S285. Het gevoel van terugkeren naar je kern

Onbekend

Het begin van een nieuwe liefde is er bij mij altijd sprake van een bepaalde ‘verliefdheid’. Zo’n acht jaar geleden ontmoette ik in een flits een man. Hij woonde samen en ik had een lange afstand relatie. Op het moment van dit eerste snelle contact/begroeting woonden we in hetzelfde appartementencomplex. Ik weet nog dat zijn toenmalige vriendin op een vreemde manier naar mij keek, niet persé negatief. Niet lang hierna ben ik 200 kilometer verder gaan wonen en een paar jaar later was ik weer terug. Op een mistige kerstdag maak ik met mijn hond een wandeling. Daar waar er amper een auto rijdt stopt er toch één en blijkt het dezelfde man van een paar jaar geleden te zijn. Hij vraagt aan mij of ik zijn atelier wilde zien en dat wilde ik wel. Deze ontmoeting is me wel altijd bijgebleven. Hierna ben ik 300 kilometer verder gaan wonen en na vijf jaar weer terug. Nu helemaal gebroken en kwam ik voor de eerste keer in mijn leven met spoed in het ziekenhuis terecht. Na het ontslag uit het ziekenhuis loop ik met ‘n vriendin in de stad, het is mooi weer en wie zie ik daar buiten zitten? Yep. Na het uitwisselen van telefoonnummers, spreken we af dat ik zijn nieuwe atelier zou komen bezoeken. Na een week zit ik op een terras en zie ik hem in de verte. Ik zwaai naar hem en hij komt naar me toe, gaat zelfs bij me zitten. We maken een praatje en we maken een heuse afspraak: hij zal voor mij lekker eten koken. Zo gezegd zo gedaan. Ik voelde me op mijn gemak en ben bij hem blijven slapen. Niet lang hierna kom ik erachter dat meneer een relatie heeft. Ik heb tegen hem gezegd dat ik het niet fair vind wat hij doet, niet lang hierna heeft hij zijn relatie verbroken. Inmiddels zijn we een paar maanden verder. Ondanks het goede gevoel vertrouw ik hem niet voor 100%. Hij verdraait vele feiten. Door mijn eerdere ervaringen met dit fenomeen ben dan ook echt huiverig voor dit soort relaties. Wel ben ik er achter dat dit voor mij en voor hem niet alleen een zielsliefde is maar ook een karmische relatie. En daar zit ook mijn twijfelen. Ik weet nu dat ik een zware familie en relatiekarma uit dit leven als het ware in mijn aura heb hangen. Vandaar ook mijn twijfel, ik wil niet weer in herhaling vallen.

Vraag: Hebben jullie hier tips/suggesties over hoe ik met mijn huidige relatie om kan gaan? Alvast bedankt voor jullie reactie. Een warme groet voor een ieder.

Mijn ervaring: ik was vrij nuchter over deze ontmoetingen, zelfs een beetje cynisch. Een paar weken na de eerste serieuze ontmoeting ging mijn hartchakra in het bijzijn van mijn zielsliefde open en dat voelde heerlijk.

Mijn relatie met mijn huidige zielsliefde is nog steeds aan, hoewel we allebei en vooral ik erg voorzichtig ben.

Het lijkt alsof mijn huidige partner mijn tweede echte zielsliefde is. Mijn huidige partner weet er veel over en praten we er ook over. Dat is wel prettig.
Mijn huidige zielsliefde verdraait feiten, waar ik een godgruwelijke hekel aan heb. Mijn ervaring is hoe meer ik het negeer hoe erger het wordt. Tegenwoordig probeer ik er tactischer mee om te gaan.

We wilden wel een liefdesrelatie, waarom wel of niet is geen sprake van geweest. We hebben het tot nu toe op zijn beloop gelaten.
We zien elkaar soms. Een gezamenlijke toekomst zit er nu nog niet in omdat ikzelf heel veel emotionele ballast heb te verwerken.