dit de beste keuze vind.
Jij hebt de keuze voor ons twee gemaakt.
Maar die ene dag,Dat je op mijn pad kwam, zal altijd in mijn hart getekend staan’