ChildofGod

Ik heb mijn zielsliefde ontmoet toen ik 17 of 18 jaar was maar wist toen niet dat hij mijn tweelingziel was. 16 jaar later kreeg ik een berichtje via een chatprogramma van hem, ik sprak hem toen niet maar las eerst zijn site. na vier regels kreeg ik van mijn hogere ik (of God?) allerlei boodschappen door dat hij degene was waar ik altijd op gewacht had. Dat hij mijn soulmate was, dat hij en ik ooit iets met elkaar zouden
krijgen. ik herkende mezelf in zijn woorden op zijn website. ik wist wie hij was maar de herkenning voor mij van zijn kant kwam later pas. Ik denk dat hij dat niet wilde zien omdat hij getrouwd was.
Toen we weer contact kregen was al jaren bewust vrijgezel, bereidde me letterlijk voor op een ontmoeting met mijn tweelingziel. mijn tweelingziel zit wel in een huwelijk met iemand die totaal geen interesses met hem deelt. Zij heeft lang niet van mij geweten maar sinds een paar maanden weet ze dat haar man en ik elkaar kennen op een hoog spiritueel niveau. dat wij ook andere dingen met elkaar gedeeld hebben, heeft hij niet verteld. Ik vind het soms wel heel jammer dat hij dat verzwijgt voor haar maar ja, het is zijn keuze. als hij en zijn vrouw er aan toe zijn zal hij het waarschijnlijk wel vertellen .

Ik heb de liefde ervaren als vuurwerk, bliksem, onweer, sterren, maan en zon allemaal bij elkaar. Herkenning, spirituele groei ging in een rasversnelling. Ik leerde in nog geen 2 jaar tijd meer dan in 35 jaar. Het was thuiskomen… weten… voelen… Het was natural high worden… yin-yang… onvoorwaardelijke liefde… energie zien… meer openstaan… helderder zien en voelen… trad uit mijn lichaam en ontmoette mijn tweelingziel… ontdekte een andere dimensie… voelde hem op afstand… kon op afstand met hem praten… kregen zelfde kwaaltjes of als hij gewicht verloor dan kwam ik aan hahaha… heb een paar keer voorspellende dromen gehad over hem… in elkaar willen kruipen… elkaar willen aanraken maar niet op een seksgerichte manier bezig zijn… eigen transformatieproces start… leren wat onvoorwaardelijke liefde is… spiegelen… in je eigen kracht staan… geloven in jezelf… alles in jezelf zoeken en niet buiten jezelf… iedere ontmoeting, kus, aanraking, vrijpartij is als de eerste… aantrekken en afstoten… periodes van afstoten en alleen zijn is om aan jezelf te werken… angst verwijdert en liefde brengt je bij elkaar.

De relatie die we hebben begon als maatjes maar na de 2e ontmoeting was het ook een fysieke liefdesrelatie. we zoenen, vrijen maar zijn niet met elkaar naar bed gegaan. denk dat het juiste moment daarvoor is als we beiden helemaal in balans zijn, zuiver zijn…zou mooi zijn om dan ook fysiek met elkaar samen te smelten.
De grootste obstakels die we tegen kwamen waren angsten en verwachtingen die je moet leren loslaten en leren in het Nu te leven.
Angsten zijn: je verleden, oude patronen en oude overtuigingen. Verwachtingen zijn: je toekomst, zorgen maken, verlangens, wensen, wil, eisen, voorwaarden (dit leidt alleen maar tot stress en ziektes en
boosheid en leef je vanuit een illusie). Nu leven: bewust in het hier en nu zijn en je aandacht bewust gebruiken bij alles wat je doet. Eerlijk zijn naar jezelf en beseffen dat als je je aangevallen voelt door iets wat de ander zegt, beseffen dat het niet door de ander komt maar door een gevoel wat In jou zit.
Het grootste probleem wat ik ervaren heb met mijn tweelingziel is dat hij niet echt eerlijk uitkwam voor zijn fouten en gebreken en ik dit aan de lopende band toegaf. Ik deelde mijn proces, hij niet. ik communiceerde heel open met hem en hij praatte bijna alleen over mijn dingen. Hij onderwees mij als een leraar maar van mij wilde hij niets aannemen. ik wilde samenwerken en hij wilde alles alleen doen. Gebrek aan communicatie was de grootste obstakel in mijn ogen.
Ik wilde wel een liefdesrelatie met hem maar ik wist dat het NU nog niet mogelijk was omdat hij
in een huwelijk zat. Een liefdesrelatie hebben we in mijn ogen al, alleen zie ik hem niet vaak omdat hij niet vrij is. Ik weet dat God ons op het juiste moment zal samenbrengen, eerst hebben we beiden nog werk
te doen aan onze eigen transformatie. zouden we dat overslaan dan zouden we in no time terugvallen in een voorwaardelijke relatie en de fouten die we in het verleden maakten zullen zich dan ook herhalen in deze relatie en dat is niet de bedoeling. dat gebeurt alleen in aardse
relaties, niet in goddelijke…
Op het moment hebben we meer een geestelijke relatie…soms zagen we elkaar na een maand of 4, soms na een half jaar een keer. en soms als het even lekker ging dan zagen we elkaar 3 weken achter elkaar 1x in de week. Bevredigend is dit niet voor mij, ik zou hem vaker willen zien maarrrrrrrrr ik weet dat de tijd dat we elkaar niet zien nodig is voor onszelf. In deze periode kunnen we goed alleen aan onszelf werken zonder op de ander te leunen.
Door mijn tweelingziel heb ik ontdekt dat ik pas perfect ben als ik ook mijn duistere
kant erken. Deze kant willen we het liefst ontkennen want de maatschappij wilt liever alleen altijd sterke, mooie, slimme, spontane, slanke, rijke etc mensen zien. Je zwakke kant en problemen moet je niet laten zien in die buitenwereld. Ik ben nu heel, meer mezelf, gelukkiger, hou van mezelf, ik heb meer geduld gekregen, meer begrip, ben toleranter, eerlijker naar mezelf en anderen, meer verantwoordelijkheid gekregen, leer mijn verleden nu te gebruiken voor mijn toekomst, leer onvoorwaardelijk van mezelf te houden en van mijn tweelingziel. Hierdoor kan ik hetgeen ik geleerd heb met mijn tweelingziel ook toepassen op anderen en ook leren onvoorwaardelijk van hen te houden. alhoewel dat laatste moeilijker gaat. Conflicten zijn minder geworden omdat ik de schuld niet zo snel meer buiten mezelf zoek maar in mezelf. Door mijn tweelingziel heb geleerd dat ik niet moet denken maar moet voelen.
Het meest bijzondere vond ik dat iedere keer als we elkaar zien, onze ogen zielscontact met elkaar maken, we weten hoe het zit tussen ons zonder woorden te gebruiken. Onze ogen stralen als de zon, we lachen van oor tot oor, we zien onszelf in elkaars ogen, een waar spiegelbeeld. we kruipen als het ware in
elkaar als we bij elkaar zijn en passen net yin en yang in elkaar…het is betoverend. alle momenten zijn bijzonder…
Erotiek was in het begin wel heel bijzonder, heel anders dan in andere relaties ja, we raakten elkaar aan maar niet op een seksgerichte manier. Het vrijen en zoenen was zalig, verder dan dat zijn we niet gegaan dus over de daad kan ik niets vertellen. Wel ontdekte ik dat als we in ons ego vervielen, ook het vrijen anders was. Dan ben je niet vanuit liefde bezig maar vanuit lust en dat is een hele andere energie die je dan voelt. ik vind dat echt niets en daarom kies ik er bewust voor niet met mijn tweelingziel naar bed te gaan voordat we beiden in balans zijn.
Mijn tweelingziel is het mooiste wezen in dit universum dat ik ooit heb ontmoet. Ik kan nu alleen van hem houden omdat ik zelf zoveel van mezelf heb leren houden.

In onze huidige relatie zien we elkaar soms maanden niet, spreken elkaar ook zelden maar de band is er. loslaten is niet mogelijk, ja op een aardse manier wel maar je bent voor eeuwig met elkaar verbonden door God en dat kan door niemand verbroken worden. dus al zie ik hem nu even een tijd niet, we zijn toch samen. Ik geloof er heilig in dat je samen kan komen met je tweelingziel als je beiden ‘geslaagd’ bent voor de opdracht om onvoorwaardelijk lief te hebben. vaak vervallen mensen weer in aardse relaties omdat hun ego weer gegrepen werd door angst (jaloezie, strijd, haat, geweld, elkaar willen veranderen, oordelen etc). Ik neem geen genoegen met minder dan liefde, mijn tweelingziel en ik zijn beiden nog bezig met ons proces. Je trekt aan wat je bent, ik zou alleen mensen die mij slecht zouden behandelen kunnen aantrekken als ik alles wat ik de afgelopen jaren had geleerd, overboord zou gooien. nee ik neem geen
genoegen met minder dan mezelf… ik ben liefde en een relatie kan voor mij alleen werken als de ander ook liefde is. Of dat de ander in ieder op hetzelfde of in de buurt komende trillingsgetal zit. Als liefde zal je
niet zo snel een relatie nemen met iemand die totaal niet bij je past of totaal niet jouw interesses, normen of waarden deelt. dus ja… ik ga alleen voor een zelfde soort liefde als dat ik ben.

Wat ik verder nog wil zeggen is; probeer niet zoveel te denken want dat is de functie van je ego…probeer meer te voelen… dat is de functie van je hart…
En een tip die ik nog wil geven is; wees altijd eerlijk naar jezelf toe, als je conflicten hebt en er bepaalde gevoelens naar boven komen van boosheid, angst, minderwaardigheid, aangevallen of gekwetst voelen etc., ga dan a.u.b. niet de schuld geven aan die ander want het zijn niet zijn/haar gevoelens maar de jouwe. Onderzoek die gevoelens, vraag jezelf af waarom je je zo voelt. kijk naar wat er ontbreekt en geef dit dan aan jezelf…meestal hebben mensen de kernovertuiging dat de ander niet van hen houd, ze niet
waardevol genoeg zijn, niet belangrijk of lief genoeg. Zoek deze dingen niet bij een ander om je gelukkiger of completer te maken maar zoek het bij jezelf. Geef jezelf dat wat je eigenlijk stiekem van een ander
verlangt. Blijf vooral bij jezelf, geloof in jezelf en wat je voelt, ongeacht wat anderen je willen aanpraten of hoe je tweelingziel zich soms gedraagt tijdens het afstoten