Onbekend
Mijn zielsliefde heb ik ontdekt op een… begrafenis. Hij stond daar vanuit het niets oog in oog met mij. We keken elkaar aan en op dat moment wisten we het allebei: wij horen bij elkaar. Dat ene oogcontact heeft onze wereld op zijn kop gezet. Het voelde voor ons beiden als thuiskomen. Dat gevoel was zo intens en zo heftig, niet te duiden of uit te leggen. Vanaf het eerste oogcontact waren we één. Wij waren voor elkaar het ontbrekende puzzelstukje en we wisten het op dat moment ook van elkaar, zonder het naar elkaar toe te hebben uitgesproken.
Mijn zielsliefde en ik zijn familie van elkaar, volle neef en nicht. Op het moment dat we oog in oog met elkaar stonden, wisten wij dit niet van elkaar. Wij hebben in onze jonge jaren nooit contact met elkaar gehad.
Mijn echtgenoot heb ik slechts verteld dat ik mijn “verloren” neef heb ontmoet. Niets heb ik verteld over het gevoel dat ik had. Immers, dit viel niet uit te leggen.
Het gevoel was zó sterk, zó intens dat ik hier iets mee moest doen. Ik heb in een heel kort tijdsbestek besloten om mijn echtgenoot te verlaten voor mijn zielsliefde. Dit zorgde voor enorm veel meningen van anderen, negativiteit, onbegrip. Alle zekerheden die ik tot dan toe had, raakte ik kwijt, maar ik kreeg er één grote zekerheid voor terug: mijn zielsliefde, de man waarop ik mijn hele leven lang heb gewacht.
Vanaf het allereerste oogcontact wisten mijn zielsliefde en ik allebei dat wij de rest van ons leven samen wilden delen, in voorspoed en in tegenspoed. Vanaf het allereerste moment was er een diep houden van. Een liefdesrelatie was niet meer dan een logisch gevolg. Wij waren voor elkaar voorbestemd.
Wij zijn nog steeds samen, hebben nog steeds en relatie met elkaar. Om het gevoel en de band die wij met elkaar hebben te bezegelen, zullen wij binnenkort met elkaar in het huwelijk treden.
Wij zijn beiden door het gevoel dat wij voor elkaar hebben enorm geconfronteerd met onszelf. Het was letterlijk jezelf terugzien in de ander, wat genoeg stof tot nadenken heeft gegeven, maar ons beiden in staat heeft gesteld het hoofd te bieden aan de weerstanden, tegenslagen en negativiteit om ons heen. Het energieniveau tussen ons is zo hoog, dat wij samen bergen kunnen verzetten, de wereld kunnen veranderen. Wij voelen elkaar aan zonder iets te zeggen, wij begrijpen elkaar zonder dat er iets hoeft te worden uitgelegd, wij staan met elkaar in contact ook al zijn wij fysiek niet samen.
Het mooiste wat er tussen ons gebeurde, was het eerste oogcontact en het hierbij komende gevoel van thuiskomen, van het ontbrekende puzzelstukje te hebben gevonden.
Het meest bijzondere tussen ons is dat wij zó identiek zijn, niet alleen op gevoelsniveau maar ook fysiek. Naast elkaar staan en in de spiegel kijken en dan je eigen schouders zien bij je zielsliefde, je eigen nek, je eigen voeten, je eigen benen. Natuurlijk is dit genetisch bepaald, maar het geeft een extra dimensie aan onze zielsliefde: letterlijk identiek.
Doordat wij beiden een liefdesrelatie met elkaar wilden, hebben wij uiteraard ook een sexuele relatie met elkaar. Alles past precies en wij zijn voor elkaar gemaakt. Dit maakt het zó bijzonder ten opzichte van voorgaande relaties. Ik ben de mal en mijn zielsliefde is in mij gegoten. 100% identiek.
Mijn zielsliefdegevoel – ons zielsliefdegevoel – is een allesomvattend gevoel; het is een intens gevoel van houden van, het is weten wat de ander voelt zonder dat dit is uitgesproken, het is bij de ander zijn terwijl je er fysiek niet bent, het is met elkaar verbonden zijn door een onzichtbare draad, 24 uur per dag.
Deze zielsliefde is het mooiste wat ons is overkomen. We hebben lang moeten wachten, maar het is het wachten waard geweest. Geen moment heb ik getwijfeld en ik ben mijn gevoel gevolgd, vanaf moment één, ook al wist ik dat ik alles zou kwijtraken wat ik had. Dit stond echter in geen verhouding tot het gevoel dat deze zielsliefde mij bracht.