Onbekend
Ben gehealed, kan loslaten, kan zelfstandig verder, ben niet afhankelijk van hem maar het lukt me niet om hem uit mijn hoofd te krijgen. Vandaag ben ik de hele dag “in gesprek” geweest met hem, dat gelooft toch geen mens? ikzelf kan het ook bijna niet geloven, ben ik nou gek? en toch is hij er, de hele dag, in mijn hoofd en voeren we hele gesprekken. Wie kent dit en hoe moet ik hier mee omgaan? wat is hier de bedoeling van?
Antwoord 1
Het feit dat je nog altijd zoveel aan hem denkt en met hem praat doet me vermoeden dat je nog niet echt hebt losgelaten. Hoe je dat moet doen, dat weet ik zelf niet, daar zoek ik zelf in mijn leven ook antwoorden op. Het is niet gemakkelijk! Goede moed!(Onbekend)
Antwoord 2
Soms denk ik, misschien is het in ons geval ook helemaal niet de bedoeling om los te laten (het contact op zielsniveau), je raakt steeds meer verweven met elkaar en dit gaat gewoon nooit meer weg en wordt alleen maar hechter. De vraag is alleen, hoe pas je dat in in je dagelijkse “normale” leven, is dat nog wel mogelijk? lastig hoor! (Onbekend)
Antwoord 3
Jouw verhaal is een herkenning voor mij, ook ik voer hele gesprekken op afstand. in moeilijke momenten, roep ik hem en dan voel ik hem energetisch bij me. Intense liefde voel ik voor hem maar voel ook dat wij iets te leren hebben van elkaar en dat wij geen aardse liefdesrelatie zullen krijgen. Geniet ervan…..maak je niet druk dat je hem (nog) niet uit je hoofd krijgt. Blijkbaar hebben jullie elkaar nog nodig. En wordt het soms echt te dol…..zoek afleiding…!Good luck en warme groet.(Een lichtwerker)
Antwoord 4
Er is een verschil tussen loslaten en loslaten. Sommige mensen zijn nog wel eens in de war dat je meteen je soulmate helemaal moet vergeten, maar dit is niet zo. Het is goed om aan je eigen proces te werken. Dat continu voelen van je ZL is ook een seintje dat wij onze angsten moeten oplossen. Hoe meer wij ook onze ZL proberen te vergeten, des te meer wij onze ZL gaan aanvoelen. Wanneer het proces is voltooid, zal pas de rust plaats vinden. Welke les moet jij nog leren? Bij het zien van je ZL zal dit vanzelf naar boven komen. Gr.(Alicia S.)
Reactie
Reactie van de vraagsteller Het lukt me wel hoor, dat loslaten, doorgaan met mn leven enz, maar hij is er gewoon altijd en dat was even wennen, nieuw voor me. Heb ook geen idee welke les ik hieruit moet leren. Wel vraag ik me af, zou het gemakkelijker te accepteren zijn (voor mij en mn omgeving) als hij alleen maar ziel was, ipv ziel met een lekker ding er omheen haha.(Onbekend)
Antwoord 5
Ik weet wat je bedoelt. Ik heb mijn twin ook losgelaten althans ik kan nu helemaal mezelf zijn zonder dat ik afhankelijk ben van hem. Ik weet in zoverre wat bij mij hoort en hetgeen wat bij hem hoort.Ik voel me goed in balans en ben gelukkig met mijn leventje. Ook ik ervaar dat hij elke dag in mijn hoofd zit. Ik zie het maar als onderdeel van mijn leven, de band die ik met hem heb. Ik hoor hem maar reageer vaak niet terug.(Sanne)
Antwoord 6
@antwoord 4: Wat je zegt is waar! Door de ander weer te zien (na een lange tijd) wordt snel duidelijk welke les je nog te leren hebt. In mijn geval was het zo dat ik merkte dat ik wachtende en hopende was op iets wat er mogelijk helemaal niet is. Het werd me duidelijk dat ik bezig was voor hem te denken, iets wat onmogelijk is! Hoe groot het gevoel van verbondenheid ook is, je kunt gewoon niet in het hoofd van de ander kijken. Tenzij je gedachten kunt lezen, maar dat is uitzonderlijk… In mijn geval heeft het feit dat ik hem weer eens zag ertoe geleid dat ik een volgende stap in mijn ontwikkeling maak. Geen onbelangrijke stap. Hij reageert niet op me, niet zoals ik hoopte, maar toch neem ik hem niets kwalijk. Want ik heb toegestaan dat mijn gedachten met me op de loop gingen. Hem valt niets te verwijten, zo ook niet dat hij me nu laat lopen. Het enige wat ik denk is: “Jammer voor jou dat je mij niet aan je zijde wenst te hebben, want ik heb je veel te bieden. Maar als je dat niet wilt/k! unt zien, dan is het wellicht een keer voor een ander bestemd.” Echt, het is het pure besef zonder hem verder te kunnen. Letterlijk genoeg te hebben aan jezelf. Heel bevrijdend.(Onbekend)