Onbekend

Twee jaar geleden heb ik iemand ontmoet, en vanaf het eerste moment dat we elkaar zagen, was het alsof je elkaar al kende. Daar schrokken we beide van, het heeft tijdje geduurd dat we dat durfde toe te geven, dat we verliefd op elkaar waren. Nu, 2 jaar later, heeft hij iemand ontmoet, die hem vertelde dat hij en zij, elkaars Tweelingzielen zijn. Hij moet uitvinden wat dit precies is, en dat begrijp ik ook. In eerste instantie had hij me uit zijn leven gedrukt maar hij kwam er achter dat zijn liefde voor mij niet over is, nog steeds houdt hij ook van mij, verteld me ook dat wat we samen hebben, heel speciaal is en dat hij dat niet kwijt wil.Hij zegt me nu dat hij van ons beide houdt en toch heb ik het gevoel dat ik aan het kortste einde trek.Kan iemand mij vertellen, of ik hem moet loslaten omdat hij zijn Tweelingziel heeft ontmoet en daar zulke sterke gevoelens voor heeft? Of, mag en kan ik knokken voor hem, omdat ik weet wat hij en ik samen hebben, ook al zijn we geen Tweelingzielen, heel sterk is, we elkaar zo ontzettend missen, we kunnen niet zonder elkaar.

Reactie
Beste onbekende, ik zou strijden voor je liefde, ondanks die zielsliefde. Mijn man heeft me laten gaan, ik heb 5 weken bij mijn zielsliefde gewoond en toen toch besloten dat ik beter voor mijn kinderen kon zorgen bij mijn eigen man en ik miste hem ook.Een cursus Avatar heeft mij ook een hele andere kijk gegeven op tweelingzielen. Je weg naar liefde hoeft niet bij je tweelingziel te zijn, het laat je alleen zien wat onvoorwaardelijke liefde is, voor iedereen, niet alleen voor je tweelingziel.(Tiny db)

Reactie
Hallo ook ik heb een zielsliefde of eigenlijk noem ik het me soulmate. Ik leerde hem kennen 5 jaar geleden september 2001, ik was vrijgezel en hij was getrouwd (nog steeds) we liepen die avond tegen elkaar op en er was iets wat ons samen trok die avond. We hebben aan 1 stuk gepraat en gedanst.Ik voelde me heel rustig en vertrouwde hem voor 100%. Dat gevoel had ik niet meer gehad sinds begin dat jaar nadat mijn vriend mij belazerd had met een ander en ik een flinke muur om me heen gemetseld had. Hij brak zonder moeite door die muur heen. We hadden het gevoel dat we elkaar al jaren kenden. Hij vroeg me telefoonnummer die gaf ik zonder aarzelen.2 dagen later belde hij op of hij langs mocht komen. Ik twijfelde eerst maar mijn gevoel zei dat het goed zat. En die zelfde middag belde een collega van mij op die medium is, en zij vroeg aan mij of ik iemand had ontmoet en ik zei ja maar dat wordt niets want hij is getrouwd, En ze zei dat klopt want het is je zielsliefde, hij zit op dit moment in een fase dat hij twijfelt aan zijn huwelijk en jij gaat hem helpen om die twijfel weg te halen.Ik zelf was ook getrouwd geweest en vond dat ik te weinig had gedaan om het te redden. We hebben die avond ronduit gepraat, er kwam geen einde aan, het voelde goed en hij zei; toen ik binnen kwam was het net of ik thuis kwam en dat heeft hij nog steeds. We voelde veel voor elkaar maar wisten dat we daar niets mee moesten doen.En een jaar later leerde ik me man kennen en ik vertelde direct over me zielsliefde, hij zat er niet mee.We zijn nu vier jaar verder en inmiddels heeft mijn zielsliefde een dochter en is gelukkig met zijn vrouw. Er is een hoop onbegrip als ik vertel over me zielsliefde, de mensen denken direct aan vreemdgaan en zo maar dat is nooit gebeurt en gebeurt ook niet. We hebben veel gemeen onze dochters schelen vijf maanden en hebben praktische de zelfde namen het scheelt een letter, ik heb inmiddels een zoon en zijn vrouw was tegelijk zwanger met mij maar het ging mis bij haar, bij onze dochters was dat andersom, toen kreeg ik een miskraam en hij belde op het moment dat ik het ziekenhuis uit liep en net wist van de miskraam. Ik heb in april een zoon gekregen en de naam van mijn zoon is de naam van zijn broer en we hadden nog een naam in gedachten en dat was de naam van het zoontje van zijn broer. Dat is geen toeval meer.Ik weet dat mijn man er moeite mee heeft maar we kunnen elkaar niet loslaten we geven teveel om elkaar en we willen alleen maar weten of het goed gaat in ons leven en dat we gelukkig zijn, dat is het enige wat we van elkaar willen weten. Dat is toch heel normaal als je om iemand geeft.(een zielsliefde)