P0065. Zonder titel

Onbekend

Ik doe m’n ogen dicht, je bent zoveel dichterbij.
Ik luister naar de echo in m’n gedachten, de woorden die je tegen me zei.
Met al m’n hoop leef ik naar de dag van morgen.
Je hebt een goed hart achter een lieve lach verborgen.
Alleen te zien door iemand die begrijpt wat liefde is.
Die aanvoelt de gevoelens van jou gemis.
Ik krijg een vredig gevoel als ik in je ogen kijk.
Jij kijkt op dezelfde manier terug, zo zacht en vriendelijk.
Ik ben verliefd op jou, en moet iedere dag aan je denken.
Ik verlang naar de liefde die ik jou zou willen schenken.
Ik wil je graag bereiken, maar ik weet niet hoe?
Het is verstandig, al geef jij aan je gevoelens toe.
Ik ben er voor jou als je me nodig hebt, ook als het allemaal hopeloos lijkt.
Ik zal je opvrolijken, want je maakt me zo blij als je gelukkig kijkt.
Ik zie telkens weer hoe eerlijk je bent, dat is waarom ik jou vertrouw.
Ik zou alles voor je willen doen, want ik geloof in jou.
Jij kwam als een vreemdeling met het licht in je ogen, ik hoop voor mij bedoeld.
Ik heb nog nooit zo’n gevoel van zuivere liefde gevoeld.
Ik zou je graag willen vertellen hoeveel ik om je geef.
Ik zou voor altijd bij je willen blijven, zolang ik leef.
Ik ben van je gaan houden, in de tijd die is verstreken.
Maar als je uit m’n hart wilt, zal je het eerst moeten breken.